Στην περιοχή του Neuperlach Süd χτίζεται ένα
τείχος ύψους 4 μέτρων με σκοπό να υπάρξει πλήρης διαχωρισμός των κατοίκων από
τους 160 νεαρούς πρόσφυγες (ανήλικα παιδιά) που θα εγκατασταθούν σε σπίτια που
κατασκευάζονται στην περιοχή.
Πολλές ενστάσεις και δίκες οδήγησαν τελικά στο
"συμβιβασμό" μεταξύ πόλης και κατοίκων. Μάλιστα το τοίχος
κατασκευάζεται με τέτοιο τρόπο
ώστε να μην μπορούν να παίζουν πάνω του διάφορα
παιχνίδια (σκαρφάλωμα κλπ) που να δημιουργεί φασαρία.
Στην Nailastraße σχεδιαζότανε στην αρχή η
κατασκευή κατοικιών για πρόσφυγες κάτι
που είχε προκαλέσει μηνύσεις των κατοίκων και δικαστικές διαμάχες για δυόμιση χρόνια.
Στο δημοσίευμα της Munchner Merkur, που πρωτοαναφέρθηκε στο
θέμα, φιλοξενούνται δηλώσεις του αντιπροέδρου του συνοικιακού συμβουλίου Guido
Bucholtz ο οποίος χαρακτηρίζει ως «απαράδεκτη» την κατασκευή του τείχους
συμπληρώνοντας ότι στην "εθνική οδό που συνορεύει με την περιοχή υπάρχει
για την ηχορύπανση τοίχος που είναι 3 μ.», δηλαδή, αναρωτιέται ο Bucholtz, «
έχουν οι πολίτες της συγκεκριμένης περιοχής περισσότερα δικαιώματα για ησυχία
από ότι οι κάτοικοι του Ramersdorf» (συνοικία που συνορεύει με
την εθνική οδό).
Το τοίχος του Μονάχου είναι υψηλότερο από αυτό
του Βερολίνου και είναι το μεγαλύτερο τείχος σήμερα παγγερμανικά σημειώνει η
εφημερίδα.
Mια πολυ κίνηση και μεστός ο έμμεσος συμβολισμός.... "γκρεμίστε το τείχος". Κρίμα που η παροικία δεν μπόρεσε, την τόσο όμορφή παρουσία των ελλήνων μαθητών, να την συνδέσει και μ ένα άλλο συμβολικό μήνυμα, που αφορά άμεσα τα ελληνόπουλα του Μονάχου. ΣΧΟΛΕΙΑ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφή