Όπως κάθε χρόνο, και φέτος, θα επιχειρήσουμε τον καθιερωμένο απολογισμό για τον Ελληνισμό της Γερμανίας, κυρίως σε σχέση με τους οργανωμένους φορείς του.
Oι Έλληνες στη Γερμανία σε αριθμούς
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αφορούν το 2018. στη Γερμανία ζουν 467.000 Έλληνες με μέσο όρο ηλικίας 41,3
χρονών
Άνδρες 259.000 με μέσο όρο ηλικίας 41,8 και
Γυναίκες 208.000 με μέσο όρο ηλικίας 40,7
Από την Ελλάδα, διαχρονικά, δηλ δεν έχουν π.χ. γεννηθεί στη Γερμανία έχουν έρθει 298.000 Έλληνες.
Οι περισσότεροι άνδρες ανήκουν στην ηλικιακή κατηγορία από 35 έως 40 ετών και συγκεκριμένα 42.000 Έλληνες που ζουν στη Γερμανία.
Στις γυναίκες το μεγαλύτερο ποσοστό ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία 45-50 (25.000)
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι στις στατιστικές όσον αφορά του Έλληνες εμφανίζεται ο αριθμός 363205, ο οποίος αφορά όμως προφανώς όσους έχουν μόνο ελληνική υπηκοότητα. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη στατιστική στη Γερμανία το 2018 ο αριθμός των Ελλήνων αυξήθηκε σε σχέση με το 2017 κατά 960 άτομα.
Ανά κρατίδιο
459.000 Έλληνες ζουν στη Δυτική Γερμανία και 8.000 στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία ζουν 147.000
Στη Βάδη Βυρτεμβέργη 96.00
Στη Βαυαρία 93.000
Στην Εσση 46.000
Στην Κάτω Σαξονία (Αννόβερο) 23.000
Στο κρατίδιο του Βερολίνου 20.000
Στο Αμβούργο 9.000
Στη Ρηνανία Παλατινάτο 9.000
Διπλή υπηκοότητα δηλ ελληνική και γερμανική φέρεται να έχουν 54.000
Παντρεμένοι είναι 216.000 (με γερμανό/ίδα 44.000), διαζευγμένοι 30.000
Σχέσεις Γερμανίας – Ελλάδας
To Brexit και το προσφυγικό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η χώρα μας βελτίωσε τους οικονομικούς της δείκτες περιόρισε κατά πολύ τα αρνητικά δημοσιεύματα που είχαμε ζήσει κυρίως τα πρώτα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης,
Όσον αφορά τις σχέσεις των δυο λαών και αν θεωρήσουμε ως σημαντικό στοιχείο τους Γερμανούς που επισκέπτονται τη χώρας μας, τότε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η ετήσια μεταβολή των ταξιδιωτών από την Γερμανία δια μορφώθηκε στο -334,3 χιλιάδων ατόμων ή -9,2% (δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη τα τελικά στοιχεία του έτους).
Το εκπαιδευτικό
Το εκπαιδευτικό βιώνει και πάλι τις δικές του εντάσεις. Φέτος διακρίνουμε και μια ιδιαίτερη κινητοποίηση των εκπαιδευτικών για διάφορα θέματα που απασχολούν τη θητεία τους στα σχολεία εξωτερικού, αρκετές διαμαρτυρίες για έλλειψη εκπαιδευτικών που συνεχίζουν μέχρι σήμερα που ήδη διανύει το 1/3 της σχολικής χρονιάς και προβλήματα ακόμη και στα ενταγμένα μαθήματα ελληνικής γλώσσας όπως στο σχολείο του Μάννχαιμ.
Οργανωμένοι φορείς
Ξεκινούμε ίσως με το ελπιδοφόρο μήνυμα που φέρνει η κοινή πρωτοβουλία Θεσσαλών, Ηπειρωτών και Κρητών σε παγκόσμια επίπεδο για τη δημιουργία ενός φόρουμ (καταρχήν) όλων των συνομοσπονδιών που προγραμματίστηκε για τον Αύγουστο στην Αθήνα. Αν μπουν οι βάσεις για ένα όργανο που θα αντικαταστήσει το ΣΑΕ και θα προέρχεται μάλιστα από τους ίδιους τους φορείς του απόδημου θα αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα. Αρκεί να μην μπει στη λογική των αποκλεισμών και περιοριστεί μόνο σ ένα όργανο εθνικοτοπικών.
Βέβαια οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες του συνεχίζουν (σε αντίθεση με τις Κοινότητες) να διατηρούν τα επίπεδα συσπείρωσης, κυρίως η Ομοσπονδία Συλλόγων Ποντίων (αν και το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα). Πολλαπλές δραστηριότητες καταγράφει και η Ομοσπονδία Θεσσαλών, όπως επίσης σε αποκεντρωμένο επίπεδο, οι Ομοσπονδίες Ηπειρωτών και Θρακών.
Επανεκκίνηση στις δράσεις της με το τελευταίο συνέδριό της πραγματοποίησε και η Ομοσπονδία Κρητικών Συλλόγων Ευρώπης,
Το μεγάλο κενό είναι η έντονη απουσία δράσεων με αποδέκτη τις τοπικές κοινωνίες, δηλαδή τις κοινωνίες μέσα στις οποίες ζει ο Ελληνισμός. Έτσι, οι νέες γενιές που συμμετέχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, ζουν και σπουδάζουν ή εργάζονται στη Γερμανία, παραμένουν σε απόσταση από τους φορείς, οι οποίοι κινούνται αποκλειστικά ως "εθνικοί" και δεν μπορούν να καλύψουν την πολυ-συνθετότητα του κοινωνικού περίγυρου που περιβάλει την πλειοψηφία των νέων ελληνικής καταγωγής.
Φυσικά, η παραπάνω διαπίστωση δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κάποιες αξιοσημείωτες μεμονωμένες πρωτοβουλίες που λαμβάνουν χώρα σε πόλεις όπως π.χ. στη Στουτγάρδη, στο Ντίσελντορφ, στην Φρανκφούρτη στη Νυρεμβέργη, στο Μόναχο και στο Βερολίνο.
Οι Κοινότητες, με τον τρόπο που υπήρξαν για δεκαετίες δεν υπάρχουν πλέον, πέρα από μεμονωμένες περιπτώσεις π.χ. επανίδρυση στην Στουτγάρδη, στο Βερολίνο, Λέβερκούζεν, Νυρεμβέργη, Waiblingen κλπ.
Η ΟΕΚ (Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων) δεν δείχνει να αντιμετωπίζει την κατάσταση ως πρόβλημα και προφανώς υιοθετεί την άποψη ότι "το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του"
Σχέσεις Ελλάδας - Απόδημου (Ψήφος Αποδήμων)
Πέρυρσι γράφαμε στον απολογισμό σχετικά με τη ψήφο των απόδημων:
"...Για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί που πλέον όταν μιλούν για τους Έλληνες του εξωτερικού αναφέρονται μόνο σ αυτούς που τα τελευταία χρόνια έφυγαν από την Ελλάδα. Αυτή η διαφοροποίηση όμως δεν είναι δύσκολο να δημιουργήσει έναν διαχωρισμό που θα προκαλέσει προβλήματα στην όποια προσπάθεια ο Ελληνισμός θελήσει να κινηθεί συντεταγμένα και με ενιαίες δράσεις για τους όποιους στόχους ενδεχόμενα θέσει."
Tελικά αυτό που ψηφίστηκε στο πλαίσιο της συνταγματικής αλλαγής και του εφαρμοστικού νόμου ήταν ακόμη χειρότερη εκδοχή. Δεν αποκλείστηκαν μόνο οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στο εξωτερικό από το δικαίωμα να ψηφίζουν από τον τόπο διαμονής τους αλλά με ρήτρα που μπήκε για υποχρεωτική δίχρονη παραμονή έχουν αποκλειστεί και χιλιάδες νέες και νέοι.
Και όσο και αν κάποιοι περιορίζουν το αρνητικό στους απόδημους αυτό που έδειξε το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι ότι δεν υπάρχει εθνικός σχεδιασμός και στρατηγική για τον Ελληνισμό της διασποράς και τον τρόπο ένταξή τους σε μια προσπάθεια εθνικής αναγέννησης,
Ευρωεκλογές 2019
Aυξήθηκε ο αριθμός των Ελλήνων που συμμετείχαν στις φετινές Ευρωεκλογές. Από 10.096 το 2014 ψήφισαν φέτος 11.792.
Παρά τις οργανωτικές δυσκολίες (μικρός αριθμός εκλογικών τμημάτων, δήλωση συμμετοχής με τρόπο που ισχύει εδώ και 20 χρόνια και προσφέρει μόνο ταλαιπωρία κλπ) ο αριθμός είναι μικρός σε σχέση με το παρελθόν π.χ. 2004 είχαν ψηφίσει 25.546
Στη Γερμανία ψήφισαν φέτος 3.568 άτομα Ελληνικά κόμματα.
Συμπέρασμα :
"Ο Ελληνισμός της Γερμανίας συνεχίζει να παραμένει χωρίς "δικό του" σχεδιασμό όσον αφορά την παρουσία του ως σύνολο, στη χώρα που ζει. Η συντριπτική πλειοψηφία των δράσεων και πρωτοβουλιών του παραμένουν σε "εθνικοτοπικό" επίπεδο. Απουσιάζει ένα κέντρο στρατηγικής που άλλοτε ήταν η ΟΕΚ, το ΣΑΕ και φυσικά η Πολιτεία (ΓΓΑΕ). Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι με το οργανωτικό σχήμα και τη φιλοσοφία της ίδρυσής τους θα μπορούσαν σήμερα η ΟΕΚ ή το ΣΑΕ να ανταποκριθούν στα καλέσματα των νέων συνθηκών και προκλήσεων.
Από την άλλη, μπορεί το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα να έχουν ενισχύσει σημαντικά της επικοινωνία και την ανταλλαγή απόψεων στο χώρο των Απόδημων, όμως δεν φαίνεται ακόμη, να βοηθούν προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα.
Δυστυχώς, είναι γεγονός και κάθε χρόνο επιβεβαιώνεται, ότι ο οργανωμένος Ελληνισμός, δηλαδή η πλειοψηφία των φορέων του στηρίχτηκαν επί δεκαετίες, κυρίως, στο ελληνικό κράτος και στην οικονομική βοήθεια από αυτό, σήμερα αδυνατεί να σχεδιάσει δράσεις και να δημιουργήσει υποδομές από μόνος του".
Ευχόμαστε με τη νέα χρόνια να βελτιωθούν οι συνθήκες και να λάβει νέα ώθηση η οργανωμένη Ελληνική Κοινότητα της Διασποράς.
Τον "απολογισμό" ειδικά για το Μόναχο μπορείτε να το διαβάσετε στην ειδική μας σελίδα για το Μόναχο https://www.doryforos.org/a%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-2019/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.