Άρθρο στην ελληνική ιστοσελίδα capital.gr για ελληνικό σχολείο στο Μόναχο

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Για ασυγχώρητη βαριά αμέλεια και ολιγωρία εκ μέρους της κρατικής εταιρείας Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ) και του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη (που εποπτεύει την εταιρεία) κάνει λόγο στο Capital.gr ο πληρεξούσιος του Νομικού Συμβουλίου Κράτους και Επιτετραμμένος για το Σχολείο Μονάχου Νομ. Εκπρόσωπος Υπ. Παιδείας, Γιώργος Βλαχόπουλος, σχετικά με το φιάσκο του ελληνικού σχολείου στο Μόναχο και την διεκδίκηση της έκτασης από τον Δήμο, υπόθεση που απασχολεί το τρέχον τεύχος (Νο 5) του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel.

Αυτό όταν το Βαυαρικό Κράτος (βάσει σχετικής νομοθεσίας) συγχρηματοδοτεί σε ποσοστό 70% το έργο προϋπολογισμού 26 εκατ. ευρώ, γεγονός που περιορίζει στα 7,8 εκατ. ευρώ την επιβάρυνση για το Ελληνικό Δημόσιο. Εάν ληφθεί υπόψη ότι τα ενοίκια που καταβάλλονται για την κάλυψη των σχολικών αναγκών της Ελληνικής Παροικίας στο Μόναχο ανέρχονται σε 1,2 εκατ. ευρώ, γίνεται αντιληπτό ότι η κατασκευαστική δαπάνη θα μπορούσε να αποσβεστεί μέσα σε διάστημα επτά χρόνων.

Ωστόσο, παρότι η ιστορία του ημιτελούς σχολείου στη συνοικία Berg am Laim, που θα στέγαζε 750 παιδιά Ελλήνων ομογενών, σέρνεται από το 2008 (οπότε το ελληνικό Δημόσιο εξασφάλισε την οικοδομική άδεια), απέκτησε κακό τέλος τα τελευταία δύο χρόνια.

"Από το 2015 ούτε μία φορά δεν επισκέφθηκε το εργοτάξιο του σχολείου στο Μόναχο εκπρόσωπος της Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. προκειμένου να διενεργήσει τον έλεγχο της πορείας του έργου. Η κρατική εταιρεία άφησε δίχως έλεγχο και χρηματοδότηση την ανάδοχο τεχνική εταιρεία ενός έργου ιδιαίτερα σημαντικού που αποτελεί την απάντηση της Ελλάδας εν μέσω κρίσης" σημειώνει.

Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο υπουργός Υποδομών Χρ.Σπίρτζης ενέκρινε, μόνο για το τέταρτο τρίμηνο του 2016, λειτουργικές δαπάνες 1,975 εκατ. ευρώ για την ΚΤΥΠ, η οποία ενισχύθηκε πρόσφατα με 220 εργαζομένους.

Η αγορά…

Στις 4 Απριλίου 2001 η ελληνική πολιτεία, υπό την πίεση και της ελληνικής παροικίας Μονάχου, αγόρασε προς 3 εκατ. ευρώ ακίνητο 15 στρεμμάτων στην περιοχή Berg am Laim. Οι όροι που συνόδευαν, τότε, την απόκτηση της έκτασης ήταν ευνοϊκοί, καθώς την κατασκευή του σχολείου θα συγχρηματοδοτούσε η βαυαρική κυβέρνηση.

Ωστόσο, το ελληνικό Δημόσιο θα έπρεπε να ολοκληρώσει την κατασκευή μέσα σε μια τετραετία από την έκδοση της πρώτης εκτελεστής οικοδομικής άδειας. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν το σχολείο δεν ανεγειρόταν εμπρόθεσμα, θα ενεργοποιούνταν η αίρεση της αναστροφής της πώλησης και επιστροφής του ακινήτου στον Δήμο Μονάχου.

Έως και το 2007 το έργο βρέθηκε αντιμέτωπο με σειρά προσφυγών από όσους δεν επιθυμούσαν να χτιστεί ένα σχολείο στην ανερχόμενη σήμερα συνοικία Berg am Laim.

…η οικοδομική άδεια

Τελικά, το ελληνικό Δημόσιο κέρδισε τις δικαστικές μάχες, καταφέρνοντας το 2008 να αποκτήσει την οικοδομική άδεια. Ωστόσο, μέχρι το 2012 η κατασκευαστική πρόοδος ήταν ανύπαρκτη, με την ΑΡΧΙΚΟΝ να αποτελεί (ύστερα από διεθνή διαγωνισμό τον Ιούλιο του 2010) την ανάδοχο εταιρεία. Μέχρι που, όπως αναφέρει το Der Spiegel, η ισχύς της κατασκευαστικής άδειας έληξε στα μέσα του 2012.

Ως εκ τούτου, το δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μονάχου που έπρεπε να ικανοποιήσει τις στεγαστικές ανάγκες για τα δικά του σχολεία, ενεργοποίησε τη ρήτρα 10.3 του συμβολαίου αγοράς (αρ. 1551/2001), που προβλέπει την αναστροφή της πώλησης και την επιστροφή του οικοπέδου στο Δήμο.

Και αυτό επειδή, σύμφωνα με τον Δήμο Μονάχου, η προθεσμία κατασκευής είχε εκπνεύσει στις 22.8.12. Ο τότε Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων κατάφερε να πάρει παράταση μέχρι 31 Ιανουαρίου 2013, ενώ όλοι προσέβλεπαν σε μία διπλωματική - πολιτική λύση.

Ύστερα από πιέσεις των ομογενών του Μονάχου, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Βαυαρίας Horst Seehofer ανακοίνωσε ότι αποτελεί αμετάκλητη πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης η ανέγερση του σχολείου στο Berg am Laim.

Ωστόσο, η δήλωση αυτή θα έπρεπε να συνοδευτεί με έργα και συγκεκριμένα να αποδειχτεί ότι το ελληνικό Δημόσιο είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει την ανέγερση του σχολείου. Ως αποτέλεσμα, τον Φεβρουάριο του 2013 δημοσιεύθηκε η διυπουργική απόφαση για την εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό κονδυλίου ύψους 24 εκατ. ευρώ.

Έστω και έτσι όμως, η παρτίδα φαινόταν, τότε, δύσκολο να κερδηθεί. Ο Δήμος Μονάχου επέμεινε στη διεκδίκηση του ακινήτου, έχοντας με το… μέρος του το ελληνικό Δημόσιο: οι μελέτες  έπρεπε να εναρμονιστούν με τους γερμανικούς κανονισμούς και ο ΟΣΚ καθυστερούσε να προχωρήσει στην πρόσκληση του μειοδότη αναδόχου του έργου.

Η θεμελίωση…

Εν τέλει, στο πλαίσιο ενός εξωδικαστικού συμβιβασμού μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Μονάχου, η ανάδοχος εταιρεία ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2014 τις εργασίες κατασκευής (των οποίων ο προϋπολογισμός αυξήθηκε κατά 2 εκατ.). Στις 16 Ιανουαρίου 2015 πραγματοποιήθηκε η θεμελίωση του ελληνικού σχολείου Μονάχου, η οποία, σχεδόν ταυτόχρονα, συνοδεύτηκε από τη διακοπή χρηματοδότησης.

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το υπουργείο Υποδομών κρατούσε, επί 15 μήνες, δεσμευμένες τις πιστώσεις για το έργο, ενώ, παράλληλα, υπήρξε πλημμελής επίβλεψη του αναδόχου από την ΚΤΥΠ με αποτέλεσμα να μην καταστεί εφικτό να πληρωθούν συνολικά πέντε λογαριασμοί της ΑΡΧΙΚΟΝ.

Ως αποτέλεσμα, οι εργασίες κατασκευής διακόπηκαν αθροιστικά για πέντε μήνες (από 27 Φεβρουαρίου 2015 μέχρι 24 Μαρτίου 2015 και από 5 Μαΐου 2015 έως 24 Αυγούστου 2015).

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε πρώτης τάξης ευκαιρία για τον Δήμο Μονάχου που διεκδικούσε ξανά το οικόπεδο. Παρόλ’ αυτά, τον Αύγουστο του 2015 το ελληνικό Δημόσιο και ο Δήμος Μονάχου κατέληξαν σε συμφωνία που περιελάμβανε νέες δεσμευτικές προθεσμίες ολοκλήρωσης συγκεκριμένων τμημάτων του έργου, το οποίο εξακολουθούσε να βρίσκεται αντιμέτωπο με έλλειψη των απαιτούμενων πιστώσεων.

Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρουν όσοι παρακολουθούν την υπόθεση, ότι ο λογαριασμός που υποβλήθηκε μετά την επανέναρξη των εργασιών δεν εξοφλήθηκε εμπρόθεσμα.

Και παρότι τέλος Μαρτίου 2016 η χρηματοδότηση του έργου ξεκίνησε εκ νέου μετά από 15μηνη παύση, το γεγονός αυτό δεν απέτρεψε, τον Ιούλιο του 2016, το σφράγισμα του εργοταξίου από την Υπηρεσία Κοινοτικών Υποθέσεων του Δήμου Μονάχου. Μάλιστα, τον Μάιο του 2016, η Βουλή ψήφισε διάταξη για την δυνατότητα χορήγησης προκαταβολής.

…και το σφράγισμα του εργοταξίου

Ωστόσο, η διάταξη αυτή υπήρξε κενό γράμμα, δεδομένου ότι μέχρι το "σφράγισμα" του εργοταξίου, η Κτιριακές Υποδομές δεν εκταμίευσε ούτε ένα ευρώ προς τον ανάδοχο.

Με επιστολή του ο τότε υφυπουργός Παιδείας Θ. Πελεγρίνης επιδίωξε να διαπραγματευτεί την εξασφάλιση νέων προθεσμιών ολοκλήρωσης του έργου, προσδιορίζοντας τον Ιούνιο του 2018 την παράδοση του σχολείου.

Ωστόσο, τον περασμένο Οκτώβριο ο Δήμος Μονάχου απέρριψε τη νέα ελληνική πρόταση, αποφασίζοντας την κατεδάφιση του ημιτελούς σχολείου και την ανέγερση στη θέση του ενός νέου. Από την πλευρά του, ο ανάδοχος του έργου, η εταιρεία ΑΡΧΙΚΟΝ προχώρησε τέλη Οκτωβρίου σε διάλυση της σύμβασης.

Η πρωτοφανής ολιγωρία της, εποπτευόμενης από το υπουργείο Υποδομών, ΚΤΥΠ, οι άστοχες νομικές ενέργειες των τελευταίων μηνών του ελληνικού Δημοσίου, σε συνδυασμό με τη ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής Berg am Laim, που έχει καταστήσει "φιλέτο" το οικόπεδο, φέρνουν το κατασκευασμένο κατά 50% σχολείο (ο δομικός σκελετός έχει υπερβεί το 70% της κατασκευής) πιο κοντά στην κατεδάφιση.

Μοναδική ελπίδα της ελληνικής πολιτείας; Η καλή ποιότητα κατασκευής του υψηλών αντισεισμικών προδιαγραφών κτηρίου που καθιστά κοστοβόρα την κατεδάφισή του, η επίκληση λόγων ανωτέρας βίας (όπως τα capital controls) και η αναζήτηση "πολιτικής λύσης" στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων με το Δήμο Μονάχου και τον υπουργό Εξωτερικών Σταϊνμάγερ.

Βέβαια, όπως αναφέρει το Spiegel, ο Σταϊνμάγερ έχει μια διαφορετική πρόταση που δεν τυγχάνει αποδοχής από την ελληνική παροικία του Μονάχου. Να προσφέρει οικόπεδο, με στόχο την αποκλιμάκωση της σύγκρουσης, που βρίσκεται στην παλαιά περιοχή Berg am Laim εκεί όπου λειτουργούσε, στο παρελθόν, το μονοπώλιο οινοπνεύματος της Βαυαρίας.

"Σήμερα η έρημη αυτή έκταση και τμήμα της θα μπορούσε να παραχωρηθεί στους Έλληνες του Μονάχου. Και εκεί που κάποτε έφτιαχναν ούζα, θα μπορούσαν οι Έλληνες και οι Γερμανοί πότες να γλεντούν μαζί" καταλήγει με μία δόση ειρωνείας το γερμανικό περιοδικό.

Η απάντηση της ΚΤΥΠ 

      

Με μια μακροσκελή ανακοίνωση απαντά η εταιρεία Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. στο σημερινό δημοσίευμα του Capital.gr "Πού οφείλεται το φιάσκο με το ελληνικό σχολείο στο Μόναχο".

Ολόκληρη η ανακοίνωση - απάντηση της ΚΤΥΠ Α.Ε. για το Ελληνικό Σχολείο Μονάχου:

"Προς αποκατάσταση της αλήθειας σε σχέση με το Ελληνικό Σχολείο Μονάχου και την εμπλοκή της KTYΠ Α.Ε., με αφορμή τις δηλώσεις του δικηγόρου κ. Βλαχόπουλου (πρώην πληρεξουσίου του Ελληνικού Δημοσίου και της ΚΤΥΠ ΑΕ) στο Capital.gr, και το σχετικό δημοσίευμα του τελευταίου ιστότοπου, θα πρέπει ν’ αναφερθούν τα εξής:

1. Το Ελληνικό Δημόσιο απέκτησε το οικόπεδο το 2001. Το συμβόλαιο συνήψε η ΚΕΔ Α.Ε. με τον Δήμο Μονάχου να διατηρεί το δικαίωμα για ανάκτηση του οικοπέδου, σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης του σχολικού κτιρίου εντός 4 ετών από την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Η χρήση, παραχωρήθηκε στην πρώην ΟΣΚ ΑΕ (ήδη "Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.") προκειμένου να ανοικοδομηθεί το σχολείο.

2. Τον Ιούλιο του 2012, έντεκα χρόνια μετά, ο Δήμος Μονάχου, λόγω μη τήρησης του ανωτέρου όρου, δήλωσε την πρόθεση του να προχωρήσει σε ανάκτηση του ακινήτου.

3. Στις 12.12.2013 o Δήμος Μονάχου άσκησε σχετική αγωγή στο Πρωτοδικείο Μονάχου.

4. Παρόλα αυτά, με απόφαση της προηγούμενης διοίκησης της ΚΤΥΠ Α.Ε., υπογράφηκε στις 24.02.2014 σύμβαση εργολαβίας με την ανάδοχο "ΑΡΧΙΚΟΝ Α.Ε." με προθεσμία περαίωσης του έργου στις 13.02.2016.Αυτή η σύμβαση υπεγράφη, χωρίς να υπάρχει οικόπεδο, αφού και το δικαίωμα αναμεταβίβασης του Δήμου Μονάχου είχε ασκηθεί και ο Δήμος  είχε προσφύγει ήδη στο αρμόδιο δικαστήριο. Η προθεσμία περάτωσης του έργου ορίσθηκε μέχρι την 13.02.2016.

5. Την 30.04.2015 συζητήθηκε η αγωγή του Δήμου Μονάχου, αλλά το δικαστήριο, ενώ εκφράσθηκε θετικά υπέρ της παραδοχής της αγωγής, ανέβαλε την έκδοση αποφάσεως, ενόψει της δυνατότητας να εξευρεθεί συμβιβαστική λύση. Τελικά επήλθε συμβιβασμός με νέο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου.

6. Ακολούθησε τροποποιητική σύμβαση της 12.08.2015, (την σύμβαση υπέγραψε για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου ο κ. Βλαχόπουλος) και συμφωνήθηκαν νέες ενδιάμεσες προθεσμίες:

α) ολοκλήρωση του κλειστού δομικού σκελετού έως τις 31.12.2015 με δυνατότητα παράτασης για 6 μήνες (παρετάθη πράγματι μέχρι 30.6.2016).

β) ολοκλήρωση των εργασιών επέκτασης, έως 30.12.2016 με δυνατότητα παράτασης για 6 μήνες και

γ) παράδοση του όλου έργου το αργότερο έως 30.06.2017.

7. Πρέπει να επισημανθεί, ότι, εν όψει της γνωστής τότε δυσκολίας χρηματοδότησης του έργου, και των υπολοίπων δυσκολιών, η υπόσχεση ολοκλήρωσης του κλειστού δομικού σκελετού μέχρι την 30.6.2016 και του όλου έργου ως 30.6.2017, δεν ήταν ρεαλιστική και πάντως δεν μπορούσε και κυρίως δεν έπρεπε να συνδεθεί με την απώλεια της κυριότητος.

8. Η καθυστέρηση εκτέλεσης του έργου οφείλεται μεταξύ άλλων στην ανάγκη τροποποίησης μελετών για την προσαρμογή τους στο ισχύον πολεοδομικό καθεστώς, αλλά και στην έλλειψη πιστώσεων το έτος 2015, δηλαδή την χρονιά των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων ρευστότητος.

9. Οι ευθύνες της αναδόχου εταιρίας στις καθυστερήσεις θα αναζητηθούν στα πλαίσια της εκκαθάρισης της εργολαβίας. Σημειώνεται, ότι με την απόφαση της 04.12.2014 του τότε Προέδρου & Δ/ντος Συμβούλου της ΚΤΥΠ, εγκρίθηκε υπέρ του αναδόχου παράταση μέχρι 31/07/2016 και απόφαση της 11.11.2015 του τότε Προέδρου & Δ/ντος Συμβούλου εγκρίθηκε παράταση της συνολικής προθεσμίας. Μέχρι 16/12/2016.

10. Την 30.6.2016 είχε κατασκευασθεί το μεγαλύτερο μέρος του σκελετού του έργου, όχι όμως και ο κλειστός δομικός σκελετός. Έτσι, εξέπνευσε η ενδιάμεση προθεσμία και ενεργοποιήθηκε εκ νέου από τον Δήμο Μονάχου η ρήτρα αναμεταβίβασης του οικοπέδου.

11. Η νέα Διοίκηση της ΚΤΥΠ, που ανέλαβε καθήκοντα τον Ιανουάριο του 2016, έκανε πάν το δυνατόν, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της τήρησης των προθεσμιών και να διασωθεί ένα έργο το οποίο κάποιοι έκαναν ότι μπορούσαν για να μην υλοποιηθεί και τώρα ρίχνουν τις ευθύνες αλλού. Το έργο παρακολουθείτο κατά την εξέλιξή του διαρκώς ενώ το επισκέφτηκε προσωπικά η πρόεδρος της εταιρείας.

12. Από τον Απρίλιο 2016 δεν υπήρχε καμιά εκκρεμής οικονομική αξίωση του αναδόχου, και εξασφαλίσθηκε με ειδική διάταξη νόμου, η δυνατότητα και προκαταβολής, με την πλήρωση των αναγκαίων κατά το ν. 3669/2008 προϋποθέσεων. Ο ανάδοχος δεν έτυχε της χορηγήσεως προκαταβολής, καθώς δεν εκπληρώθηκαν από πλευράς του, οι νόμιμες προς τούτο προϋποθέσεις,άλλωστε τυχόν διάθεση προκαταβολής λίγο πριν από την εκπνοή της προθεσμίας για την αποπεράτωση του δομικού σκελετού δεν είχε κανένα νόημα, αν δεν εξασφαλίζετο παράταση της συμφωνηθείσης με τον Δήμο Μονάχου προθεσμίας αποπεράτωσης.

13. Είναι προφανές, ότι, από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας διοικήσεως και μέχρι την 30.6.2016, δεν απέμενε επαρκής χρόνος για την ολοκλήρωση του κλειστού δομικού σκελετού, εκτός αν ο Δήμος Μονάχου, δεν αντιμετώπιζε την προθεσμία της 30.6.2016 ως αποκλειστική προθεσμία, αλλά ως ενδεικτική (όπως διαβεβαίωνε άλλωστε τότε, ο κ. Βλαχόπουλος)

14. Την 20.7.2016, παρά τις προσπάθειες της Ελληνικής Δημοκρατίας και της εταιρίας ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Α.Ε., που υπέβαλαν συγκροτημένες προτάσεις για την ολοκλήρωση του έργου, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μονάχου, αποφάσισε την αναμεταβίβαση στον Δήμο Μονάχου του ακίνητου.

15. Κλιμάκιο του Δήμου του Μοναχού άλλαξε τις κλειδαριές της περίφραξης. Με το από 28.7.2016 πρωτόκολλο συνομιλιών, και μετά από έγγραφη διαμαρτυρία του Υφυπουργού Παιδείας, συμφωνήθηκε να παρασχεθεί η δυνατότητα στην Ελληνική Πλευρά να παρουσιάσει μια νέα ρεαλιστική και αιτιολογημένη πρόταση (συνολικό σχέδιο), η οποία θα ετίθετο προς συζήτηση κατά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 06.10.2016 (τελικά την 19.10.2016). Η κατοχή του ακινήτου περιήλθε και πάλι στο Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς να υπάρχει όμως η δυνατότητα εκτέλεσης εργασιών.

16. Κατά την συνεδρίαση της Ολομέλειας του Δημοτικού Συμβουλίου της 19.10.2016, η υποβληθείσα από τον δικηγόρο κ. Γεώργιο Βλαχόπουλο πρόταση του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς και η νέα συμπληρωματική πρόταση που υπεβλήθη από την Ελληνίδα Πρόξενο, απερρίφθησαν και το Δημοτικό Συμβούλιο επέμεινε στην ανάκτηση της κυριότητος του ακινήτου.

17. Στην πρόταση του Ιουλίου 2016 είχε προβλεφθεί και εξασφαλισθεί πλήρως και εξαντλητικά η χρηματοδότηση του έργου μέχρι αποπερατώσεως αφού η γερμανική πλευρά δεν αρκείτο σε ύπαρξη θεωρητικής πίστωσης – εγγραφής στον προυπολογισμό), και είχαν γίνει συμπληρωματικές προβλέψεις για την παρακολούθηση του έργου από εγνωσμένου κύρους ειδικούς, ενώ στην πρόταση του Σεπτεμβρίου 2016, είχε περιληφθεί και το στοιχείο, ότι το σύνολο της αναγκαίας πιστώσεως είχε κατατεθεί ήδη τον Ιούλιο 2016, (για πρώτη φορά από το 2001) σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος.

18. Το αίτημα χρηματοδότησης του έργου από το ομόσπονδο κράτος της Βαυαρίας, υπεβλήθη αρχικά το 2012, όμως ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά ολοκληρωμένα, με τον αντίστοιχο φάκελλο, κατόπιν ενεργειών της παρούσης Διοίκησης της ΚΤΥΠ ΑΕ, το 2016. Παρά ταύτα, η χρηματοδότηση αυτή, εφόσον και στο ποσό που θα ενεκρίνετο, θα ήταν σε κάθε περίπτωση καταβλητέα μετά την ολοκλήρωση του έργου και δεν μπορούσε να είναι διαθέσιμη στην Ελληνική πλευρά καθόσον χρόνο θα εκτελείτο το έργο.

19. Η εταιρία ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ήταν υποχρεωμένη να προβεί σε διάλυση της εργολαβικής συμβάσεως, σύμφωνα με τον ειδικό όρο του άρθρου 8 της από 24.02.2014 εργολαβικής σύμβασης, με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος της εταιρίας έναντι του αναδόχου για την αιτία αυτή καθώς και για κάθε άλλη αιτία, επιφυλασσόμενη δε για την ματαίωση της διάλυσης σε περίπτωση που συντρέξουν λόγοι διασφάλισης της κυριότητος του Ελληνικού Δημοσίου στο ακίνητο όπου εκτελείται το έργο.

20. Το Ελληνικό Δημόσιο, εξ΄ όσων γνωρίζουμε έχει αναθέσει σε εξειδικευμένο δικηγορικό γραφείο του Μονάχου (όχι πλέον στον κ. Βλαχόπουλο) την άσκηση των δικαιωμάτων της ελληνικής πλευράς έναντι του Δήμου Μονάχου.

21. Τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς, τόσο σε επίπεδο διαπραγματεύσεων, όσο και σε επίπεδο δικαστικής αντιπαράθεσης, δεν είναι μόνον αυτά που αναφέρει ο κ. Βλαχόπουλος και δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος για να δοθούν στην δημοσιότητα. Η υπόθεση βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμο σημείο, ίσως στο κρισιμότερο, η δε ανταλλαγή απόψεων και η αναζήτηση ευθυνών, είναι απολύτως άκαιρη στην παρούσα συγκυρία, αφού προέχει η προσπάθεια να μείνει ανοιχτή η προοπτική ανέγερσης του Ελληνικού Σχολείου".