Στο Μόναχο, στο δημοτικό διαμέρισμα Ludwigsfeld, υπήρξε ναζιστικό Στρατόπεδο Συγκέντρωσης, το μεγαλύτερο σε έκταση εξωτερικό παράρτημα του διαβοήτου Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Νταχάου. Ως γνωστό το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου είχε 193 εξωτερικά παραρτήματα σε διάφορες πόλεις της Βαυαρίας. Τα 169 παραρτήματα ήταν μόνο για άνδρες και τα 24 μόνο για γυναίκες.
Λόγω μεγάλης έλλειψης τεχνικών και εργατών για τη ναζιστική πολεμική βιομηχανία δημιουργήθηκαν δίπλα σε βαυαρικά εργοστάσια κατασκευής μηχανών και εξαρτημάτων πολεμικών αεροπλάνων και αρμάτων, παράγκες για φυλακισμένους του ναζιστικού καθεστώτος, με σκοπό την καταναγκαστική εργασία για την παραγωγή πολεμικού υλικού. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε και στο Μόναχο το στρατόπεδο συγκέντρωσης Ludwigsfeld, δίπλα από εργοστάσιο της BMW Μονάχου.
Το στρατόπεδο δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο 1943 και αποτελείτο από 22 ξύλινες παράγκες που διασκευάστηκαν από προυπάρχοντες σταύλους αλόγων. Στις παράγκες δεν υπήρχαν ντουλάπες, μόνο τριώροφα απλά κρεβάτια με αχυρόστρωμα.
Στο στρατόπεδο αυτό έμειναν περίπου 10.000 φυλακισμένοι από 30 εθνικότητες. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν την απελευθέρωση οι ναζιστές μετέφεραν εκεί και άλλους κρατουμένους από άλλα εξωτερικά παραρτήματα, ώστε ο συνολικός αιρθμός των κρατουμένων να ανέλθει στις 20.000.
Οι αιχμάλωτοι ήταν κυρίως Εβραίοι, Ρώσσοι, Πολωνοί, Γερμανοί, Ιταλοί, Ούγγροι, Γιουγκοσλαύοι, Ισπανοί Γάλλοι, Ολανδοί, Βούλγαροι και άλλων εθνικοτήτων.
Υπήρχαν και Έλληνες αιχμάλωτοι, όπως πιστοποιείται από τις τρεις ακόλουθες λίστες του αρχείου του στρατοπέδου, που μέχρι τώρα διερευνήθηκαν:
Λίστα της 3ης Μαίου 1945 (μετά την απελευθέρωση) στην οποία αναφέρονται 12 Έλληνες, με Επίθετο, Όνομα, ημερομηνία γέννησης και τόπο καταγωγής των.
Λίστα θανάτων όπου αναφέρεται και ο αριθμός 4 Ελλήνων, με ημερομηνίες γεννήσεως και θανάτου των.
Λίστα αιχμαλώτων που μπόρεσαν και απέδρασαν από το στρατόπεδο. Αναφέρονται και δύο Έλληνες, με ονοματεπώνυμο και ημερομηνία απόδρασης.
Υπάρχει η υπόνοια ότι στο διάστημα της λειτουργίας του στρατοπέδου αυτού υπήρχαν και άλλοι Έλληνες.
Όσοι αιχμάλωτοι ήταν βαρειά άρρωστοι και μελλοθάνατοι τους έστελναν οι ναζί στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου για να πεθάνουν εκεί, αυτούς όμως πού πέθαιναν μέσα στο στρατόπεδο τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους στον ίδιο χώρο
Στις 26 Απριλίου 1945 διατάχθηκε μερική μεταφορά των αιχμαλώτων οδικώς, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες από το Ludwigsfeld, το Νταχάου και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης με προορισμό το Ötztal στο Τυρόλο της Αυστρίας. O Χίτλερ είχε ήδη αποφασίσει να μεταφέρει την πολεμική του βιομηχανία στο Τυρόλο, το Salzburg και στο Steiermark. Η μαζική αυτή βασανιστική μεταφορά και πεζοπορεία ονομάστηκε „Πορεία Θανάτου του Νταχάου“ και λάμβανε χώρα πάντα βράδυ για να μη γίνεται αντιληπτή από τις συμμαχικές δυνάμεις, μέσα στο κρύο και υγρασία, με πείνα, αρρώστειες και θανάτους και επί τόπου εκτελέσεις των βασανισθέντων και καταβεβλημένων θυμάτων, που δεν μπορούσαν πλέον να σταθούν στα πόδια τους.
Την ημέρα της απελευθέρωσης του στρατοπέδου Ludwigsfeld, στις 30 Απριλίου 1945, μετρήθηκαν στο στρατόπεδο αυτό επιζήσαντες 8.970 άνδρες και 1.027 γυναίκες.
Τον Σεπτέμβριο 1945 οι αμερικανοί κατεδάφησαν τις 22 ξύλινες παράγκες, με εξαίρεση μόνο το κτίριο που χρησίμευε ως μαγειρίο. Το έτος 1955 έγινε εκταφή οστών από τα διάφορα μέρη του στρατοπέδου και μεταφορά των οστών σε κανονικό νεκροταφείο.
Στο μεταξύ διάστημα κτίστηκαν στη περιοχή του στρατοπέδου κοινωνικές κατοικίες και σχεδιάστηκε να κτιστούν μελλοντικά και άλλες πολυκατοικίες δίπλα από το εναπομείναν κτίριο-μαγειρίο του στρατοπέδου.
Η υλοποίηση της κατασκευής νέων κατοικιών εμποδίστηκε από τον ιστορικό και μέλος του συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος Ludwigsfeld, κ. Klaus Mai, ο οποίος στηριζόμενος σε διηγήσεις πρώην κρατουμένων στο στρατόπεδο, υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρχουν ακόμη μέχρι σήμερα και μαζικοί τάφοι στο χώρο αυτό. Με απόφαση του Δήμου Μονάχου έλαβε χώρα το 2016, επισταμένη και επιστημονική διερεύνηση όλου του οικοπέδου του στρατοπέδου και ανευρέθηκαν πράγματι τάφοι με 12 σκελετούς.
Το Ίδρυμα Βαυαρικών Στρατοπέδων Συγκέντρωσης, ο Δήμος Μονάχου και η τοπική αυτοδιοίκηση της συνοικίας Ludwigsfeld, σχεδιάζουν μια διαθρησκευτική τελετή εκταφής των οστών και ενταφιασμό τους σε νεκροταφείο της περιοχής.
Κάθε χρόνο η γερμανική Πολιτεία τελεί τον Νοέμβριο την "Ημέρα Λύπης (πένθους) του Λαού". Πρόκειται για μια επίσημη πολιτειακή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα των 2 Παγκοσμίων Πολέμων, με διαθρησκευτική τελετή και ομιλία από τον πρόεδρο της ΟΔΓ στη Γερμανική Βουλή.
Στα πλαίσια αυτής της Ημέρας Μνήμης έλαβε χώρα στις 26 Νοεμβρίου 2017, ειδική τελετή στον χώρο του πρώην Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Μονάχου-Ludwigsfeld με ανάγνωση των ονομάτων των θυμάτων. Εφέτος έγινε μνεία των ρώσσων αιχμαλώτων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στον τόπο αυτό του μαρτυρίου.
Στην εκδήλωση της Ημέρας Μνήμης παρέστη και ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, ο οποίος με παράκληση και πρόσκληση του κ. Klaus Mai και των διοργανωτών, διάβασε μια προσευχή για την ανάπαυση των θυμάτων του ναζισμού.
Παρευρέθησαν εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Συλλόγου Θυμάτων Νταχάου και άλλων αντιναζιστικών συλλόγων. Η οικογένεια του ιστορικού κ. Klaus Mai είχε και αυτή δικά της θύματα στο στρατόπεδο αυτό και κατέθεσε στεφάνι.
Στις φωτογραφίες ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης με τον κ. Klaus Mai και τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Συλλόγου Θυμάτων Νταχάου και άλλων αντιναζιστικών συλλόγων.
Από αριστερά: Manfred Grunert, BMW Group Classic, Markus Auerbach, Bezirksausschussvorsitzender 24 (SPD), Dr. Rainer Grossmann, stellvertretender BA-Vorsitzender 24 (CSU), Apostolos Malamoussis, Erzpriester des Ökumenischen Patriarchats Bischöflicher Beauftragter für die staatlichen Belange im Freistaat Bayern, Gerlinde Dunzinger, Initiative Gedenkstätte Allach, Klaus Mai, Bezirksausschuss 24, Vorsitzender Unterausschuss Kultur und Budget (SPD), Ilse Macek. Gegen Vergessen für Demokratie e.V., Adi Trumpf, Dr. Jürgen Müller-Hohagen, stellv. Präsident der Lagergemeinschaft Dachau
Οι φωτογραφίες διετέθησαν ευγενώς από τον κ. Klaus Mai. Η φωτογραφία με τον π. Απόστολο και τον κ. Mai με τις νιφάδες του χιονιού, διατίθεται από τον π. Απόστολο.
Με ευχές
Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης
Η πηγή των πληροφοριών για το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Ludwigsfeld προέρχονται από το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του κ. Klaus Mai με τίτλο "Der KZ-Außenanlagerkomplex Dachau-Allach in München-Ludwigsfeld".
Στο στρατόπεδο αυτό έμειναν περίπου 10.000 φυλακισμένοι από 30 εθνικότητες. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν την απελευθέρωση οι ναζιστές μετέφεραν εκεί και άλλους κρατουμένους από άλλα εξωτερικά παραρτήματα, ώστε ο συνολικός αιρθμός των κρατουμένων να ανέλθει στις 20.000.
Οι αιχμάλωτοι ήταν κυρίως Εβραίοι, Ρώσσοι, Πολωνοί, Γερμανοί, Ιταλοί, Ούγγροι, Γιουγκοσλαύοι, Ισπανοί Γάλλοι, Ολανδοί, Βούλγαροι και άλλων εθνικοτήτων.
Υπήρχαν και Έλληνες αιχμάλωτοι, όπως πιστοποιείται από τις τρεις ακόλουθες λίστες του αρχείου του στρατοπέδου, που μέχρι τώρα διερευνήθηκαν:
Λίστα της 3ης Μαίου 1945 (μετά την απελευθέρωση) στην οποία αναφέρονται 12 Έλληνες, με Επίθετο, Όνομα, ημερομηνία γέννησης και τόπο καταγωγής των.
Λίστα θανάτων όπου αναφέρεται και ο αριθμός 4 Ελλήνων, με ημερομηνίες γεννήσεως και θανάτου των.
Λίστα αιχμαλώτων που μπόρεσαν και απέδρασαν από το στρατόπεδο. Αναφέρονται και δύο Έλληνες, με ονοματεπώνυμο και ημερομηνία απόδρασης.
Υπάρχει η υπόνοια ότι στο διάστημα της λειτουργίας του στρατοπέδου αυτού υπήρχαν και άλλοι Έλληνες.
Όσοι αιχμάλωτοι ήταν βαρειά άρρωστοι και μελλοθάνατοι τους έστελναν οι ναζί στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου για να πεθάνουν εκεί, αυτούς όμως πού πέθαιναν μέσα στο στρατόπεδο τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους στον ίδιο χώρο
Στις 26 Απριλίου 1945 διατάχθηκε μερική μεταφορά των αιχμαλώτων οδικώς, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες από το Ludwigsfeld, το Νταχάου και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης με προορισμό το Ötztal στο Τυρόλο της Αυστρίας. O Χίτλερ είχε ήδη αποφασίσει να μεταφέρει την πολεμική του βιομηχανία στο Τυρόλο, το Salzburg και στο Steiermark. Η μαζική αυτή βασανιστική μεταφορά και πεζοπορεία ονομάστηκε „Πορεία Θανάτου του Νταχάου“ και λάμβανε χώρα πάντα βράδυ για να μη γίνεται αντιληπτή από τις συμμαχικές δυνάμεις, μέσα στο κρύο και υγρασία, με πείνα, αρρώστειες και θανάτους και επί τόπου εκτελέσεις των βασανισθέντων και καταβεβλημένων θυμάτων, που δεν μπορούσαν πλέον να σταθούν στα πόδια τους.
Την ημέρα της απελευθέρωσης του στρατοπέδου Ludwigsfeld, στις 30 Απριλίου 1945, μετρήθηκαν στο στρατόπεδο αυτό επιζήσαντες 8.970 άνδρες και 1.027 γυναίκες.
Τον Σεπτέμβριο 1945 οι αμερικανοί κατεδάφησαν τις 22 ξύλινες παράγκες, με εξαίρεση μόνο το κτίριο που χρησίμευε ως μαγειρίο. Το έτος 1955 έγινε εκταφή οστών από τα διάφορα μέρη του στρατοπέδου και μεταφορά των οστών σε κανονικό νεκροταφείο.
Στο μεταξύ διάστημα κτίστηκαν στη περιοχή του στρατοπέδου κοινωνικές κατοικίες και σχεδιάστηκε να κτιστούν μελλοντικά και άλλες πολυκατοικίες δίπλα από το εναπομείναν κτίριο-μαγειρίο του στρατοπέδου.
Η υλοποίηση της κατασκευής νέων κατοικιών εμποδίστηκε από τον ιστορικό και μέλος του συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος Ludwigsfeld, κ. Klaus Mai, ο οποίος στηριζόμενος σε διηγήσεις πρώην κρατουμένων στο στρατόπεδο, υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρχουν ακόμη μέχρι σήμερα και μαζικοί τάφοι στο χώρο αυτό. Με απόφαση του Δήμου Μονάχου έλαβε χώρα το 2016, επισταμένη και επιστημονική διερεύνηση όλου του οικοπέδου του στρατοπέδου και ανευρέθηκαν πράγματι τάφοι με 12 σκελετούς.
Το Ίδρυμα Βαυαρικών Στρατοπέδων Συγκέντρωσης, ο Δήμος Μονάχου και η τοπική αυτοδιοίκηση της συνοικίας Ludwigsfeld, σχεδιάζουν μια διαθρησκευτική τελετή εκταφής των οστών και ενταφιασμό τους σε νεκροταφείο της περιοχής.
Κάθε χρόνο η γερμανική Πολιτεία τελεί τον Νοέμβριο την "Ημέρα Λύπης (πένθους) του Λαού". Πρόκειται για μια επίσημη πολιτειακή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα των 2 Παγκοσμίων Πολέμων, με διαθρησκευτική τελετή και ομιλία από τον πρόεδρο της ΟΔΓ στη Γερμανική Βουλή.
Στα πλαίσια αυτής της Ημέρας Μνήμης έλαβε χώρα στις 26 Νοεμβρίου 2017, ειδική τελετή στον χώρο του πρώην Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Μονάχου-Ludwigsfeld με ανάγνωση των ονομάτων των θυμάτων. Εφέτος έγινε μνεία των ρώσσων αιχμαλώτων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στον τόπο αυτό του μαρτυρίου.
Στην εκδήλωση της Ημέρας Μνήμης παρέστη και ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, ο οποίος με παράκληση και πρόσκληση του κ. Klaus Mai και των διοργανωτών, διάβασε μια προσευχή για την ανάπαυση των θυμάτων του ναζισμού.
Παρευρέθησαν εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Συλλόγου Θυμάτων Νταχάου και άλλων αντιναζιστικών συλλόγων. Η οικογένεια του ιστορικού κ. Klaus Mai είχε και αυτή δικά της θύματα στο στρατόπεδο αυτό και κατέθεσε στεφάνι.
Στις φωτογραφίες ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης με τον κ. Klaus Mai και τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Συλλόγου Θυμάτων Νταχάου και άλλων αντιναζιστικών συλλόγων.
Από αριστερά: Manfred Grunert, BMW Group Classic, Markus Auerbach, Bezirksausschussvorsitzender 24 (SPD), Dr. Rainer Grossmann, stellvertretender BA-Vorsitzender 24 (CSU), Apostolos Malamoussis, Erzpriester des Ökumenischen Patriarchats Bischöflicher Beauftragter für die staatlichen Belange im Freistaat Bayern, Gerlinde Dunzinger, Initiative Gedenkstätte Allach, Klaus Mai, Bezirksausschuss 24, Vorsitzender Unterausschuss Kultur und Budget (SPD), Ilse Macek. Gegen Vergessen für Demokratie e.V., Adi Trumpf, Dr. Jürgen Müller-Hohagen, stellv. Präsident der Lagergemeinschaft Dachau
Οι φωτογραφίες διετέθησαν ευγενώς από τον κ. Klaus Mai. Η φωτογραφία με τον π. Απόστολο και τον κ. Mai με τις νιφάδες του χιονιού, διατίθεται από τον π. Απόστολο.
Με ευχές
Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης
Η πηγή των πληροφοριών για το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Ludwigsfeld προέρχονται από το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του κ. Klaus Mai με τίτλο "Der KZ-Außenanlagerkomplex Dachau-Allach in München-Ludwigsfeld".
Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να διαβάσετε καθαρά τους πίνακες μπείτε στη σελίδα μας για το Μόναχο www.doryforos.org
Έλληνες που πέθαναν στο Στρατόπεδο
Συγκέντρωσης Ludwigsfeld Μονάχου
Ονοματεπώνυμο Ημ)νία γέννησης Ημ)νία Θανάτου
Busulas Alexandros 1909 27.02.1945
Dimitsas Konstantin 01.01.1895 03.05.1995
Georgiadis Michael 26.05.1905 31.12.1944
Konstantopoulos Nikolaus 26.07.1900 12.05.1945
Έλληνες που απέδρασαν από το Στρατόπεδο
Anastasoglou Sofoklis 24.07.1943
Radissis Nikolaus 03.09.1943
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.