Υπαρκτό πρόσωπο η «Αννούλα του χιονιά» (του Καλογιάννη)

Ο σπουδαίος ερμηνευτής Αντώνης Καλογιάννης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 χρονών. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μετά από ανάρτηση των οικείων του σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.

Mε αφορμή το θάνατό του η σελίδα https://www.iefimerida.gr/αποκάλυψε ότι η «Αννούλα του χιονιά» ήταν υπαρκτό πρόσωπο.

Ενα από τα πιο γνωστά και χιλιοτραγουδισμένα τραγούδια του Αντώνη Καλογιάννη είναι το περίφημο «Αννούλα του χιονιά», το οποίο κρύβει μια ιδιαίτερη ιστορία.

Στιχουργός του τραγουδιού που ερμήνευσε ο Αντώνης Καλογιάννης ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή, ο Σαράντης Αλιβιζάτος. Η μουσική είναι του Μάριου Τόκα. Ο στιχουργός περνούσε μια περίοδο αναζήτησης και βρέθηκε στους Ιεχωβάδες. Όταν έφυγε από τους Ιεχωβάδες, δεν συνάντησε ξανά την Άννα. Οι δρόμοι τους χωρίστηκαν και αυτός ήταν ο λόγος που εμπνεύστηκε το «δεν θα είμαι πια μαζί σου». Οι δύο τους δεν ξαναμίλησαν και ο στιχουργός δεν της το εκμυστηρεύτηκε ποτέ. Το τραγούδι που μελοποιήθηκε από τον Μάριο Τόκα έγινε μια από τις κορυφαίες επιτυχίες του Αντώνη Καλογιάννη που τον καθιέρωσαν στο ερωτικό τραγούδι.

Ο ίδιος ο Σαράντης Αλιβιζάτος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Παρασκήνιο και στην Χρύσα Σαραντοπούλου είχε αποκαλύψει την ιστορία πίσω από το τραγούδι.

Δημοσιογράφος: Η «Αννούλα του χιονιά» είναι υπαρκτό πρόσωπο;

Σαράντης Αλιβιζάτος: Ναι. Μάλιστα, δεν το ξέρει ότι το έγραψα για εκείνη, ίσως το μάθει τώρα, μέσα από εδώ… Είναι ένα κορίτσι που με εντυπωσίασε και τη γνώρισα όταν ξεκίνησα τις θρησκευτικές μου αναζητήσεις. Πιστεύω πολύ στον Θεό. Κάποια στιγμή είχα βρεθεί στους Ιεχωβάδες (να δω πως είναι) με κάποια Άννα. Στο δίσκο “Ξημερώνει” (1980), η Χαρούλα τραγούδησε το “Δεν Είδες” σε στίχους δικούς μου. Αυτό είχε δημοσιευθεί στα Επίκαιρα ως ποίημα. Εκείνη την εποχή η Άννα… έγραφε κι αυτή ποιήματα κι είχε αντιγράψει από τα Επίκαιρα το δικό μου… το “Δεν είδες τα δάκρυά μου…”. Της λέω: “Αυτό πού το βρήκες;”. Και μου λέει: “Εγώ το έγραψα!” Εκείνη την ώρα σοκαρίστηκα με το ψέμα της, αλλά είδα πόσο το αγαπούσε και σιώπησα. Μετά έφυγα από τους Ιεχωβάδες και από την Αννούλα… Κι έτσι βγήκε το “Αχ Αννούλα του χιονιά, δεν θα είμαι πια μαζί σου“. Έκτοτε δεν ξαναμιλήσαμε με την Άννα