Ιστορία: Η Κορέα γιορτάζει σήμερα την απελευθέρωσή της

Μπορεί η 15 Αυγούστου να είναι μια θρησκευτική ημερομηνία και να  γιορτάζεται η Παναγία αλλά σε άλλες χώρες (π.χ. Κορέα, Ινδία) είναι εθνικές γιορτές απελευθέρωσης.

Αφιέρωμα στην Ημέρα Απελευθέρωσης της Κορέας (15 Αυγούστου)

Η 15η Αυγούστου είναι μια από τις σημαντικότερες εθνικές επετείους τόσο στη Νότια όσο και στη Βόρεια Κορέα. Την ημέρα αυτή, η κορεατική χερσόνησος γιορτάζει την απελευθέρωσή της από την ιαπωνική αποικιακή κυριαρχία, η οποία διήρκεσε από το 1910 έως το 1945. Παρόλο που πρόκειται για μια ενιαία ιστορική στιγμή, οι δύο χώρες την τιμούν με διαφορετικό τρόπο, αντικατοπτρίζοντας τη διαίρεσή τους.

Η Ιστορική Σημασία: Το Τέλος μιας Εποχής

Με την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους στις 15 Αυγούστου 1945, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε και η Κορέα βρέθηκε ξανά ελεύθερη. Η απελευθέρωση αυτή ήταν το αποτέλεσμα δεκαετιών αγώνων, θυσιών και ενός ισχυρού κινήματος ανεξαρτησίας που είχε αναπτυχθεί τόσο εντός της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Η ανάκτηση της κυριαρχίας έφερε ένα κύμα εθνικής υπερηφάνειας, αλλά σηματοδότησε επίσης την αρχή μιας νέας, σύνθετης περιόδου που οδήγησε στη διαίρεση της χερσονήσου.

Η Γιορτή στη Νότια Κορέα: «Gwangbokjeol»

Στη Νότια Κορέα, η 15η Αυγούστου ονομάζεται Gwangbokjeol, που σημαίνει «Η Ημέρα που Επέστρεψε το Φως». Η ονομασία αυτή συμβολίζει το τέλος του ζόφου της αποικιοκρατίας και την ανάκτηση της εθνικής ταυτότητας.

Οι εορτασμοί περιλαμβάνουν:

Eπίσημες τελετές: Ο Πρόεδρος της χώρας εκφωνεί ομιλία τιμώντας τους αγωνιστές της ανεξαρτησίας.

Εθνικές σημαίες: Οι οικογένειες αναρτούν την εθνική σημαία (Taegeukgi) στα σπίτια τους.

Δημόσιες παρελάσεις: Πολλές πόλεις διοργανώνουν παρελάσεις και φεστιβάλ.

Αμνηστίες: Είναι συχνό φαινόμενο η κυβέρνηση να ανακοινώνει ειδικές αμνηστίες προς τιμήν της ημέρας.

Η Γιορτή στη Βόρεια Κορέα: «Chogukhaebangui nal»

Στη Βόρεια Κορέα, η ίδια ημέρα ονομάζεται Chogukhaebangui nal 의 날), που σημαίνει «Ημέρα Απελευθέρωσης της Πατρίδας». Παρόλο που γιορτάζεται η απελευθέρωση, η επίσημη αφήγηση δίνει έμφαση στον ρόλο του Κιμ Ιλ Σουνγκ ως του «μοναδικού ηγέτη» που οδήγησε το λαό στην ελευθερία.

Οι εορτασμοί εδώ είναι περισσότερο στρατιωτικού χαρακτήρα:

Μεγάλες παρελάσεις: Πραγματοποιούνται μεγάλες στρατιωτικές παρελάσεις στην πλατεία Kim Il Sung.

Μαζικές εκδηλώσεις: Οι πολίτες συμμετέχουν σε μαζικούς χορούς και γιορτές.

Τιμητικές εκδηλώσεις: Κατατίθενται στεφάνια στα αγάλματα και τα μνημεία των ηγετών.

Η Γλυκόπικρη Κληρονομιά

Η 15η Αυγούστου παραμένει ένα σύμβολο τόσο της ελπίδας όσο και της τραγικής διαίρεσης της Κορέας. Ενώ το φως της ελευθερίας επέστρεψε πριν από δεκαετίες, ο κοινός πατριωτισμός δεν ήταν αρκετός για να κρατήσει ενωμένο το έθνος, αφήνοντας μια γλυκόπικρη κληρονομιά που συνεχίζει να καθορίζει την πορεία της χερσονήσου μέχρι και σήμερα.

Πότε χωρίστηκε η Κορέα σε δυο χώρες ;

Η διαίρεση της Κορέας σε δύο ξεχωριστές χώρες δεν συνέβη σε μια συγκεκριμένη ημέρα, αλλά ήταν μια σταδιακή διαδικασία που ξεκίνησε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα κύρια στάδια της διαίρεσης είναι τα εξής:

Αύγουστος 1945: Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας, η κορεατική χερσόνησος χωρίστηκε σε δύο ζώνες κατοχής:

Οι σοβιετικές δυνάμεις κατέλαβαν το βόρειο τμήμα, βόρεια του 38ου παραλλήλου.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέλαβαν το νότιο τμήμα.

1948: Καθώς οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση απέτυχαν λόγω των εντάσεων του Ψυχρού Πολέμου, οι δύο ζώνες δημιούργησαν ξεχωριστές κυβερνήσεις:

15 Αυγούστου 1948: Ιδρύθηκε η Δημοκρατία της Κορέας (Νότια Κορέα).

9 Σεπτεμβρίου 1948: Ιδρύθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (Βόρεια Κορέα).

1950-1953: Ο Πόλεμος της Κορέας τσιμέντωσε ουσιαστικά τη διαίρεση. Με την υπογραφή της ανακωχής στις 27 Ιουλίου 1953, η χώρα παρέμεινε χωρισμένη κατά μήκος της σημερινής Στρατιωτικής Οριοθέτησης (DMZ), η οποία βρίσκεται κοντά στον 38ο παράλληλο.

Επομένως, ενώ η φυσική διαίρεση ξεκίνησε το 1945, η επίσημη δημιουργία των δύο ξεχωριστών κρατών και η μονιμοποίηση του διαχωρισμού ήρθε το 1948 και επισφραγίστηκε με το τέλος του πολέμου το 1953.

Εμφύλιος πόλεμος

Η διαίρεση της Κορέας οδήγησε σε έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο, γνωστό ως Πόλεμος της Κορέας, ο οποίος διήρκεσε από το 1950 έως το 1953.

Η σύγκρουση ξεκίνησε όταν οι δυνάμεις της Βόρειας Κορέας εισέβαλαν στη Νότια Κορέα με σκοπό την αναγκαστική ενοποίηση της χερσονήσου υπό κομμουνιστική διακυβέρνηση. Ο πόλεμος πήρε γρήγορα διεθνείς διαστάσεις, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ΟΗΕ να στηρίζουν τη Νότια Κορέα, ενώ η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα υποστήριζαν τη Βόρεια.

Ο πόλεμος έληξε με μια ανακωχή, όχι με συνθήκη ειρήνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να παραμείνει επίσημα σε κατάσταση πολέμου και να επιβεβαιωθεί η διαίρεση σε δύο ξεχωριστά κράτη, κατά μήκος της σημερινής Αποστρατικοποιημένης Ζώνης (DMZ).

Ιαπωνική κατοχή

Η ιαπωνική κατοχή της Κορέας διήρκεσε 35 χρόνια, από το 1910 έως το 1945.

Έληξε με την παράδοση της Ιαπωνίας στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πριν από το 1910, η Κορέα ήταν μια ανεξάρτητη χώρα, αλλά αποδυναμωμένη από εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις. Η πολιτική κατάσταση μπορεί να χωριστεί σε τρεις κύριες φάσεις:

Η Δυναστεία Τζοσεόν (μέχρι το 1897)

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, η Κορέα κυβερνούνταν από τη Δυναστεία Τζοσεόν (Joseon). Ήταν μια μακρά περίοδος κυριαρχίας του κομφουκιανισμού, κατά την οποία η χώρα ακολουθούσε μια πολύ απομονωτική πολιτική και ήταν γνωστή ως το «Ερημικό Βασίλειο». Αυτή η απομόνωση είχε ως στόχο να προστατεύσει την Κορέα από ξένες επιρροές, αλλά την κατέστησε επίσης ευάλωτη στις αποικιακές δυνάμεις που κέρδιζαν έδαφος στην περιοχή.

Η Μεταβατική Περίοδος και η Ξένη Επέμβαση (1876–1905)

Από το 1876, η Ιαπωνία άρχισε να πιέζει την Κορέα να ανοιχτεί με τη βία και την ανάγκασε να συνάψει εμπορικές συμφωνίες. Αυτό πυροδότησε έναν αγώνα για την κυριαρχία στην περιοχή. Η Κίνα, η Ρωσία και η Ιαπωνία προσπάθησαν όλες να επεκτείνουν την επιρροή τους στην Κορέα, οδηγώντας σε μεγάλες συγκρούσεις:

Πρώτος Σινοϊαπωνικός Πόλεμος (1894–1895): Η Ιαπωνία νίκησε την Κίνα, τερματίζοντας την κινεζική κυριαρχία στην Κορέα.

Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος (1904–1905): Η Ιαπωνία νίκησε και τη Ρωσία. Μέσω αυτής της νίκης, η Ιαπωνία έγινε η αδιαμφισβήτητη κυρίαρχη δύναμη στην Ανατολική Ασία.

Η Αυτοκρατορία της Κορέας και το Ιαπωνικό Προτεκτοράτο (1897–1910)

Για να τονίσει την κυριαρχία της και να απελευθερωθεί από την κινεζική εξάρτηση, η Κορέα ανακήρυξε την Αυτοκρατορία της Κορέας το 1897. Ωστόσο, ήταν μια απελπισμένη προσπάθεια. Μετά τη νίκη της επί της Ρωσίας, η Ιαπωνία ανάγκασε την Κορέα να υπογράψει το Σύμφωνο Έουλσα (Eulsa) το 1905, το οποίο μετέτρεψε την Κορέα σε ιαπωνικό προτεκτοράτο. Αυτό σήμαινε ότι η Κορέα έχασε τη διπλωματική της κυριαρχία και η Ιαπωνία ανέλαβε τον έλεγχο των εξωτερικών της σχέσεων.

Η προσάρτηση το 1910 ήταν το τελευταίο βήμα σε αυτή τη διαδικασία, κατά την οποία η Ιαπωνία διέλυσε επίσημα την Αυτοκρατορία της Κορέας και την ενσωμάτωσε πλήρως στο δικό της κράτος.