Με επιστολή του στο "Δορυφόρο" απαντάει στις τελευταίες εξελίξεις ο νομικός σύμβουλος του Δημοσίου για το υπό ανέγερση σχολικό διδακτήριο στο Μόναχο.
Ακολουθεί η επιστολή:
Στα δημοσιεύματα διαφόρων ενδιαφερομένων ομάδων και Κοινοτήτων στο περιοδικό «Δορυφόρο online», όπου αντικατοπτρίζουν τις θέσεις τους, ας μου επιτραπεί να παραθέσω την επίσημη άποψή μου, όσο μου επιτρέπει το επαγγελματικό απόρρητο, προκειμένου να αποφευχθεί η συνεχής παραφιλολογία, που μόνο προσωπικά συμφέροντα αυτοπροβολής μπορεί να εξυπηρετεί.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ( Υφυπ. Κ. Πελεγρίνης) έχει αναλάβει τον συντονισμό των ενεργειών για την εξασφάλιση της κυριότητας του σχολικού ακινήτου και της ολοκλήρωσης των οικοδομικών εργασιών.
Ήδη σήμερα, ο νομικός εκπρόσωπος της Πολιτείας θα έχει συνάντηση στο Kommunalreferat προκειμένου να υπάρξουν διευκρινήσεις, για την ανάγκη επανεξέτασης του θέματος από την Γεν. Συνέλευση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ευκαίρως ακαίρως εμφανίζονται όψιμες φωνές ελαχίστων μελών της παροικίας που «ανακυκλώνουν» πληροφορίες σχετικά με την μεταγραφή του οικοπέδου στο Δήμο Μονάχου. Αυτή η «μεταγραφή», συνέπεια της μέχρι σήμερα ολιγωρίας είναι γνωστή από τις 12.8.15, πού είχε προβλεφθεί σαν συνέπεια, στη μη τήρηση των προθεσμιών. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που η ελληνική Πολιτεία αντέδρασε με τους εκπροσώπους της τόσο στο νομικό μέρος, με ενστάσεις του νομικού εκπροσώπου, όσο και στο πολιτικό μέρος, με παρέμβαση του κ. Πελεγρίνη και παρουσίαση νέου επεξεργασμένου σχεδίου οικονομικής εξασφάλισης και χρονοδιαγράμματος, που κέρδισε την αξιοπιστία της ελλην. Κυβέρνησης στο σπουδαίο αυτό ζήτημα.
Αν κάτι πρέπει να ανησυχεί πολιτικά την παροικία είναι η απεχθής και ευτελής στάση των παρατάξεων των Πρασίνων, στους οποίους πολλοί αφελείς από τους σήμερα κοπτομενους είχαν στηρίξει ελπίδες και δεν δέχονται να παραδεχθούν ότι εξαπατήθηκαν, όπως άλλωστε και απο μερίδα της SPD. Πρέπει να αντιληφθούμε, ότι δεν έχουμε «γερμανούς φίλους» όταν τα συμφέροντά τους έρχονται σε αντίθεση με τα δικά μας. Είναι λυπηρό αλλά αποτελεί και σκληρή προσγείωση στην αντίληψή μας περί «ελληνοβαυαρικής» φιλίας περιβαλλομένης με δουλικότητα να διαπιστώνουμε, ότι η δήθεν προοδευτική παράταξη αρνείται την ισονομία και ίση μεταχείριση για τα ελληνόπουλα του Μονάχου, τονίζοντας μόνο τις σχολικές ανάγκες των γερμανών μαθητών. Είναι πικρή σήμερα η διαπίστωση, πώς όλη η δήθεν προοδευτική παράταξη του Δημ. Συμβουλίου ζητά σήμερα , όχι να «εκδικηθεί» τους «κακούς» ΄Ελληνες που δεν έκτισαν ακόμα το σχολείο, αλλά την προηγούμενη ηγεσία της, που διέθεσε το οικόπεδο «κάνοντας λάθος πολιτική επιλογή». Έτσι είναι σαφές, ότι με σαθρά επιχειρήματα προσπαθούν να διορθώσουν δικά τους πολιτικά λάθη του παρελθόντος. Και οι ΄Ελληνες της παροικίας, αντί να αντιταχθούμε πολιτικά σε αυτές τις ανέντιμες πρακτικές σε βάρος των ελληνόπουλων, ζητάμε ευκαιρία αλληλοσπαραγμού μεταξύ μας.
Στη σημερινή συνάντηση παίζονται πολλά. Αλλά η ελπίδα δεν είναι χαμένη. Η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα με κατάθεση πλήρους φακέλου. Η επιχειρηματολογία για την αδυναμία χρήσεως του κτίσματος για γερμανικό σχολείο, που τόσο πολλοί αδαείς κατηγόρησαν, δικαιώνεται. Οι Πράσινοι ανησυχούν, διότι η συγχρηματοδότηση από την Κυβέρνηση Άνω Βαυαρίας εγκρίνεται και μαζί με αυτή η άδεια λειτουργίας του σχολείου. Και στις πιέσεις του Sport und Bildungsreferat ήδη έχει προταθεί «αποσυμφόρηση» από τον ευφυή ελιγμό να προσφέρουμε χώρο για άθληση και μάθημα, όσο μας επιτρέπει το δικό μας πρόγραμμα, στο δικό μας κτίριο.
Αν η παράταξη των Πρασίνων δεν φοβόταν ότι θα δικαιωθούμε στα δικαστήρια, δεν θα ανησυχούσε για την επαναφορά της εξέτασης της αρνητικής απόφασης στη Γεν. Συνέλευση. Αυτή είναι η ερμηνεία της βιαστικής επερώτησης τους.
Έτσι είναι τα πράγματα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η Ελλάδα δεν φοβήθηκε ποτέ τις δίκαιες μάχες. Αρκεί εμείς , οι Έλληνες της παροικίας, να είμαστε λιγότερο αφελείς και περισσότερο ενωμένοι.
Ακολουθεί η επιστολή:
Στα δημοσιεύματα διαφόρων ενδιαφερομένων ομάδων και Κοινοτήτων στο περιοδικό «Δορυφόρο online», όπου αντικατοπτρίζουν τις θέσεις τους, ας μου επιτραπεί να παραθέσω την επίσημη άποψή μου, όσο μου επιτρέπει το επαγγελματικό απόρρητο, προκειμένου να αποφευχθεί η συνεχής παραφιλολογία, που μόνο προσωπικά συμφέροντα αυτοπροβολής μπορεί να εξυπηρετεί.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ( Υφυπ. Κ. Πελεγρίνης) έχει αναλάβει τον συντονισμό των ενεργειών για την εξασφάλιση της κυριότητας του σχολικού ακινήτου και της ολοκλήρωσης των οικοδομικών εργασιών.
Ήδη σήμερα, ο νομικός εκπρόσωπος της Πολιτείας θα έχει συνάντηση στο Kommunalreferat προκειμένου να υπάρξουν διευκρινήσεις, για την ανάγκη επανεξέτασης του θέματος από την Γεν. Συνέλευση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ευκαίρως ακαίρως εμφανίζονται όψιμες φωνές ελαχίστων μελών της παροικίας που «ανακυκλώνουν» πληροφορίες σχετικά με την μεταγραφή του οικοπέδου στο Δήμο Μονάχου. Αυτή η «μεταγραφή», συνέπεια της μέχρι σήμερα ολιγωρίας είναι γνωστή από τις 12.8.15, πού είχε προβλεφθεί σαν συνέπεια, στη μη τήρηση των προθεσμιών. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που η ελληνική Πολιτεία αντέδρασε με τους εκπροσώπους της τόσο στο νομικό μέρος, με ενστάσεις του νομικού εκπροσώπου, όσο και στο πολιτικό μέρος, με παρέμβαση του κ. Πελεγρίνη και παρουσίαση νέου επεξεργασμένου σχεδίου οικονομικής εξασφάλισης και χρονοδιαγράμματος, που κέρδισε την αξιοπιστία της ελλην. Κυβέρνησης στο σπουδαίο αυτό ζήτημα.
Αν κάτι πρέπει να ανησυχεί πολιτικά την παροικία είναι η απεχθής και ευτελής στάση των παρατάξεων των Πρασίνων, στους οποίους πολλοί αφελείς από τους σήμερα κοπτομενους είχαν στηρίξει ελπίδες και δεν δέχονται να παραδεχθούν ότι εξαπατήθηκαν, όπως άλλωστε και απο μερίδα της SPD. Πρέπει να αντιληφθούμε, ότι δεν έχουμε «γερμανούς φίλους» όταν τα συμφέροντά τους έρχονται σε αντίθεση με τα δικά μας. Είναι λυπηρό αλλά αποτελεί και σκληρή προσγείωση στην αντίληψή μας περί «ελληνοβαυαρικής» φιλίας περιβαλλομένης με δουλικότητα να διαπιστώνουμε, ότι η δήθεν προοδευτική παράταξη αρνείται την ισονομία και ίση μεταχείριση για τα ελληνόπουλα του Μονάχου, τονίζοντας μόνο τις σχολικές ανάγκες των γερμανών μαθητών. Είναι πικρή σήμερα η διαπίστωση, πώς όλη η δήθεν προοδευτική παράταξη του Δημ. Συμβουλίου ζητά σήμερα , όχι να «εκδικηθεί» τους «κακούς» ΄Ελληνες που δεν έκτισαν ακόμα το σχολείο, αλλά την προηγούμενη ηγεσία της, που διέθεσε το οικόπεδο «κάνοντας λάθος πολιτική επιλογή». Έτσι είναι σαφές, ότι με σαθρά επιχειρήματα προσπαθούν να διορθώσουν δικά τους πολιτικά λάθη του παρελθόντος. Και οι ΄Ελληνες της παροικίας, αντί να αντιταχθούμε πολιτικά σε αυτές τις ανέντιμες πρακτικές σε βάρος των ελληνόπουλων, ζητάμε ευκαιρία αλληλοσπαραγμού μεταξύ μας.
Στη σημερινή συνάντηση παίζονται πολλά. Αλλά η ελπίδα δεν είναι χαμένη. Η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα με κατάθεση πλήρους φακέλου. Η επιχειρηματολογία για την αδυναμία χρήσεως του κτίσματος για γερμανικό σχολείο, που τόσο πολλοί αδαείς κατηγόρησαν, δικαιώνεται. Οι Πράσινοι ανησυχούν, διότι η συγχρηματοδότηση από την Κυβέρνηση Άνω Βαυαρίας εγκρίνεται και μαζί με αυτή η άδεια λειτουργίας του σχολείου. Και στις πιέσεις του Sport und Bildungsreferat ήδη έχει προταθεί «αποσυμφόρηση» από τον ευφυή ελιγμό να προσφέρουμε χώρο για άθληση και μάθημα, όσο μας επιτρέπει το δικό μας πρόγραμμα, στο δικό μας κτίριο.
Αν η παράταξη των Πρασίνων δεν φοβόταν ότι θα δικαιωθούμε στα δικαστήρια, δεν θα ανησυχούσε για την επαναφορά της εξέτασης της αρνητικής απόφασης στη Γεν. Συνέλευση. Αυτή είναι η ερμηνεία της βιαστικής επερώτησης τους.
Έτσι είναι τα πράγματα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η Ελλάδα δεν φοβήθηκε ποτέ τις δίκαιες μάχες. Αρκεί εμείς , οι Έλληνες της παροικίας, να είμαστε λιγότερο αφελείς και περισσότερο ενωμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.