Η ΤΟΠΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ -ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ¨ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

(τόπος συνάντησης όλων των ελληνικών συλλόγων) ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΌΤΙ ¨ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ                

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Neues Deutschland"

Η περικοπή της χρηματοδότησης της Ελληνικής Κοινότητας του Βερολίνου προκαλεί την κριτική των συλλόγων. Μια συζήτηση με την Τριανταφυλλιά Thiesing-Κωστοπούλου

Η Τριανταφυλλιά Thiesing-Κωστοπούλου είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων του Βερολίνου / Βρανδεμβούργου. Μαζί της μίλησε ο Harald Neuber.

Η Γερουσία του Βερολίνου θέλει να σταματήσει τη χρηματοδότηση του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου στο Βερολίνο-Steglitz. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες;

Οι σύλλογοι δεν θα είναι πλέον σε θέση να αναλάβουν το κόστος λειτουργίας και το κέντρο αναγκαστικά θα πρέπει να κλείσει. Θα είναι ένα θλιβερό γεγονός μετά από περισσότερο από δύο δεκαετίες αδιάκοπης λειτουργίας.

Όμως, σύμφωνα με τα επιχειρήματα της Γερουσίας στους χώρους του κέντρου παραβιάζετε ο νόμος περί προστασίας μη καπνιζόντων.

Η παραβίαση της απαγόρευσης του καπνίσματος είναι μια γελοία πρόφαση για την κατάργηση της επιδότησης. Είναι εξωφρενικό και με λυπεί το γεγονός ότι μια γερουσιαστής τουρκικής καταγωγής όπως η Dilek Kolat, η οποία είναι υπεύθυνη μεταξύ άλλων για την ένταξη των αλλοδαπών, συμβάλλει στις διακρίσεις και την ποινικοποίηση μιας ολόκληρης μεταναστευτικής ομάδας. Οι ισχυρισμοί θυμίζουν συλλογική ενοχή ή συλλογική ευθύνη. Τυχόν παραβάσεις ατόμων, δεν πρέπει να οδηγούν σε τιμωρία μιας ολόκληρης ομάδας. Κατά τα τελευταία τρία χρόνια συστηματικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καλλιεργούν μια εχθρική εικόνα του Ελληνα ως τεμπέλη. Η Γερουσία επεκτείνει αυτή την εικόνα και με τον Ελλήνα ως παραβάτη των νόμων.

Πως δουλεύει αλήθεια το πολιτιστικό κέντρο;

Ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια η σημασία του κέντρου τόσο για τον Έλληνα μετανάστη που ζει πολλά χρόνια στη Γερμανία αλλά και για το νέο Έλληνα μετανάστη έχει πολύ μεγάλη σημασία. Οι παλαιότεροι σμίγουν πάλι μαζί, γιατί μετά από πολλά χρόνια στη Γερμανία, υπομένουν μια νέα εχθρότητα απέναντί τους. Στο χώρο εργασίας, στη ζήτηση στέγασης, και δυστυχώς ακόμη και στην ιδιωτική ζωή. Φιλίες με Γερμανούς που κρατούσαν επί χρόνια, τώρα κλονίζονται. Το κέντρο ως ένα κομμάτι πατρίδας λειτουργεί ως καταφύγιο. Για τους νέους μετανάστες λειτουργεί το κέντρο ως ένα σημείο αναφοράς όπου τους χορηγούνται συμβουλές και έχουν υποστήριξη. Με μόλις μισή θέση που χρηματοδοτείται και με πολύ εθελοντική δουλειά οι σύλλογοι ανταποκρίνονται στις νέες απαιτήσεις. Λειτουργούν τμήματα γλώσσας και άλλων μαθημάτων, ομάδες τρίτης ηλικίας, γυναικείες ομάδες, ενταξιακές δραστηριότητες, συνοδεία σε γερμανικές υπηρεσίες. Και αυτά αποτελούν μόνο ένα μέρος της της εθελοντικής εργασίας. Το έργο αυτό όμως η Γερουσία δεν το αντιλαμβάνεται, ούτε το αναγνωρίζει και φυσικά δεν το εκτιμά.

Πώς αντιδρούν οι Σύλλογοι σχετικά με την απειλή πως το κέντρο μπορεί να κλείσει;

Οι σύλλογοι κατά κύριο λόγο συνεχίζουν το έργο τους, καθώς τα προβλήματα δεν έχουν περιοριστεί. Στην πραγματικότητα, ενεργούν σε μια κατάσταση σοκ και δεν μπορούν να πιστέψουν ότι δεν θα υπάρχει πλέον αυτό το σπίτι.

Σε ένα ψήφισμα της γενικής συνέλευσης απορρίπτοναι οι ισχυρισμοί της Γερουσίας και γίνεται λόγος για ρατσιστικά στερεότυπα. Το Διοικητικό Συμβούλιο όμως προτίθεται να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις της Γερουσίας. Δεν είναι αυτό μια αντίφαση;

Ναι, αυτό είναι πολιτική - όπως και στην Ελλάδα. Ένας ολόκληρος λαός βυθίζεται σε μια πρωτοφανή φτώχεια. Το σύστημα υγείας και της εκπαίδευσης έχουν καταρρεύσει, διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν πως στην Ελλάδα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, αλλά οι ηγέτες της χώρας υπογράφουν δεσμεύσεις ότι θα κάνουν ακόμη περισσότερες περικοπές.

Ποιες προοπτικές βλέπετε σ΄αυτή τη σύγκρουση;

Η γερουσιαστής Dilek Kolat και η Εντεταλμένη για την Ένταξη των μεταναστών Monika Lüke θα προσπαθήσουν να σώσουν το πρόσωπό τους και θα υπερασπιστούν την κατάργηση της επιδότησης. Είναι δική τους η ευθύνη, ότι η φήμη των Ελλήνων που ζουν εδώ έχει υποστεί ζημιά και ότι έχουν καταδικάσει μια ομάδα των μεταναστών στον κοινωνικό αποκλεισμό. Η οργάνωση της αντίστασης είναι δική μας ευθύνη.