Άρθρα αναγνωστών: Η ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΛΙΣΜΟΥ ΜΈΣΩ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ο όρος Μεταπολιτευση απασχολεί πολιτικούς και πολίτες δεκαετίες. Έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες και παρερμηνειες. Στην πολιτική ορολογία η πλειοψηφία των ερμηνευτών προσδίδει αρνητικό χαρακτήρα. Οι περισσότεροι αναλυτές συμπυκνώνουν τα αρνητικά στοιχεία στα χρονικά πλαίσια μετά το 1981. Προσδίδουν όμως, γενικά, αρνητικό χαρακτήρα για όλη την περίοδο απο το 1974 και μετά. 

Είναι όμως έτσι;  Μάλλον όχι. Διότι οι δημοκρατικες κατακτήσεις ( εδραιωση του δημοκρατικου πολιτευματος, δημοκρατικες κατακτήσεις, κοινωνικές αλλαγές)  υπερτερουν των αρνητικων στοιχείων. Για πολλούς, ο όρος Μεταπολιτευση λειτουργεί ως άφεση αμαρτιών. 
Σίγουρα και πριν το 1974 υπήρξαν γεγονότα όχι μόνον αρνητικά, αλλά είχαν τραγικές συνέπειες σε εθνικό επίπεδο. Οι ευθύνες εκείνων των εποχών έχουν προσωποποιηθει. 
Ένας από τους κύριους πρωταγωνιστες, πριν και μετά το 1974, υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Βεβαίως υπήρξαν θετικά στοιχεία κατά την διάρκεια της διακυβερνησης της χώρας από αυτόν και την παράταξη του. Οι μεγάλες όμως κοινωνικές αλλαγές και κατακτήσεις δεν πραγματοποιηθηκαν από αυτόν. 
Στα μειονεκτηματά του, νομίζω, και η αδιαλλαξεία, η περιφρονηση και, ένας βαθμός αλαζονειας. Αλαζονεία απέναντι σε θεσμούς και πολίτες. Όπως και απέναντι στους ίδιους τους συνεργάτες του, σχεδόν από την αρχή της σταδιοδρομίας του. 
Το ρουσφέτι στον δημόσιο τομέα και το μέσον στον ιδιωτικό, υπήρξε έργο της Δεξιάς, αν συμπεριλειφθει και η διάρκεια της δικτατοριας, της ευρύτερης Δεξιάς ( ΕΡΕ, αργότερα ΝΔ).  Συμπεριφορές που συνεχίστηκαν σε έναν μεγάλο βαθμό, από τις επόμενες κυβερνήσεις. Και συνεχίζονται. 
Την αλαζονεία και τον σαρκασμο, την περιφρονηση προς τον πολιτικό αντίπαλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, κληρονήμησε και εφάρμοσε ο Κ. Καραμανλής, κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του, σε υψηλότερο βαθμό. 
Σήμερα αυτό εκφράζεται και εκπροσωπειίαι από τον κ. Τσιπρα και το κόμμα του. Όσοι νόμιζαν ότι αυτά τα χαρακτηριστικά, υπήρχαν μόνον όσο ήταν αντιπολιτευση, δεν ερεύνησαν σε βάθος τον χαρακτήρα του. Σαν πρωθυπουργός κρατά στάση περιφρόνησης, αλαζονείας, στον οποιονδήποτε δεν συμφωνεί μαζί του. 
Το ίδιο πράττουν, όχι μόνον υπουργοί και υφυπουργοί, αλλά το σύνολο, σχεδόν, του κομματικού μηχανισμού. ( Το θετικό για τους πολιτικούς του αντιπάλους, είναι το ότι εκλέχθηκε πρωθυπουργός, και εκ των πραγμάτων, αναγκάζεται να αποφεύγει βαρύτατες βρισιές, όπως δοσίλογοι, συνεργάτες των κατακτητών κλπ. Χαρακτηρισμοί που απευθυνόταν και στην πλειοψηφία των πολιτών. Ποιος ξέρει τι είδους λεξιλόγιο θα χρησιμοποιούσε , αν ήταν ακόμη αντιπολίτευση. Επομένως, " θετικό " το ότι είναι πρωθυπουργός).  Έτσι εξηγείται το ότι θαυμαζει τον Καραμανλή, τον νεώτερο, και τον τρόπο διακυβερνησης του. Εξηγείται επίσης, η οικοιοτητα του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκοπη Παυλοπουλο. Ο οποίος, Πρόεδρος, ως βουλευτής και υπουργός, χαρακτηριζονταν από υπεροψια, αλαζονεία. Και, το κυριότερο, το ρουσφέτι, τα δικά μας παιδιά. Με τον διορισμό χιλιάδων ατόμων στο Δημόσιο, δίχως αυτό να είναι αναγκαίο. Πρακτική που εφαρμόζεται και σήμερα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ. 
Η προσπάθεια ελέγχου Κράτους και Κοινωνίας, μέσω ΜΜΕ, εκπαιδευτικου συστήματος, Δικαιοσύνης κλπ, αποδεικνύει την αμφίδρομη σχέση καραμαλισμου - Τσιπρα / ΣΥΡΙΖΑ. 
Άρα, η λεγόμενη Μεταπολιτευση, συνεχίζει να υφίσταται και να ανθεί και δεν έχει τελειώσει χρονολογικά.
Χρίστος Τσαχπίνης 
Bielefeld