Επικήδειος για τον Διονύσιο Κωνσταντάτο

Επικήδειος για τον Διονύσιο Κωνσταντάτο  

«Σμίλεψες, δάσκαλε, ψυχές ως στη στερνή πνοή σου». (Κωστής Παλαμάς)

Αγαπητή Λαμπρινή!

Αγαπητή οικογένεια Κωνσταντάτου! 

Φίλε και συνάδελφε Σάκη! 

Αν μπορούσες να κοιτάξεις γύρω σου, θα έβλεπες ότι ήρθαν να σου πουν το τελευταίο αντίο πρώτα τα αγαπητά σου πρόσωπα:

⦁ Η λατρεμένη σου Λαμπρινή και τα παιδιά σου, Παναγιώτης και Φανή.

⦁ Η αγαπημένη μάνα σου που η είχε την κακή μοίρα να συνοδέψει ένα παιδί της στο τάφο. 

⦁ Ο αδελφός σου Δημήτριος που ήρθε από την Ελλάδα όπως και ξαδέλφια σου.

⦁ Συγγενείς, συνάδελφοι, φίλοι και συνεργάτες στην Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης και στο Nachbarschaftshaus Gostenhof.

⦁ Μια στρατιά μαθητών σου και πρώην μαθητών σου. 

⦁ Έλληνες που με την συνδρομή του εκάστοτε Συμβουλίου της Κοινότητας, τους εξυπηρέτησες στο μέτρο του δυνατού. 

Ο Διονύσιος Κωνσταντάτος ανήκει στην πονεμένη γενιά που γνώρισε την ξενιτιά, αλλά ρίζωσε εδώ. Γεννήθηκε το 1966 στη Νυρεμβέργη και τον νίκησε ο θάνατος στις 15.12.2023. Οι γονείς του Παναγιώτης και Φανή  ήρθαν ως μετανάστες στη Νυρεμβέργη.

Φοίτησε στο ελληνικό Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο της Νυρεμβέργης. Σπούδασε στην Ελλάδα στην Τρίπολη και μετά την επιστροφή του στη Νυρεμβέργη εργάστηκε  σε διάφορες επιχειρήσεις έως ότου προσληφθεί ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Νυρεμβέργης.

Το 1987 παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, Λαμπρινή, γνωστή από τα μαθητικά χρόνια, με την οποία απέκτησε τον Παναγιώτη το 2002 και την Φανή το 2010.

Παράλληλα με την εργασία του στο σχολείο, δραστηριοποιήθηκε ως πρόεδρος στον Πελοποννησιακό Σύλλογο, σε πολιτικούς σχηματισμούς, αλλά η καρδιά του χτυπούσε πάντα για την Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης. Προσέφερε τις υπηρεσίες του από διάφορες θέσεις και κυρίως από την θέση του προέδρου για πολλά χρόνια. Ως διευθυντής προσπάθησε μαζί με άλλους να εισάγει θετικές μεταρρυθμίσεις στα ελληνικά σχολεία της πόλης μας.

Με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, του διευθυντού σχολείου, του προέδρου της Κοινότητας είχε μια αγαστή συνεργασία με τον Δήμο Νυρεμβέργης, με το Nachbarschaftshaus Gostenhof, με τις ελληνικές και γερμανικές υπηρεσίες στη Νυρεμβέργη και στο Μόναχο, με το Προξενείο Νυρεμβέργης - όσο λειτουργούσε - καθώς και με την ελληνορθόδοξη εκκλησία.

Με την ψυχή βαθύτατα θλιμμένη, συγγενείς και φίλοι συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να αποχαιρετήσουμε αυτόν τον εξαίρετο, ξεχωριστό, ήρεμο, σεμνό, αξιοπρεπή, φιλότιμο και πάνω απ΄ όλα μεγαλόψυχο άνθρωπο. Τον δικό μας άνθρωπο, τον δάσκαλο, τον πρόεδρο, τον Σάκη - όπως ήταν γνωστός σε μικρούς και μεγάλους. 

Αγαπούσε ιδιαίτερα την οικογένειά του, τη σύζυγό του, τα παιδιά του, τους συγγενείς του, τον διέκρινε η ειλικρινής και αληθινή αγάπη για το σχολείο, την κοινότητα και την εκκλησία. Είχε πάντα έναν καλό λόγο για όλους μας, μας χάριζε απλόχερα το χαμόγελό του.

Όμως, αν είναι πάντοτε σκληρός ο θάνατος, στον Σάκη στάθηκε ακόμα πιο σκληρός. Μένει ως μόνη παρηγοριά η μνήμη του κι ακόμα ότι στον θάνατο δεν βγαίνει κανείς νικητής. 

Θρηνούμε που έφυγε τόσο νωρίς, αλλά θα ζει στις σκέψεις και στις καρδιές μας. 

Ευχόμαστε να έχει ανάπαυση σώματος και ψυχής και η οικογένειά του κουράγιο, υγεία και δύναμη για να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του.

Θλιβερό προνόμιο να αποχαιρετάς αγαπημένο φίλο και συνάδελφο. Τούτη τη στιγμή του ύστατου αποχαιρετισμού λίγα κι απλά πρέπει νάναι τα λόγια για να ξεπαγώσουν τον χρόνο.

Τύχη αγαθή έφερε τον Σάκη κι εμένα στο Ελληνικό Λύκειο, αυτός ως μαθητής στο θρανίο και εγώ στην έδρα ως καθηγητής στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και αργότερα αυτός στο Δημοτικό κι εγώ στο Γυμνάσιο ως διευθυντές.

Συνάδελφος αγαπητός, άδολος, χαμηλών τόνων και ιδιαίτερα συνεργάσιμος. Πραγματικά, θελξικάρδιος, τερψίθυμος, φερέπονος και κυρίως αλληλέγγυος. Ανθρωπος φύσει καλός. 

Με οδύνη λοιπόν 

⦁ αποχαιρετούν τα παιδιά και η σύζυγος τον άξιο πατέρα και σύντροφο που τους αγάπησε και τους στήριξε και η μάνα τον γιό της, ο αδελφός τον αδελφό του,

⦁ αποχαιρετά σήμερα η Νυρεμβεργιώτικη κοινωνία ένα άξιο τέκνο της,

⦁ αποχαιρετούν οι φίλοι και οι γνωστοί έναν ξεχωριστό άνθρωπο που ήξερε να τιμά και να σέβεται τις ανθρώπινες αξίες,

⦁ αποχαιρετά η σχολική κοινωνία έναν άξιο δάσκαλο που υπηρέτησε με υποδειγματικό ήθος και συνέπεια την μαθητική κοινότητα, 

⦁ αποχαιρετά η Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης τον εν ενεργεία πρόεδρό της που υπηρέτησε τους συμπατριώτες της πόλης. Δυο μέρες πριν φύγει, βρέθηκε μάλιστα στο γραφείο της Κοινότητας και υπέγραφε κάρτες με χριστουγεννιάτικες ευχές.

Σάκη, φεύγεις πάνω στην πιο αποδοτική σου ώρα και ενώ μπορούσες ακόμη να προσφέρεις πολλά με την εμπειρία, την αγωνιστικότητα, την φιλοτιμία, τη συνεχή διάθεση προσφοράς στους συναδέλφους και τους συμπολίτες σου.

Εκλεγόσουν για πολλά χρόνια σταθερά πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Νυρεμβέργης, γιατί οι Έλληνες αναγνώριζαν στο πρόσωπό σου τον άξιο εκπρόσωπό τους. 

Μένει ο καλός σου λόγος, η ηπιότητα και η γλυκύτητα του χαρακτήρα σου. Η μεγάλη αγάπη σου για την πόλη. 

Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για να σου ευχηθούμε καλό ταξίδι.

Για να εκφράσουμε μέσα από την καρδιά μας τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου σύντροφο, στα παιδιά σου, στην μάνα σου, στον αδερφό σου.

Για να σου υποσχεθούμε ότι η μνήμη σου θα μείνει πάντοτε ζωντανή σε όλους, εμάς.

Αγαπητέ φίλε Σάκη, χωρίς τη δική σου παρουσία το Ελληνικό Σχολείο και η Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης θα είναι φτωχότεροι. Κι εγώ στο πρόσωπο σου χάνω έναν πολύτιμο φίλο.

Γι’ αυτό θρηνούμε σήμερα τον άδικο και πρόωρο χαμό σου.

Κλείνω τον στερνό χαιρετισμό μου με ένα στίχο του Κωστή Παλαμά: 

«Σμίλεψες, δάσκαλε, ψυχές ως στη στερνή πνοή σου». 

Φεύγεις. Κι όμως απλά προπορεύεσαι. Θα σε ακολουθήσουμε όλοι. Κάποτε.

Αιωνία σου η μνήμη, αλησμόνητε φίλε, Σάκη. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ. 

Δρ. Ευθύμιος Χρ. Παπαχρήστος 

Νυρεμβέργη, 21.12.2023