EΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015: Το τέλος της ΔΗΜΑΡ; Η μάχη μεταξύ του ,,θέλω,, και του ,,πρέπει,, στην περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Σχόλιο της συντακτικής επιτροπής

Το  χθεσινό ναυάγιο της εκλογικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με ΔΗΜΑΡ ανέδειξε άλλο ένα κόμμα προς εξαφάνιση από τον πολιτικό  χάρτη της χώρας. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο αρχηγός του κόμματος, ο Φώτης Κουβέλης υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο δημοφιλέστερος πολιτικός - σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις.
Η ΔΗΜΑΡ είχε μια παρουσία ως κόμμα που είχε κερδίσει τη συμπάθεια των πολιτών, ανεξάρτητα από το αν το ψήφιζαν στις εκλογές. Ο πολιτικός λόγος ήταν μακριά από υπερβολικούς τόνους, φανατισμούς και εξέφραζε με συνέπεια την αριστερή realpolitik.
Όλα αυτά είναι αρκετά να καθιερώσουν ένα κόμμα στην πολιτική σκηνή, όχι όμως, όπως αποδείχτηκε, σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Η αρχή του τέλους φαίνεται πως έφθασε όταν η ΔΗΜΑΡ έπρεπε  να φερθεί ως κόμμα εξουσίας, δηλ μετά τις εκλογές τις δεύτερες εκλογές του 2012. Αν δεν έδινε λύση στο σχηματισμό κυβέρνησης και οδηγούσε για άλλη μια φορά τη χώρα στις εκλογές θα είχε πρόβλημα τόσο στο χώρο της όσο και σε ένα μέρος της κοινωνίας. Βέβαια, με την είσοδο στην κυβέρνηση θα εισέπραττε την αποδοχή μέρους της κοινωνίας, αλλά όχι του συνόλου του κόμματος της.
Η συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν ήταν απλή. Ήταν από τις λίγες κυβερνητικές  συνεργασίες που έχει ζήσει η χώρα με τη ΝΔ να συμπεριφέρεται αλαζονικά προς τους άλλους δυο κυβερνητικούς συμμάχους (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ). Οι εσωτερικές αντιδράσεις και οι σκόπελοι στα οικονομικά προγράμματα ενίσχυσαν την αμφισβήτηση και έτσι η ΔΗΜΑΡ αναζητούσε όπως φάνηκε έναν λόγο να αποχωρήσει. Η αφορμή βρέθηκε με την περίπτωση του "ξαφνικού θανάτου" της ΕΡΤ από τον Σαμαρά.
Από εκεί όμως, ξεκίνησε και η δημοσκοπική κατρακύλα με αποκορύφωμα τις ευρωεκλογές και το μικρότερο του 2% αποτέλεσμα.
Το λάθος, τελικά, ήταν ότι έφυγε από την Κυβέρνηση ή ότι μπήκε στην Κυβέρνηση.  
Τίποτε από τα δυο. 
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ