Διπλή υπηκοότητα στις αστυνομικές στατιστικές: Προκαταλήψεις ή χρησιμότητα;

Mια ανάλυση του  Dominik Bardow

Ο θόρυβος ήταν μεγάλος. Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (NRW) ανακοίνωσε ότι θα καταγράφει ξεχωριστά την κατοχή περισσότερων της μίας υπηκοοτήτων των υπόπτων και των θυμάτων στις αστυνομικές στατιστικές.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Χέρμπερτ Ρόι (Herbert Reul), θέλει να συμπεριλάβει τις διπλές υπηκοότητες στις στατιστικές εγκληματικότητας για λόγους διαφάνειας. Ωστόσο, η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει διαφωνίες, με τους ειδικούς να εκφράζουν διαφορετικές απόψεις για το αν αυτή η αλλαγή είναι χρήσιμη για την αστυνομία και την κοινωνική ένταξη.

Οι γνώμες των ειδικών είναι διχασμένες:

Ο εγκληματολόγος Μάρτιν Τούνε (Martin Thüne) θεωρεί ότι η αλλαγή έχει ελάχιστη χρησιμότητα. Υποστηρίζει ότι οι στατιστικές της αστυνομίας δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινή αστυνομική εργασία, όπου οι φάκελοι των ερευνών είναι πιο σημαντικοί. Φοβάται ότι η προσθήκη αυτή θα καταστήσει τις στατιστικές πιο σύνθετες και δυσκολότερες στην ερμηνεία, μειώνοντας τη διαφάνεια.

Αντίθετα, ο ερευνητής μετανάστευσης Σεκού Κέιτα (Sekou Keita) είναι υπέρ της συλλογής περισσότερων δεδομένων. Πιστεύει ότι οι επιπλέον πληροφορίες μπορούν να είναι πολύτιμες για επιστημονικές αναλύσεις. Ωστόσο, προειδοποιεί ότι τα στοιχεία αυτά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται απομονωμένα σε πολιτικές συζητήσεις, καθώς πολλοί άνθρωποι με διπλή υπηκοότητα ζουν και είναι πλήρως ενταγμένοι στη Γερμανία εδώ και δεκαετίες.

Πιθανοί κίνδυνοι και εναλλακτικές λύσεις:

Και οι δύο ερευνητές συμφωνούν ότι οι αστυνομικές στατιστικές δεν προσφέρουν πολλά στην καταπολέμηση ή την πρόληψη του εγκλήματος. Υπάρχει ο κίνδυνος η συζήτηση αυτή να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς, τροφοδοτώντας τις προκαταλήψεις. Μια πιο αποτελεσματική προσέγγιση θα ήταν η συνδυασμένη χρήση δεδομένων από την αστυνομία, τις εισαγγελίες, τα δικαστήρια και τα σωφρονιστικά ιδρύματα.