Υπάρχουν 81 τόποι στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, όπου προσφέρεται μουσικό θέατρο όλο το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχει τόσες μόνιμες όπερες, όσες ο υπόλοιπος κόσμος μαζί. Συχνά η προσφορά στα μικρά και μεσαία θέατρα είναι πιο συναρπαστική από ό,τι στα πραγματικά μεγάλα. Γιατί στη λεγόμενη «επαρχία» μπορεί κανείς να σχεδιάζει πιο τολμηρά, το τοπικό κοινό είναι πιο περιορισμένο και προγραμματίζονται περισσότερες πρεμιέρες απ’ ό,τι στις μητροπόλεις, οι οποίες έχουν και την πολυτέλεια του Τουρισμού.
Η προγραμματική τόλμη καλλιεργείται με ιδιαίτερη συνέπεια στο Θέατρο της Ερφούρτης. Στη σκηνή της πρωτεύουσας της Θουριγγίας, η οποία ειδικεύεται στην όπερα, την οπερέτα και τα μιούζικαλ, το σύνθημα της σεζόν 2022/23 είναι «Γνώθι σαυτόν!», κατά την περίφημη επιγραφή στον ναό των Δελφών. Κατά την ερχόμενη σεζόν, όλα τα έργα σε όλα τα είδη περιστρέφονται γύρω από την αρχαία Ελλάδα, από την πρώτη έως την τελευταία πρεμιέρα.
Ο νέος Γενικός Διευθυντής Μουσικής Alexander Prior ξεκινά τον Οκτώβριο με την «Ηλέκτρα» του Richard Strauss -και αργότερα προσθέτει τη συνέχεια της με τον «Ορέστη» του Felix Weingartner. Ο Weingartner, ένας διάσημος μαέστρος κατά τη διάρκεια της ζωής του, μελοποίησε το 1902 αυτό που συνέβη στην αρχαία τραγωδία μετά τον θάνατο της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου: Ο Ορέστης εγκαταλείπει τη μοίρα του στα χέρια των θεών και αθωώνεται από την Αθηνά. Καθώς καταφέρνει να ηρεμήσει και τις Ερινύες, ο φαύλος κύκλος των δολοφονιών και της εκδίκησης τελικά σπάει.
Και ο νέος Διευθυντής Μουσικής με το ισχυρό κίνητρο ανέλαβε να ανεβάσει ένα άλλο σπάνιο έργο, το «Τηλέμαχος ή η νήσος της Κίρκης» του Gluck από το 1765. Το μουσικό δράμα περιστρέφεται γύρω από τον γιο του Οδυσσέα, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει μια κυκλοθυμική μάγισσα. Ο μεταρρυθμιστής της όπερας Gluck όχι μόνο προσφέρει αριστοτεχνικές άριες, αλλά εισάγει και χορωδιακές σκηνές και χορούς στην πλοκή, απολύτως κατά το ύφος του ελληνικού Δράματος. Ο Μίκης Θεοδωράκης από αυτό εμπνεύστηκε, όταν ξαναδούλεψε τη μουσική του «Ζορμπά» για μπαλέτο στην Arena di Verona το 1988. Ο χορογράφος Jorge Pérez Martínez μεταφέρει αυτή την εκδοχή στη σκηνή της Ερφούρτης.
Ο πρώην Έλληνας Γενικός Διευθυντής Μουσικής του Θεάτρου, Μύρων Μιχαηλίδης, διευθύνει την πρεμιέρα μιας όπερας που παρήγγειλε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ο συνθέτης Nestor Taylor εμπνεύστηκε από το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Ελένη» του συγγραφέα Nicholas Gage, το οποίο διηγείται τον Εμφύλιο μεταξύ κομμουνιστών ανταρτών και δεξιών κυβερνητικών στρατευμάτων το 1946-1949.
Σε μιούζικαλ υπάρχει η παράσταση του Richard Rodgers από το 1938 «Τα αγόρια από τις Συρακούσες», η οποία γράφτηκε για το Broadway και είναι βασισμένη στην «Κωμωδία των σφαλμάτων» του Σαίξπηρ. Η πόλη της Σικελίας ήταν στην αρχαιότητα ο μεγαλύτερος ελληνικός οικισμός μακριά από την πατρίδα. Το μεγαλείο της μπορεί κανείς ακόμα να το θαυμάσει στην «zona archeologica» των Συρακουσών. Ένα άλλο σπάνιο έργο που σχετίζεται με την Ελλάδα είναι «Η Πολιορκία της Κορίνθου» από τον συνθέτη bel canto επιτυχιών Gioacchino Rossini. Πρόκειται για μια νέα εκδοχή του έργου του «Maometto secondo», η οποία γράφτηκε για την Όπερα των Παρισίων το 1826.
Το πιο δημοφιλές έργο σε αυτό το γεμάτο διάθεση ανάδειξης σπανίων δημιουργιών αφιέρωμα του Θεάτρου της Ερφούρτης στην Ελλάδα για τη σαιζόν 2022-2023 είναι πραγματικά η σατιρική οπερέτα του Jacques Offenbach «Η Ωραία Ελένη». Αξίζει να υποκλιθεί κανείς στην τόλμη του θεάτρου από τη Θουριγγία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.