Μάγδα Φύσσα: «Να ξεκινήσουμε από τις 17 που θυμάμαι. Ήμασταν με τον Παύλο μου στο σπίτι. Είναι ή ώρα 17.30 και χαιρετηθήκαμε. Τα παιδιά θα έφευγαν να πιούν καφέ και να δουν μπάλα.
Έμεινα στην κόρη μου Ειρήνη και δεν θα τον έβλεπα το βράδυ. Του είπα να περάσει καλά και θα τα πούμε το πρωί με καφέ. Φιληθήκαμε και φύγαμε. Δυστυχώς ούτε στα πιο φριχτά μου όνειρα δε φανταζόμουν ότι θα ζούσα τέτοιο βράδυ. Φοβόμαστε όλες οι μάνες για τα παιδιά μας που βγαίνουν έξω, αλλά ποιος να περιμένει κάτι τέτοιο. Η καμπάνα έπεσε στον μπαμπά του, εγώ έλειπα από το σπίτι. Ειδοποιήθηκε ότι το παιδί μαχαιρώθηκε στην Τσαλδάρη. Πήγε στο σημείο αλλά είχαν φύγει . Ο Παύλος δεν το ήξερε είχαν περάσει περίπου 10 λεπτά. Μετά ξεκίνησε ο εφιάλτης που δεν έχει τελειωμό και περιμένεις να ξυπνήσεις αλλά δεν ξυπνάς. Αναγκάστηκε ο πατέρας του να μας ειδοποιήσει ότι είναι τραυματισμένος, ότι έχει χτυπήσει και πρέπει να πάω να τον δω. Ρώτησα πως τραυματίστηκε; Αυτοκίνητο, μηχανή; Με τι ήταν; Μου είπε ότι έπεσε κάτω και δεν τον πίστεψα. Είναι αυτή η ριμάδα η ελπίδα που περιμένεις ότι θα γίνει κάτι. Ωστόσο όλα έδειχναν ότι είχε συμβεί κάτι πολύ κακό και ότι ο Παύλος δεν είναι στη ζωή. Μου είπαν ότι δεν οδηγούσε ο ίδιος, αλλά άλλος και ότι μπροστά του ήταν άλλο αμάξι συγγενή. Κατάλαβα πως είχε γίνει κάτι πολύ κακό αλλά πίστευα πάντα ότι φθάνοντας εκεί θα τον δω στην εντατική και όχι στον νεκροθάλαμο σε καμία περίπτωση. Εκεί πήγα να τον δω με έναν πατέρα-ράκος που μου έλεγε συνέχεια ψέμματα, προσπαθώντας να μου δώσει κουράγιο. Ολα τα σημάδια έδειχναν ότι είναι στην εντατική και είναι θέμα ωρών, ενώ το ‘άλλο’ δε μπορούσε καν να χωρέσει στο μυαλό μου. Φτάνοντας εκεί κανείς δεν έλεγε τίποτα, συγγενείς και φίλοι. Ποιός να μπορέσει να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Τελικά ένας γιατρός με πλησίασε και μου είπε ότι ο Παύλος δεν είναι πια στη ζωή. Πήρα ένα χάπι και αργότερα με κάλεσε στο γραφείο του για να μου πει τι είχε γίνει. Από εκεί και πέρα όλα τέλειωσαν. Το μόνο που είχα μέσ’ το μυαλό μου ήταν πως θα ζήσω χωρίς τον Παύλο».
«Μεγάλος ο πόνος. Γενοκτονία γίνεται με τόσα αυτοκίνητα, μηχανές. Πάντα υπάρχει ο φόβος του γονιού ότι στην κοινωνία που ζούμε είναι επικίνδυνα για τα παιδιά. Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να αντέξω τη ζωή χωρίς αυτόν, όμως αποδείχτηκε ότι τελικά όλα τα αντέχεις! Ο γιατρός μου είπε στο γραφείο του ότι: ‘Ο Παύλος μαχαιρώθηκε στην καρδιά από επαγγελματία δολοφόνο που ήταν της ΧΑ. Η ώρα ήταν ήδη 03.00 και είχαν ενημερωθεί ότι ο δράστης είχε συλληφθεί και κρατείτο στο τμήμα’. Αν ο Παύλος δεν είχε υποδείξει τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς , θα έφευγε δεν θα τον έπιαναν».
*Για τη δίκη:
«Αν εκείνο το βράδυ την υπόθεση την είχε αναλάβει η αστυνομία δεν θα είχε γίνει τίποτα. Όμως ήταν στα χέρια της αντιτρομοκρατικής και ξετυλίχτηκε όλο το κουβάρι της ΧΑ. Ο Παύλος υπέδειξε τον δολοφόνο του και όλα ήταν ξεκάθαρα. Ο δολοφόνος πιάστηκε από το περιπολικό της άμεσης δράσης, με δύο υπέροχα παιδιά που έτυχε το μοιραίο βράδυ και ήταν εκεί και ακολούθησε το δεύτερο περιπολικό με τον Δημήτρη Βίντση, ο οποίος στη δίκη, δήλωσε ότι είναι απλός οδηγός του οχήματος και δεν θυμόταν τίποτα. Δεν είχε δει τίποτα. Αν λοιπόν ήταν πρώτος στο σημείο δεν θα είχαμε σήμερα τα ίδια αποτελέσματα. Αργότερα μάθαμε ότι ο δράστης κυκλοφορούσε ελεύθερος μέσα στο τμήμα, ανέβηκε με τα πόδια στον 3ο όροφο, χωρίς χειροπέδες. Η αστυνομία δεν συνέλαβε κανέναν από τους 50,60 Χρυσαυγίτες που ήταν εκεί αλλά δυο,τρία παιδιά, φίλους του Παύλου, οι οποίοι έδωσαν και τις πρώτες μαρτυρίες για τη συμπεριφορά του Ρουπακιά καθώς τους είχαν στο ίδιο δωμάτιο και μόλις ο αστυνομικός τους ενημέρωσε ότι ο Παύλος υπέκυψε, ο δράστης ζητάει να φύγει και τον αφήνουν ελεύθερο να ανέβει στον 3ο όροφο. Πόση άνεση είχε μέσα στο αστυνομικό τμήμα; Σε άλλη περίπτωση αν κάποιος ήταν ελεύθερος θα είχε ζητήσει να φύγει και θα μπορούσε να το κάνει γιατί κάποιος ίσως του είχε τάξει κάτι».
«Όλα άρχισαν να εκτυλίσσονται όταν πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν το θύμα δεν ήταν ‘Ελληνας τότε δεν θα είχαν αποκαλυφθεί εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής. Οι δράστες γνωρίζουν ακριβώς τον χρόνο που χρειάζεται να ξεφύγουν μετά το έγκλημα και πότε θα έρθει η αστυνομία και για μία ακόμη φορά θα είχαν ξεφύγει, τώρα όμως όλα τα αδικήματα έχουν ενσωματωθεί στη δικογραφία».
«Καθημερινά είμαι εκεί μαζί με φίλους του Παύλου γιατί δικάζεται η Χρυσή Αυγή και αυτό αφορά όλους μας.Η δίκη έχει τραβήξει πολύ και ξεθωριάζει η υπόθεση. Τον πρώτο καιρό θυμόντουσαν καλύτερα και τα πρόσωπα και τα στοιχεία. Θα θέλαμε να έχει τελειώσει ενώ τώρα είναι ακόμη στη μέση και αυτό έχει να κάνει με τους ρυθμούς της δικαιοσύνης και τα “υπέρ”των κατηγορουμένων και τους νόμους. Απ ό,τι βλέπω, περισσότερα δικαιώματα έχουν αυτοί και όχι εμείς, τα θύματα. Η χρονοκαθυστέρηση είναι μεγάλη καθώς χρησιμοποιούν όλες τις διεξόδους που τους δίνει το σύστημα και τρώνε χρόνο».
*Για τη ΧΑ που παραμένει σταθερά τρίτη δύναμη σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις:
Ζούμε σε εποχές που δεν είχαμε φανταστεί. Απίστευτο ότι η χώρα μας έβγαλε νόμιμα ένα τέτοιο κόμμα που είναι και στο ευρωκοινοβούλιο. Καθένας είναι άξιος της μοίρας του και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Εύχομαι μόνο να μην υπάρξει άλλο θύμα. Όλα ξεκινάνε από την παιδεία και όχι από την ανέχεια όπως λένε κάποιοι. Πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας ΄ποιος είναι ο σωστός δρόμος και τι σημαίνει φασισμός. Αν αγαπούσαν τη χώρα τους δεν θα ήταν φασίστες.
*Για ενδεχόμενη μεταμέλεια των κατηγορουμένων:
«Δεν έχω δει καμία μεταμέλεια, ούτε από τον ίδιο τον Ρουπακιά που πλέον δεν έρχεται καν στη δίκη. Οι κατηγορούμενοι είναι αντιθέτως προκλητικοί και με τις πλάτες κάποιων ,το παίζουν τσαμπουκάδες».
*Για την επόμενη μέρα, στο Κερατσίνι και άν διαπιστώνεται προκλητική συμπεριφορά έναντι της οικογένειας Φύσσα:
«Πάρα πολλές φορές. Υπάρχουν και άνθρωποι που μας συμπαραστέκονται αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ προκλητικοί κάτω από το σπίτι μας και αν νομίζουν ότι θα μας τρομάξουν είναι πολύ γελασμένοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να φοβηθούμε. Περνούν και από εμάς και από το μνημείο και χλευάζουν, ακόμη και άνθρωποι που δεν πάει το μυαλό σου ότι έχουν αυτή την ιδεολογία. Ακόμη και το τριήμερο που πέρασε που ήταν αφιερωμένο με εκδηλώσεις στη δολοφονία του Παύλου ακολούθησαν αυτή την τακτική του χλευασμού και εκφοβισμού. Μου χασκογελούν, με κοιτούν ειρωνικά. Αλλά δεν τους δίνω σημασία. Είναι κούφιοι άνθρωποι».
Θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη όχι μόνο για τον Παύλο. Το χέρι του δολοφόνου κάποιος το όπλισε. Να πληρώσουν όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτά τα αδικήματα.
*Για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων εντός συνταγματικού τόξου:
«Μέχρις ότου ξεκινήσει η δίκη είδαμε κάποια πολιτικά πρόσωπο ωστόσο δεν υπήρξε καμία συμπαράσταση. Χρειάστηκε η παρέμβασή μας για αλλαγή της δίκης, όπου και εισακουστήκαμε. Ενα δεύτερο κομμάτι αφορά τον δήμαρχο Κερατσινίου, Χρήστο Βρεττάκο που ανέλαβε πρόσφατα και μας συμπαραστάθηκε με πολλαπλές ενέργειες χωρίς τα φώτα της δημοσιότητας . Η δημοτική αρχή έχει τη θέληση να ενεργήσει περισσότερο.
*Για τις τριήμερες εκδηλώσεις:
«Όλη η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη και κυρίως η ένωση των φωνών ραπ κατά του φασισμού. Πέρυσι και φέτος πολλοί νέοι συμμετείχαν στο rap master festival. Εγώ θα έλεγα στους νέους αυτό που θα τους έλεγε ο Παύλος: Ανοιχτούς ορίζοντες’! Να είναι ελεύθεροι χωρίς παρωπίδες. Εμπιστεύομαι τα νέα παιδιά με καθαρά πρόσωπα και μάτια… Ήταν όλο αυτό το άγγιγμα, να έρχονται να κλαίνε, να σε ακουμπάνε… Αυτό θα ήθελε ο Παύλος, να μπορέσει να τους ανοίξει το μυαλό».
http://www.athina984.gr/2016/09/19/m-fyssa/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.