O Πόλυς μιλάει στο "Δορυφόρο" για το χθες, το σήμερα και το αύριο

Αφορμή της συνέντευξης με τον καλλιτέχνη Πόλυ είναι ότι έχει ετοιμάσει ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα για την ελληνική μουσική το οποίο θα δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες. Στην ουσία η σημερινή συνέντευξη είναι ένα ,,προστάδιο,, αυτής της παρουσίασης

Πόλυ, πότε και πώς ξεκίνησες τη μουσική σου διαδρομή;

Ξεκίνησα τη μουσική μου πορεία το 1987, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στη σκηνή του Μονάχου. Από τότε, κάθε νότα είναι για μένα ένα κομμάτι της ψυχής μου και η μουσική έγινε τρόπος ζωής.

Ποια τραγούδια θεωρείς σταθμούς στις ζωντανές σου εμφανίσεις;

Υπάρχουν κάποια τραγούδια που δεν λείπουν ποτέ από το πρόγραμμά μου, όπως το «Αντίο» του Χάτζη και το «Καλλιτέχνης» του Γιάννη Καρανίκα. Επίσης, αγαπώ να ερμηνεύω διαχρονικά λαϊκά και παραδοσιακά κομμάτια, αλλά και δικά μου τραγούδια που γράφτηκαν με αλήθεια και συναίσθημα.

Έχουμε παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια ότι επιδώκεις συνεργασίες. Πόσο σημαντικές είναι για σένα οι συνεργασίες;

Η μουσική για μένα είναι πάνω απ’ όλα συλλογική εμπειρία. Έχω δημιουργήσει το σχήμα «Ηχοχρώματα» και έχω συμμετάσχει σε πολλά projects με Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Πιστεύω στη δύναμη της ομάδας και στη χαρά που γεννιέται όταν διαφορετικές φωνές και όργανα ενώνονται στη σκηνή.

Ποιες συναυλίες ή μουσικά αφιερώματα των τελευταίων χρόνων θα ξεχώριζες;

Τα τελευταία χρόνια, είχα τη χαρά να συμμετεχω και να παρουσιάσω ιδιαίτερα επιτυχημένες συναυλίες όπως με τον Θανάση Πολυκάνδριωτη , Αρετή Κετιμέ αφιερώματα στον Μίμη Πλέσσα και τον Μάριο Τόκα. Ήταν βραδιές γεμάτες συγκίνηση και νοσταλγία, που γέμισαν τις αίθουσες και άφησαν όμορφες αναμνήσεις.

Και φέτος απ όσο γνωρίζουμε ετοιμάζεις ένα μεγάλο μουσικό αφιέρωμα

Φέτος ετοιμάζω ένα μεγάλο μουσικό αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς. Παράλληλα, δουλεύω τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ο μουσικός κινηματογράφος» σε συνεργασία με την Ηρώ Κωστράκη. Θέλω να συνεχίσω να προσφέρω στο κοινό μοναδικές εμπειρίες, γεμάτες συναίσθημα και ποιότητα.

Ποιο είναι το όραμά σου για την ελληνική μουσική στη διασπορά;

Στόχος μου είναι να κρατήσω ζωντανή την ελληνική μουσική παράδοση στη διασπορά, να χτίσω γέφυρες ανάμεσα στις γενιές και στους πολιτισμούς, και να προσφέρω στιγμές συγκίνησης και χαράς σε όσους αγαπούν το ελληνικό τραγούδι.

Πώς βιώνεις τον ρόλο σου σαν μουσικός;

Πάνω απ’ όλα, θεωρώ τον εαυτό μου entertainer. Για μένα, η σκηνή είναι χώρος χαράς, επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με το κοινό. Θέλω κάθε εμφάνιση να είναι μια μοναδική εμπειρία, όπου το τραγούδι, το χιούμορ, η συγκίνηση και η ενέργεια γίνονται ένα.

Έχεις ήδη ανακοινώσει για τις 12 Μαρτίου 2028 την τελευταία σου συναυλία, με τίτλο «Polis Kallis – Η Τελευταία Νότα». Πως αποφάσισες να ανακοινώσεις τρια χρόνια πριν τον αποχαιρετισμό. Τι σε οδήγησε σ αυτήν την απόφαση. Σημαίνει ότι θα φύγεις από την Γερμανία ή ότι ο Πόλυς θα σταματήσει συνολικά με τη μουσική. 

Η συναυλία της 12ης Μαρτίου 2028, που συμπίπτει και με τα γενέθλιά μου, θα είναι το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης ζωής -40 χρόνια- αφιερωμένης στη μουσική. 

«Η Τελευταία Νότα» δεν θα είναι απλώς ένας αποχαιρετισμός, αλλά μια μεγάλη γιορτή ζωής και δημιουργίας. 

Η μουσική ποτέ δεν σταματάει μέσα μου. Η απόφαση να ανακοινώσω τρία χρόνια πριν τον αποχαιρετισμό ήταν συνειδητή, γιατί θέλω να γιορτάσω αυτή τη διαδρομή μαζί με όλους όσους με στήριξαν. Δεν σημαίνει ότι φεύγω από τη Γερμανία ή ότι σταματώ συνολικά με τη μουσική. Θα σταματήσω απλώς να εργάζομαι επαγγελματικά κάθε Σάββατο και Κυριακή. 

Θα αφιερωθώ σε μεγαλύτερα και πιο ολοκληρωμένα μουσικά projects, που θα μου δώσουν χώρο για δημιουργία και εξέλιξη.

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους φίλους σου που σ ακολουθούν;

Η μουσική είναι η γλώσσα της καρδιάς. Ευχαριστώ όλους όσους στηρίζουν το ταξίδι μου. Συνεχίζουμε μαζί, με αγάπη, πάθος και αλήθεια.

Πρόσφατα ολοκλήρωσες μια εργασία για την ελληνική μουσική σκηνή στη Γερμανία. Τι σε ώθησε να την γράψεις;

Με βαθιά αγάπη για την ελληνική μουσική και τη διασπορά, θέλησα να καταγράψω, να τιμήσω και να αναδείξω το έργο, τις προκλήσεις και τα όνειρα όλων όσων κρατούν ζωντανή την ελληνική μουσική παράδοση στη Γερμανία. Ελπίζω να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές.