H Γαλλία δείχνει το δρόμο - ο εχθρός πέρασε τις πύλες

της Συντακτικής Επιτροπής


Η Ευρώπη θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανήσυχη μετά τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών όπου σημειώθηκε αποχή-ρεκόρ παράλληλα με μια ιστορική άνοδο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, ενώ οι Σοσιαλιστές μετρούν τα σκαλιά της καθόδου.

Ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών στη Γαλλία διεξήχθηκε εν μέσω σκανδάλων και κλίματος καχυποψίας που εκφράστηκε με το κυρίαρχο σύνθημα των τελευταίων ημερών: «όλοι οι πολιτικοί είναι σάπιοι».

H αποχή που άγγιξε το 40% τιμώρησε τους σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ, χαρίζοντας από την άλλη πλευρά χαμόγελα αισιοδοξίας στην κεντροδεξιά και βέβαια  ικανοποίηση στην Μαρίν Λεπέν.

Το Σοσιαλιστικό κόμμα, είναι ο μεγάλος χαμένος και κινδυνεύει να χάσει προπύργια του, όπως το Στρασβούργο, τη Ρεμ και το Σεν Ετιέν, από τη Δεξιά.
Με την αποχή να ανέρχεται σε υψηλά επίπεδα, ενώ η δημοτικότητα του Ολάντ και του πρωθυπουργού Ζαν-Mαρκ Ερό φτάνει το ναδίρ , η αντιπολίτευση, το κεντροδεξιό UMP έρχεται να καλύψει το κενό
Από την άλλη πλευρά το φαινομενικά χαμηλό 7% του FN είναι στην πραγματικότητα τεράστιο, αν υπολογίσουμε ότι το εθνικιστικό κόμμα είχε υποψηφίους μόλις σε 600 από το σύνολο των 36.000 δήμων, όπου στήθηκαν κάλπες και το Σοσιαλιστικό κόμμα έκανε έκκληση στους ψηφοφόρους να προσέλθουν στις κάλπες στον δεύτερο γύρο για να μην αφήσουν τις πόλεις τους στα χέρια της Λεπέν.

Η μάχη του Παρισιού είναι η μόνη που μάλλον θα κερδηθεί έναντι του Εθνικού Μετώπου, αφού στον χθεσινό πρώτο γύρο η υποψήφια της κεντροδεξιάς Ναταλί Κοσιουσκό Μοριζέ (γνωστή με τα αρχικά ΝΚΜ) προηγείται με 35,64% έναντι της Ναταλί Ινταλγκό των σοσιαλιστών, η οποία συγκέντρωσε το 34,40%.
Μάλιστα, η μονομαχία αυτή ανάμεσα στις δύο κυρίες αντιμετωπίζεται από πολλούς ως αναμέτρηση ανάμεσα στον Ολάντ και τον πρώην πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έχει βάλει πλώρη για να θέσει ξανά υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2017.
Η 41χρονη πρώην υπουργός του UMP και εκπρόσωπος της αποτυχημένης προεκλογικής καμπάνιας του «Σαρκό» το 2012 θεωρείται ως προστατευόμενη του τελευταίου και έχει απήχηση περισσότερο στις πιο εύπορες κοινωνικές τάξεις. Από την άλλη πλευρά, η Ινταλγκό, ως πρώην αντιδήμαρχος του απερχόμενου σοσιαλιστή δημάρχου του Παρισιού θεωρείται ως συνεχίστρια της πολιτικής του.
Αδιαμφισβήτητη νικήτρια στις χθεσινές κάλπες ήταν η Μαρίν Λεπέν με το Εθνικό της Μέτωπο (FN) που πανηγύρισε τα ποσοστά-ρεκόρ που κατάφερε να καταγράψει στον πρώτο γύρο και πηγαίνει στον δεύτερο την ερχόμενη Κυριακή από θέση ισχύος.

Πολλοί υποψήφιοί της κατάφεραν να αποσπάσουν την πρώτη θέση στους δήμους τους, όπως στις πόλεις Αβινιόν, Μπεζιέ και Περπινιάν, με αποτέλεσμα να πλασάρονται ως φαβορί στον δεύτερο γύρο, ενώ ο υποψήφιος της στη βόρεια πόλη Ενάν-Μπομόν, Στιβ Μπριουά, κατάφερε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο.

Η Μαρίν Λεπέν γιόρτασε «το τέλος του δικομματισμού στη Γαλλία», σημειώνοντας ότι τα αποτελέσματα παγιώνουν το κόμμα της, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε τοπικό.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών, το Εθνικό Μέτωπο με υποψήφιους σε 600 από τους 36.000 δήμους συγκέντρωσε σχεδόν 5%. Τα κόμματα της κεντροαριστεράς κινούνται στο 37% και η κεντροδεξιά στο 46,5%.

Τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά, αν και εν πολλοίς αναμενόμενα για το Σοσιαλιστικό Κόμμα, σε αυτή την πρώτη κρίσιμη εκλογική δοκιμασία για τον Ολάντ, δύο χρόνια αφού ανέλαβε την εξουσία. Οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι μαζί του και όπως δείχνουν τα ποσοστά έχει σπάσει κάθε ρεκόρ αντι-δημοφιλίας για τα δεδομένα της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας.

Το γεγονός ότι η ανεργία, συνεχίζει να βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό, αλλά και οι κακές επιδόσεις της γαλλικής οικονομίας αναμενόταν να πλήξουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), αλλά και το κεντροδεξιό κόμμα UMP του τέως προέδρου Σαρκοζί. Το σοσιαλιστικό κόμμα παρουσιάζεται διχασμένο, ενώ η εικόνα του γίνεται ακόμα χειρότερη, λόγω των εσωκομματικών συγκρούσεων και διαφόρων σκανδάλων.
Ο Ολάντ επίσης, απογοήτευσε όσους (εντός και εκτός) ήθελαν να δουν τη Γαλλία να ασκεί κριτική και να διαφοροποιείται  από την Γερμανία της Μέρκελ.

Η άνοδος των συντηρητικών δυνάμεων και της ακροδεξιάς λίγο πριν τις ευρωεκλογές σημαίνει τα κακά μαντάτα για την ΕΕ καθώς σε αυτές θα δοκιμαστεί η ενότητα του εγχειρήματος. 
Θα περάσει αναίμακτα αυτή την κρίση η γηραιά ήπειρος;