Ελαιοχρωματιστές γεφυρών Πηγή: Wikimedia Commons |
Είναι 10:30 το πρωί, μια τυχαία Τετάρτη του Μαρτίου και μια ομάδα ηλικιωμένων ανδρών πίνει τον καφέ της στο μικρό, ηλιόλουστο καφενείο «Hellenic Prodromos Hall» στο Κάμπελ του Οχάιο. Μέσα σε λίγη ώρα, μπαίνουν μερικοί ακόμη, κάθονται σε διπλανά τραπέζια και αρχίζουν να παίζουν χαρτιά.
Η ελληνική τους προφορά είναι βαριά, ακόμη και αν πέρασαν περισσότερα από 50 χρόνια από όταν πρωτοήρθαν
στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι μέλη μιας πολύ συγκεκριμένης αδελφότητας – μιας αδελφότητας που από κάθε άποψη είναι ισχυρότερη από τους όποιους πολιτιστικούς δεσμούς κάθε χώρας. Ολοι τους έχουν φάει τα νιάτα τους βάφοντας γέφυρες.Η ελληνική τους προφορά είναι βαριά, ακόμη και αν πέρασαν περισσότερα από 50 χρόνια από όταν πρωτοήρθαν
«Εχω βάψει όλες τις γέφυρες της Φιλαδέλφειας», αφηγείται ο Τόνι Κωστάλας (Tony Kostalas), ένας συνταξιούχος ελαιοχρωματιστής που ήρθε στο καφενείο από νωρίς το πρωί. «Για μένα, ήταν σαν να περπατάω στο δρόμο» συνεχίζει, κάνοντας λίγα βήματα προς τα μπροστά.
Συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.