Συνέδριο ΟΕΚ Γερμανίας: Το τέλος μπορεί να σηματοδοτεί και μια νέα αρχή …

Η αποκαρδιωτική εικόνα του συνεδρίου της Ομοσπονδίας ( στην εκλογή νέου Δ.Σ. συμμετείχαν αντιπρόσωποι μόνο από 13 Κοινότητες) δεν μπορεί παρά να γίνει η ευκαιρία ενός διαλόγου για το μέλλον των Κοινοτήτων και των συλλογικών φορέων στην Γερμανία.

Του Κώστα Τάτση 

Μια πρώτη εκτίμηση μπορεί να συμπεράνει ότι στην αποχή συνέβαλε η άσχημη οικονομική κατάσταση  των κοινοτήτων, η αποσυσπείρωση των πολιτικών παρατάξεων και η τοποθεσία  που διεξήχθη (καθώς η Κολωνία δεν ήταν κεντρικό σημείο).

Όμως, είναι μόνο αυτοί οι λόγοι;

Η απαράδεκτη καθυστέρηση του συνεδρίου (έπρεπε να έχει γίνει το 2011 !!!), η αλλεργία που έδειξε η πλειοψηφούσα παράταξη απέναντι στις συλλογικές διαδικασίες και στη διαφάνεια των διαδικασιών μπορεί να βάρυναν την πλάστιγγα αλλά δεν ήταν ούτε αυτά τα κύρια αίτια της εικόνας που ζήσαμε στην Κολωνία.

Γιατί, άν ήταν αυτοί οι λόγοι θα ήταν μετά απλά θέμα αλλαγής προσώπων. Όμως δεν είναι άξιο προβληματισμού ότι παρά την 5ετή καθυστέρηση διεξαγωγής Συνεδρίου δεν αντέδρασαν οι Κοινότητες; Ότι όταν το Δ.Σ. δεν έδινε στη δημοσιότητα -όπως όφειλε- μέχρι την Παρασκευή το βράδυ τον κατάλογο των Κοινοτήτων που είχαν δηλωθεί στο συνέδριο επίσης δεν αντέδρασε κανείς;

Ότι – διαπαραταξιακά – υπήρχε μικρή συμμετοχή των μελών του Δ.Σ. στις συνεδριάσεις (όποτε γινότανε);.

Τι μας δείχνει αυτό ; Ότι το πρόβλημα είναι αλλού. Τα αίτια της εικόνας του συνεδρίου βρίσκονται στο τέλος του κύκλου της ζωής των συλλογικών φορέων όπως τους γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Και όσο καθυστερούμε να το παραδεχτούμε η εικόνα θα διασύρει τους θεσμούς και προπάντων, την ιστορική τους διαδρομή και προσφορά.

Και μπορεί η προβληματική εικόνα των Κοινοτήτων να συνδέεται άμεσα με την αποσυσπείρωση των πολιτικών παρατάξεων, αλλά και άλλες συλλογικότητες π.χ. εθνικοτοπικές - οι οποίες δεν συνδέονται ιδιαίτερα με τις πολιτικές παρατάξεις - στο επίπεδο των δράσεων και διαδικασιών (όχι στις πολιτιστικές εκδηλώσεις) αντιμετωπίζουν τη δική τους αποσυσπείρωση. Η αναζήτηση μελών που θα συμμετέχουν στα Δ.Σ. αποτελεί πλέον από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα και στους συλλόγους.

Τι σημαίνει αυτό; Υπάρχει μήπως  μια άλλη αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με τους συλλογικούς φορείς, την δράση τους, τον ρόλο τους; Μια διαφορετική αντίληψη για τη συμμετοχή από αυτή που γνωρίζαμε για πολλές δεκαετίες και που στην ουσία, χαρακτήριζε την 1^η γενιά μεταναστών; Μήπως η δεύτερη και τρίτη γενιά που είναι πλέον η συντριπτική πλειοψηφία έχει άλλες αγωνίες, ανησυχίες και προβληματισμούς;

Είναι μήπως μια άλλη στάση που προέρχεται από την αποστασιοποίηση και τον περιορισμό των Ελλήνων στα καθαρά προσωπικά τους ενδιαφέροντα;

«Δεν προσφέρουν κάτι στον Ελληνισμό» είναι μια επιχειρηματολογία που ακούγεται συχνά για τους συλλογικούς φορείς. Ναι, αλλά έχει ο Ελληνισμός τη διάθεση να «προσφέρει» να δράσει και απλά δεν του δίνει την προοπτική ο όποιος συλλογικός φορέας; Έχει τη διάθεση ο Ελληνισμός να συμβάλλει οικονομικά σε δράσεις;

Το Συνέδριο της Ο.Ε.Κ. αποφάσισε να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά τα επόμενα δυο χρόνια. Οι ελπίδες να τηρήσει την υπόσχεσή του το νέο Δ.Σ. δεν είναι ιδιαίτερα πολλές. Γιατί οι ίδιες αποφάσεις είχαν παρθεί και στο τελευταίο Συνέδριο το 2009. Εκτός και εάν πιστεύουν ότι στο επόμενο συνέδριο θα βρουν έστω και τις 13 Κοινότητες... που συμμετείχαν στο συνέδριο το τελευταίο Σαββατοκύριακο.