Η Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου σημαίνει δικαίωση για τις 353.000 ψυχές που βασανίστηκαν και υπέστησαν την τουρκική βαρβαρότητα.
Σημαίνει δικαίωση για τους λίγους, που κατάφεραν και πέρασαν απέναντι, αφήνοντας πίσω τους, τους τάφους των παιδιών αλλά και των γονέων τους. Σημαίνει επίσης δικαίωση για τους εκατομμύρια κατοίκους της Τραπεζούντας και άλλων περιοχών του Πόντου, που ακόμα και σήμερα, όταν τους χτυπάς την πόρτα, απαντούν ελληνικά.
Για αυτούς που λένε "είμαστε Ρωμιοί, σας περιμένουμε".
Είναι απόλυτη ανάγκη να ανάγουμε την Γενοκτονία σε εθνικό και όχι ποντιακό θέμα.
Όπως ελληνικό θέμα είναι η απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο, έτσι είναι και η Γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών στη Μικρά Ασία.
Μόνο έτσι θα μας πάρει στα σοβαρά ο διεθνής παράγοντας για να δικαιώσουμε επιτέλους τις χιλιάδες προσευχές αυτών που έφυγαν, αλλά και των λίγων που εμπλούτισαν την σημερινή Ελλάδα με γνώση και πολιτισμό.
Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Κυρίως σε μια χώρα όπως η Γερμανία, με τόσο ενισχυμένη κεμαλική νεολαία.
Κυρίως όμως είναι δύσκολο, γιατί έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στο δικό μας κράτος, ένα κράτος, που αναγνώρισε τη δική του Γενοκτονία, 80 χρόνια μετά.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.