Tagesspiegel: Απειλείται το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Βερολίνο

«Απειλείται το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Βερολίνο: "Θα ήταν σαν ακρωτηριασμός της ψυχής μας"»

Υπότιτλος: «Το Πολιτιστικό Κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας στην οδό Mittelstraße στην περιοχή του Steglitz υπάρχει εδώ και 32 χρόνια. Όμως ο ιδιοκτήτης θέλει πλέον να πωλήσει το ακίνητο. Η Ελληνική Κοινότητα αντιτίθεται»

Συνέντευξη του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας του Βερολίνου, Παναγιώτη Ματλή, στο δημοσιογράφο Boris Buchholz, ο οποίος καλύπτει το ρεπορτάζ στην περιοχή Steglitz-Zehlendorf της γερμανικής πρωτεύουσας:

 

//Το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στην οδό Mittelstraße στην περιοχή του Steglitz αποτελεί θεσμό για την περιοχή και το Βερολίνο. Ιδρύθηκε το 1975 ως τόπος συνάντησης των ελληνόφωνων οικογενειών και των φίλων του ελληνικού Πολιτισμού. Από το 1992, υπεύθυνη για το Πολιτιστικό Κέντρο είναι η Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου. Όμως πλέον η Κοινότητα και κατά συνέπεια το Πολιτιστικό Κέντρο βρίσκονται αντιμέτωπα με την έξωση: Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου θέλει να το εκποιήσει. Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας, Παναγιώτης Ματλής, εξηγεί στη συνέντευξή του το παρασκήνιο της υπόθεσης.

 

-Κύριε Ματλή, το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στην οδό Mittelstraße υπάρχει εδώ και 32 χρόνια. Γιατί απειλείται τώρα η ύπαρξή του;

-Επειδή απειλείται η τοποθεσία μας. Και αυτή η τοποθεσία, μετά από τόσα χρόνια, έχει γίνει βασικό στοιχείο της ταυτότητάς μας. Ο δεσμός μεταξύ της ελληνικής Διασποράς του Βερολίνου με αυτή τη πόλη, αυτή τη συνοικία, αυτή τη γειτονιά, αυτό το κτίριο είναι κυριολεκτικά οργανικός. Το να επιχειρήσει κανείς να μεταφέρει το Πολιτιστικό Κέντρο κάπου αλλού θα ήταν σαν ένας ακρωτηριασμός. Ένας ακρωτηριασμός του παρελθόντος μας, της ιστορίας της Κοινότητάς μας, των ριζών μας και κατ’ αυτό και «της ψυχής» μας.

 

-Ποια είναι τα σχέδια του ιδιοκτήτη του ακινήτου;

-Θέλει να πωλήσει το ακίνητο σε επενδυτές που «θα το αναπτύξουν». Μερικοί από τους πιθανούς αγοραστές που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στο ακίνητο, σκιαγράφησαν το επενδυτικό τους όραμα -και αυτό περιλαμβάνει πολυτελέστατες κατοικίες.

 

-Ποιές προσπάθειες έχετε καταβάλει για να αλλάξετε την άποψη του ιδιοκτήτη;

-Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε χρόνος, ώστε να επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο. Οι δύο καταγγελίες του μισθωτηρίου συμβολαίου, η πρώτη στις 31 Δεκεμβρίου 2022 και η δεύτερη στις 31 Δεκεμβρίου 2023, μας εξέπληξαν και μας περιόρισαν στο να αντιδράσουμε με πολλούς τρόπους, και με νομικά μέσα. Είχαμε τη δυνατότητα να δράσουμε, δηλαδή να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, μόνο τις τελευταίες εβδομάδες. Και αυτό κάναμε.

 

-Δεν θα μπορούσε η Κοινότητα απλώς να αγοράσει το οικόπεδο και το οίκημα;

-Δεν είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε από μόνοι μας την οικονομική δύναμη για να το κάνουμε αυτό. Η τελευταία τιμή πώλησης, ακόμα κι αν θεωρηθεί πως αποτελούσε βάση διαπραγμάτευσης, ήταν κάτι λιγότερο από τα 3 εκ. ευρώ.

 

-Την περασμένη εβδομάδα προσκαλέσατε στο Πολιτιστικό Κέντρο πολιτικούς και συζητήσατε μαζί τους. Τι σας υποσχέθηκαν, τι απέφερε η εκδήλωση;

-Τόσο οι πέντε συμμετέχοντες, όσο και οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων που αποδέχθηκαν την πρόσκλησή μας, εμφανίστηκαν ενώπιον του κοινού με έντονη διάθεση να αναλάβουν δράση. Θέλουν να βοηθήσουν. Αυτή η εξέλιξη και μόνο μας επιτρέπει να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Χωρίς καμία εξαίρεση, οι προτεινόμενες λύσεις που συζητήθηκαν ήταν ρεαλιστικές και βιώσιμες.

 

-Τι θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αποτελέσει μία ρεαλιστική λύση;

-Σε ένα πρώτο βήμα, το ακίνητο θα έπρεπε να αγοραστεί από δημόσιο φορέα. Το δεύτερο βήμα θα ήταν να αναλάβουν την ανακαίνιση και τον εκσυγχρονισμό του ακινήτου Έλληνες μηχανικοί, αρχιτέκτονες, δικηγόροι και εργολάβοι και να το κάνουν με πολύ χαμηλότερο του συνηθισμένου κόστος. Αυτό θα διπλασίαζε «εν μία νυκτί» την αγοραία αξία του ακινήτου για το Δήμο του Βερολίνου. Κατόπιν, το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο -και αυτό θα ήταν το τρίτο βήμα- θα μπορούσε να συνεχίσει να το χρησιμοποιεί και να το διαχειρίζεται. Θέλουμε να είμαστε εμείς οι ίδιοι οι κύριοι του οικήματος και όχι υπενοικιαστές από άλλο φορέα.

 

-Θεωρείτε λοιπόν ότι ο Δήμος του Βερολίνου έχει υποχρέωση να αναλάβει δράση…

-Το ποιος θεωρούμε ότι «έχει υποχρέωση να αναλάβει δράση» είναι θέμα δευτερεύουσας σημασίας από την περασμένη εβδομάδα και μετά. Οι καλεσμένοι μας μάς έδειξαν ότι το Βερολίνο πλέον θεωρεί ότι έχει το ίδιο την υποχρέωση να αναλάβει δράση. Το αν αυτό θα γίνει σε επίπεδο Δήμου ή περιοχής μένει να φανεί.

 

-Πόσα μέλη έχει η Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου;

-Το Μητρώο Μελών εμφανίζει πάνω από 5.000 μέλη. Οι επισκέπτες, με την ευρύτατη έννοια της λέξης, είναι πιθανό να είναι πάνω από 6.000.

 

-Απ’ όσο γνωρίζω, το Πολιτιστικό Κέντρο είναι τόπος συνάντησης πολλών ανθρώπων της περιοχής, είτε είναι Έλληνες είτε άλλης εθνικότητας.

-Έχουμε επισκέπτες από όλο το Βερολίνο. Η εγγύτητα με τον υπέργειο και τον υπόγειο σταθμό τρένου Rathaus Steglitz μας ευνοεί πάρα πολύ. Οικογένειες και ελληνικοί περιφερειακοί σύλλογοι έρχονται σε εμάς για κοινωνικές εκδηλώσεις και κατά τις θρησκευτικές και τις εθνικές εορτές. Πολίτες από όλο το Βερολίνο και όλες τις συνοικίες της περιοχής συγκεντρώνονται εδώ με αφορμή πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ένας σκληρός πυρήνας Φιλελλήνων, δηλαδή ανθρώπων που νιώθουν συνδεδεμένοι με την Ελλάδα, έρχονται τακτικά σε εμάς ανεξάρτητα από το πού μένουν –κάποιες φορές είναι από τη Σαξονία ή ακόμα και το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία. Ελληνόφωνοι Βούλγαροι, Σέρβοι, Αλβανοί, Ασιάτες και πολλοί άλλοι που έχουν εργαστεί στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ζητούν τις συμβουλευτικές μας υπηρεσίες.

 

-Ακόμα και πολιτικά κόμματα συναντώνται στους χώρους σας, η Συμμαχία για την Υποδοχή των Προσφύγων (Willkommensbündnis) συνεδριάζει εδώ, ενώ 15 ελληνικοί σύλλογοι έχουν την έδρα τους εδώ, από ποδοσφαιρικούς συλλόγους μέχρι φοιτητικές οργανώσεις. Πώς αντιδρούν αυτές οι οργανώσεις στην καταγγελία του μισθωτηρίου συμβολαίου από μέρους του ιδιοκτήτη σας;

-Δεν θέλουν να το πιστέψουν, αισθάνονται ανασφάλεια, απογοήτευση, θλίψη, θυμό, έχουν όρεξη να αναλάβουν δράση. Με αυτή τη σειρά. Και από την περασμένη Κυριακή νιώθουν επίσης ελπίδα.

 

-Κύριε Ματλή, τι σας δίνει δύναμη;

-Η δύναμή μου είναι κομμάτι μιας συλλογικής δύναμης, της εξουσίας του Διοικητικού μας Συμβουλίου. Πριν από τρεις εβδομάδες επανεκλεγήκαμε με ένα απροσδόκητα καλό ποσοστό, περίπου 63% των ψήφων. Αυτό δίνει κίνητρο, δεσμεύει και ενισχύει την αισιοδοξία.

 

-Ας υποθέσουμε ότι ήταν ήδη 31 Δεκεμβρίου: Βλέπετε τον εαυτό σας να μαζεύει πράγματα ή η Ελληνική Κοινότητα θα παραμείνει κάτοικος του Steglitz και θα γιορτάζετε χαρούμενος και μαζί με πολύ κόσμο τα επόμενα 30 χρόνια στην οδό Mittelstraße;

-Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι πολύ πιο πιθανό. Είμαστε αισιόδοξοι, γιατί δεν είμαστε μόνοι μας.//