Η ιστορία ενός προσφυγικού χωριού Ποντίων στην Βόρεια Ελλάδα
-από τον ξεριζωμό μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50-
και η συναισθηματική ενηλικίωση μιας παρέας παιδιών.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Μια ιστορία που φέρνει τον παιδικό ρομαντισμό αντιμέτωπο με τον διχασμό της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας μας αφηγείται “Το άλογο που κλαίει”. Πρόκειται για την πρώτη συγγραφική προσπάθεια του κατερινιώτη Παναγιώτη Τσαναξίδη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διάνοια.
Μέσα από μια ολοζώντανη εξιστόρηση, που μας βάζει στο κλίμα και τις ιδιόμορφες συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει μια παρέα σκληροτράχηλων παιδιών σε ένα μικρό προσφυγικό χωριό της Βόρειας Ελλάδας, ο συγγραφέας καταπιάνεται με μια ιστορία συναισθηματικής ενηλικίωσης. Τα αγόρια που πρωταγωνιστούν σε αυτήν ξεπερνούν μια σειρά από διλήμματα και αδιέξοδα στην προσπάθεια τους να βοηθήσουν ένα τραυματισμένο άλογο, που συναντούν σε μια από τις περιπέτειες τους.
Ο αναγνώστης ζει την αγωνία τους και γίνεται συμμέτοχος του ηθικού προβληματισμού τους, μέσα από μια γραφή που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και την κριτική για τα όσα βιώνε ένα παιδί μεγαλώνοντας στα μέσα του εικοστού αιώνα στη χώρα μας. Θα τα καταφέρει η ευρηματική παρέα να λυτρώσει το άλογο που κλαίει; θα βρει η συμμορία των εφτά αγοριών τον τρόπο να ελιχθεί μέσα σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο έτσι που θέτει συνέχεια εμπόδια μπροστά στην αγνότητα και την θέληση τους;
“Μια ιστορία για παιδιά και για μεγάλους που ήταν τότε... παιδιά”, όπως την χαρακτηρίζει ο Παναγιώτης Τσαναξίδης, καταθέτει την αλήθεια της, όπως βιώθηκε τότε, και ανοίγει ένα διάλογο που μπορεί να φέρει χρήσιμα συμπεράσματα για την κοινωνία του σήμερα.
Ο Παναγιώτης Τσαναξίδης έφηβος ακόμα πρωτοστάτησε στην ίδρυση κοινοτικής βιβλιοθήκης στην γενέτειρά του, Λευκόβρυση Κοζάνης. Αυτή μάλιστα ήταν η απαρχή ενός λαογραφικού συλλόγου, στο έργο του οποίου προσμετρώνται και αξιόλογες ποντιακές θεατρικές παραστάσεις. Ερχόμενος στην Κατερίνη ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία και δημοσίευσε προβληματισμούς και ποιήματά του. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. “Το άλογο που κλαίει είναι η πρώτη του εκδοτική απόπειρα.
ΠΑΡΑΚΆΘ’
Θα ακολουθήσει παρακάθ’ (μουχαπέτ’) με τον Παύλο Τσαβδαρίδη, Λύρα – Τραγούδι.
ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Η παρουσίαση του βιβλίου θα πλαισιωθεί με φωτογραφίες του φωτογράφου Σταύρου Σταματίου (Θεσσαλονίκη) από την θεματική του με τίτλο Άλογα.
«Η φωτογραφία είναι ο τρόπος μου να δω τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού.
(…) Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι η φωτογραφία είναι ένας τρόπος να αναδημιουργήσω τις χαμένες μου αναμνήσεις».
-από τον ξεριζωμό μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50-
και η συναισθηματική ενηλικίωση μιας παρέας παιδιών.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
- ο Γιάννης Ευθυμιάδης, Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό
- ο Μιχάλης Συμεωνίδης, υποψήφιος διδάκτορας Ιστορίας και ο συγγραφέας του βιβλίου Παναγιώτης Τσαναξίδης.
Μια ιστορία που φέρνει τον παιδικό ρομαντισμό αντιμέτωπο με τον διχασμό της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας μας αφηγείται “Το άλογο που κλαίει”. Πρόκειται για την πρώτη συγγραφική προσπάθεια του κατερινιώτη Παναγιώτη Τσαναξίδη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διάνοια.
Μέσα από μια ολοζώντανη εξιστόρηση, που μας βάζει στο κλίμα και τις ιδιόμορφες συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει μια παρέα σκληροτράχηλων παιδιών σε ένα μικρό προσφυγικό χωριό της Βόρειας Ελλάδας, ο συγγραφέας καταπιάνεται με μια ιστορία συναισθηματικής ενηλικίωσης. Τα αγόρια που πρωταγωνιστούν σε αυτήν ξεπερνούν μια σειρά από διλήμματα και αδιέξοδα στην προσπάθεια τους να βοηθήσουν ένα τραυματισμένο άλογο, που συναντούν σε μια από τις περιπέτειες τους.
Ο αναγνώστης ζει την αγωνία τους και γίνεται συμμέτοχος του ηθικού προβληματισμού τους, μέσα από μια γραφή που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και την κριτική για τα όσα βιώνε ένα παιδί μεγαλώνοντας στα μέσα του εικοστού αιώνα στη χώρα μας. Θα τα καταφέρει η ευρηματική παρέα να λυτρώσει το άλογο που κλαίει; θα βρει η συμμορία των εφτά αγοριών τον τρόπο να ελιχθεί μέσα σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο έτσι που θέτει συνέχεια εμπόδια μπροστά στην αγνότητα και την θέληση τους;
“Μια ιστορία για παιδιά και για μεγάλους που ήταν τότε... παιδιά”, όπως την χαρακτηρίζει ο Παναγιώτης Τσαναξίδης, καταθέτει την αλήθεια της, όπως βιώθηκε τότε, και ανοίγει ένα διάλογο που μπορεί να φέρει χρήσιμα συμπεράσματα για την κοινωνία του σήμερα.
Ο Παναγιώτης Τσαναξίδης έφηβος ακόμα πρωτοστάτησε στην ίδρυση κοινοτικής βιβλιοθήκης στην γενέτειρά του, Λευκόβρυση Κοζάνης. Αυτή μάλιστα ήταν η απαρχή ενός λαογραφικού συλλόγου, στο έργο του οποίου προσμετρώνται και αξιόλογες ποντιακές θεατρικές παραστάσεις. Ερχόμενος στην Κατερίνη ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία και δημοσίευσε προβληματισμούς και ποιήματά του. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. “Το άλογο που κλαίει είναι η πρώτη του εκδοτική απόπειρα.
ΠΑΡΑΚΆΘ’
Θα ακολουθήσει παρακάθ’ (μουχαπέτ’) με τον Παύλο Τσαβδαρίδη, Λύρα – Τραγούδι.
ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Η παρουσίαση του βιβλίου θα πλαισιωθεί με φωτογραφίες του φωτογράφου Σταύρου Σταματίου (Θεσσαλονίκη) από την θεματική του με τίτλο Άλογα.
«Η φωτογραφία είναι ο τρόπος μου να δω τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού.
(…) Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι η φωτογραφία είναι ένας τρόπος να αναδημιουργήσω τις χαμένες μου αναμνήσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.