Ο νομικός σύμβουλος Γεώργιος Βλαχόπουλος με παρέμβασή του μέσω του Δορυφόρου καλεί την ελληνική πολιτεία « υπεύθυνα και απερίφραστα να δηλώσει ότι αποκλείει έστω και την συζήτηση πάνω σε μια νομικά γελοία και πολιτικά ανέντιμη πρόταση και να ζητήσει άμεση συνέχιση των οικοδομικών εργασιών και ολοκλήρωση του σχολικού κτιρίου, ως Κέντρου
Παιδείας και Πολιτισμού των ελλήνων του Μονάχου».
Ακολουθεί η παρέμβαση Βλαχόπουλου
H πρόταση του Δήμου Μονάχου σχετικά με την μελλοντική επίλυση της διαφοράς για το ελληνικό σχολικό κτίριο και την χρήση του, όπως μας γνωστοποιήθηκε από τον ΔΟΡΥΦΟΡΟ της 3/1/2018 είναι σαφώς εμπαιγμός και στην καλύτερη περίπτωση στερείται πολιτικής και νομικής σοβαρότητος.
Ο Δήμος Μονάχου και οι νομικοί του σύμβουλοι γνωρίζουν πολύ καλά από τις ενστάσεις τις οποίες είχα καταθέσει ως εκπρόσωπος της ελληνικής Πολιτείας, ότι δ ε ν τους επιτρέπεται ούτε να πάρουν άδεια κατεδάφισης αλλά ούτε και άδεια ανοικοδόμησης χωρίς την συναίνεση της ελληνικής Πολιτείας, όσο και αν τυπικά έχουν προβεί σε (καταχρηστική) «αναμεταβίβαση» της κυριότητας στο υποθηκοφυλακείο.
Ο λόγος είναι ότι το συγκεκριμένο ακίνητο αποτελεί ελληνική ιδιοκτησία για πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς και δεν χωρεί σύμφωνα με την ισχύουσα διεθνή νομοθεσία κατάσχεση ή άλλο εκτελεστικό μέτρο. Κοντολογίς: Ο Δήμος Μονάχου επί ένα χρόνο ασκεί καταχρηστική παρακράτηση της κυριότητας και εμποδίζει παράνομα και ενάντια σε κάθε αρχή του δικαίου την αποπεράτωση της οικοδομής. Παράλληλα, η ελληνική Πολιτεία «υπνοί» - σε βαθμό κακουργήματος και αφήνει το ζήτημα να αιωρείται στην σφαίρα της μοντέρνας «μη δημιουργικής ασάφειας», ολιγωρώντας αν όχι αδιαφορώντας στην εύρεση δυναμικής λύσης.
Ουσιαστικά η πρόταση του Δήμου Μονάχου για «συναινετική» χρήση του ακινήτου αποτελεί χλευασμό της νοημοσύνης των πολιτών (βαυαρών και ελλήνων) και φυσικά όνειδος για όλους εκείνους τους δημοτικούς συμβούλους που ελαφρά τη καρδία (και ήταν το 98%) αποφάσισαν να αφαιρέσουν από την ελληνική Πολιτεία την ιδιοκτησία της (με καθαρά ληστρική απόφαση), υποσχόμενοι προς τους βαυαρούς συμπολίτες τους, σαφέστατα ψευδώς, ότι θα τους «κτίσουν σχολείο μέσα σε ένα χρόνο».
Ο χρόνος (Ιούνιος 2016 / Γενάρης 2018) λοιπόν πέρασε ανεκμετάλλευτος για τον Δήμο Μονάχου και τις κενές περιεχομένου υποσχέσεις του προς την πολιτική του πελατεία, αλλά δυστυχώς εξ ίσου ανεκμετάλλευτος και από την ελληνική πλευρά.
Ποιο είναι το νόημα της επονείδιστης πρότασης του Δήμου Μονάχου: Να τους επιτρέψουμε να κτίσουν στο ελληνικό, στο δικό μας δηλαδή ακίνητο και να τους πληρώνουμε ( !) ενοίκιο για το ήδη υπάρχον κτίριο, το οποίο άλλωστε κτίστηκε με τα χρήματα ελλήνων φορολογουμένων για το διάστημα της συμφωνημένης χρήσης. Αιδώς Αργείοι!
Ουσιαστικά ο Δήμος Μονάχου αποδεικνύεται με την πρόταση αυτή ουσιαστικά ανέντιμος συνομιλητής και αντισυμβαλλόμενος, αφού στην πραγματικότητα ζητά με τον τρόπο αυτό να ακυρώσει εκ πλαγίου την σύμβαση αγοράς του 2001, δηλαδή το Συμβόλαιο με το οποίο απέκτησε η ελληνική Πολιτεία με ίδια χρήματα το σχολικό ακίνητο. Γεννάται το ερώτημα, για πόσο ηλίθια θεωρεί ο Δήμος Μονάχου την ελληνική Πολιτεία και τα όργανα της; Είναι δυνατόν ο Δήμος Μονάχου να εμπαίζει έτσι το ελληνικό Κράτος;
Για άλλη μια φορά, η ελληνική απάντηση πρέπει να είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ. Η ελληνική Πολιτεία καλείται υπεύθυνα και απερίφραστα να δηλώσει ότι αποκλείει έστω και την συζήτηση πάνω σε μια νομικά γελοία και πολιτικά ανέντιμη πρόταση και να ζητήσει άμεση συνέχιση των οικοδομικών εργασιών και ολοκλήρωση του σχολικού κτιρίου, ως Κέντρου Παιδείας και Πολιτισμού των ελλήνων του Μονάχου.
Γιώργος Βλαχόπουλος
Νομικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.