Κώστας Γιαννακάκος: Απάντηση σε άρθρο "γιατί να ψηφίζουν οι ομογενείς"

Ο Κώστας Γιαννακάκος* μας κοινοποίησε την απάντησή του σε άρθρο του δρ Πολιτικής Επιστήμης Δημήτρη Παπανικολόπουλου στην εφημερίδα ΑΥΓΗ με θέμα το δικαίωμα ψήφου των ομογενών από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.

Ακολουθεί η επιστολή - απάντηση του Κώστα Γιαννακάκου

Θέμα: Γιατί να ψηφίζουν οι ομογενείς;
Δημοσιευμένο στην online ΑΥΓΗ, 18 Μαίου 2018, του Δημήτρη Παπανικολόπουλου*

Αξιότιμες κυρίες,
Αξιότιμοι  κύριοι,
Αγαπητή ΑΥΓΗ,

Με ενδιαφέρον και πίκρα, που από παράγραφο σε παράγραφο εξελλίσονταν σε οργή, διάβασα στην Αυγή, 18 Μαίου 2018 την άποψη του κ. Δημήτρη Παπανικολόπουλος, Δρ.  Πολιτικής Επιστήμης, με τίτλο «Γιατί να ψηφίζουν οι ομογενείς;».
Εδώ προκύπτουν κάποια ερωτήματα στις σκέψεις «πολιτικής επιστήμης» που αναπτύσει ο δρ. Παπανικολόπουλος:
1) Απασχολούν όντως την κυβέρνηση αυτές οι απόψεις;
2) Συμφωνεί  και η Αυγή που φιλοξενεί το άρθρο με τις απόψεις αυτές;
3) Ποιον και για ποιόν λόγο ήθελε/θέλει να αποστομώσει ή να προειδοποιήσει ο δρ. Παπανικολόπουλος;

Ένα τέτοιο προσβλητικό άρθρο δεν μπορεί να μένει δίχως σχολιασμό κι απάντηση.  Από την αρχή λοιπόν  και κομματάκι κομματάκι:

«Οι Έλληνες... Ισάριθμοι...» Γιατί τόσο μπέρδευμα και χωρίς αριθμούς κιόλας; Γιατί χρησιμοποιείται ο ρηχός όρος «ομογενείς» κι όχι «Έλληνες πολίτες που ζουν στο Εξωτερικό»; Ή για συντομία το «Ελληνες του Εξωτερικού»; Ο όρος «ομογενείς» που χρησιμοποιείται κατά κόρον όταν μιλάμε για αυτούς τους Έλληνες πολίτες παραπέμπει σε αριθμητικά μεγαλεία και μόνον! Πόσοι είναι λοιπόν αυτοί οι τόσο επικίνδυνοι Έλληνες πολίτες για τους οποίους εδώ ο λόγος; Νομίζω να υπάρχουν ανάλογα στοιχεία στα Υπουργεία μας. Το «ισάριθμοι» δεν ισχύει!

«Πρώτον...»: Το κάθε εκλογικό αποτέλεσμα το καθορίζουν  εν προκειμένω οι Έλληνες πολίτες συμμετέχοντας επί ίσοις όροις στην εκλογική διαδικασία! Πρόκειται για την δική τους κυβέρνηση! Μήπως ο κ. Δρ. Παπανικολόπουλος έχει καμιά άλλη «ψήφος» στο μυαλό του; Ή και εκλογική διαδικασία; Για ποιόν λόγο θεωρεί τους Έλληνες πολίτες της Αμερικής ή της Αυστραλίας ή και της Κολοπετινίτσας επικίνδυνους «να βαθύνουν την κρίση των δημοκρατικών θεσμών»; Για το μπάχαλο των θεσμών εν Ελλάδι – και του κ. Δρ. Παπανικολόπουλος – οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι οι Έλληνες του Εξωτερικού, οι «ομογενείς»! Μήπως ο πολιτικός επιστήμων δεν ζεί στην σημερινή Ελλάδα για να μην το ξέρει αυτό;

«Δεύτερον...»: Ευπορότεροι versus αντιπροσωπευτικοί! Μόνον ένας «ταξικά» τυφλός και μαρξιστικά καχεκτικός θα μπορούσε να αγνοήσει την ταξική σύνθεση των Ελλήνων πολιτών που ζούν εκτός Ελλάδας... Ένας σχετικά ανιστόρητος! Η απόλυτη «μάζα» είναι εργαζόμενοι, σκληρά εργαζόμενοι, στα καταστήματά τους, στα εστιατόρια, στις κουζίνες, στα εργοστάσια, ... και στου Βελγίου τις στοές (τραγουδιστά), στα πανεπιστήμια, νοσοκομεία, κοκ.  Σπάνια έχει κάποιος πλούτο που αποκτήθηκε με την εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Ή πλούτο βασισμένο σε γιουρούσι στα ταμεία και στις ανάλογες μεροληψίες του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού! Γιατί τόσος φόβος, για το αν «θα αλλάξει η ταξική σύνθεση του εκλογικού σώματος»; Ξέρει πολλούς μεροκαματιάρηδες στις φάμπρικες της Γερμανίας από τα «Βόρεια Προάστια»; Ο κ. Δρ. Παπανικολόπουλος δεν έχει ιδέα από την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης – και το αλάθητο «ταξικό κριτήριό» του δεν θα του επιτρέψει και να μάθει την ιστορία της!

«Τρίτον...»: Η «φανταστική Ελλάδα» ως πατρίδα! Σε τί διαφέρει η αντίληψη του δρ. Παπανικολόπουλος από την αντίληψη του κάθε πατριωτιζόμενου φωνακλά;  Είναι προσβλητική η παράγραφος αυτή για τους Έλληνες πολίτες που ζουν κι εργάζονται «σε άλλες χώρες». «Η πατριδοκαπηλία θα γίνει η μόνη νικηφόρα εκλογική στρατηγική» - αμήν! Εμπιστoσύνη μηδέν... Κρίμα. Το ζήτημα της φανταστικής και της πραγματικής πατρίδας αξίζει όντως μια εμβαθυμένη αντιμετώπιση, αλλά ... εμπιστοσύνη μηδέν! Αν έχει προβλήματα με την «ελληνικότητα»,  ας τα δοκιμάσει αλλιώς, ας τα προβάλει σε άλλα έδρανα. Του είναι γνωστό ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει συνταγματικά την «αποχώριση» και αποποίηση της ιδιότητας του έλληνα πολίτη; Λιανά: του είναι γνωστό ότι δεν μπορείς να παραχωρήσεις, «να δώσεις πίσω» την ελληνική υπηκοότητα σε περίπτωση που γίνεις πολίτης άλλης χώρας; Αυτό για το μπέρδευμα του «ισάριθμοι» και την διόγκωση του «ομογενείς». Για το επίπεδο των επιχειρημάτων του αρκεί ως απάντηση το τραγούδι του Μανώλη Ρασούλη  «Αχ Ελλάδα σ΄αγαπώ... σαν το νόθο με πετάς, μα κι απάνω μου κρεμιέσαι». 

«Τέταρτον..»: Ανενημέρωτοι... Αν ξεκινήσω από την ενημέρωση του κ. Δρ. Παπανικολόπουλος πάνω την ιστορία των Ελλήνων των «σε άλλες χώρες», όντως προκύπτει ένα ουσιαστικό πρόβλημα. Που όμως αφορά τον κάθε πολίτη! Εκτός κι αν παραδεχόμαστε a priori ότι ο πολίτης και στην σημερινή Ελλάδα είναι επαρκώς και σωστά ενημερωμένος και άρα ζει όντως στην  «πραγματική πατρίδα».

«Πέμπτον...»: Θέλει να προκαλέσει μάλλον! «Θα δώσουμε ψήφο σε ανθρώπους που έρχονται εδώ μόνον για τουρισμό;» versus «μετανάστες που ζουν και εργάζονται πολλά χρόνια στην Ελλάδα...»; Αυτό λέγεται στρατηγική «κοινωνικής συνοχής»! Ο κ. Δρ. Πολιτικής Επιστήμης φοβάται και τους μέν και τους δε! Αφού δεν έχει ο ένας το δικαίωμα, γιατί να το έχει κι ο άλλος; Διεύρυνση της Δημοκρατίας; Δηλαδή όσο λιγότεροι συμμετέχουν τόσο πιό αντιπροσωπευτικοί γινόμαστε! Θα πρότεινα να γίνουν σκέψεις, πως θα μπορούσαν να συμμετέχουν και οι εν Ελλάδι εργαζόμενοι μετανάστες, κι όχι το αντίθετο. Διεύρυνση της Δημοκρατίας!!!

«Έκτον...»: Αχ αυτοί οι μεσσίες! Και οι χαζές πλειοψηφίες που τους ακολουθούν, θα συμπληρώσω. Μας θεωρεί χαϊβάνια; ‘Εχει στοιχεία ότι τον Μπερλουσκόνι το ψήφισαν οι ιταλοί «ομογενείς» του Μπουένος Άϊρες ή του Σικάγου; Τι συγκρίνει τελικά;

«Στο δια ταύτα»: Εδώ μας υψώνει τον μπαμπούλα της Ν.Δ.! Αυτή κάνει την δουλειά της. Αν σκέφτομαι τί μας πρoσάπτει, εμάς που ζούμε σε άλλες χώρες, πόσο επικίνδυνους μας θεωρεί ο κ. Δρ. Παπανικολόπουλος, τότε μάλλον  κάνει τον μπαμπούλα υποφερτό... Κι όσο για τον Μπρέχτ, μάλλον είναι στην περίπτωσή μας εκτός θέματος! Ταιριάζει όμως ώς τσιτάτο!

Εν κατακλείδι: δεν έχει δικαίωμα ο κύριος δρ. να μας βρίζει γιατί θέλουμε η Δημοκρατία να μην είναι επιλεκτική, αλλά να ισχύει για όλους! Τον ρωτάω λοιπόν, ξέρει πόσοι είναι οι Έλληνες πολίτες που ζουν εκτός Ελλάδας; Πόσοι ομογενείς είναι κι Έλληνες πολίτες; Με ποιό δικαίωμα κάνει διαχωρισμούς; Το εκλογικό δικαίωμα είναι ευτυχώς πλέον τόσο αναβαθμισμένο που να μην επιδέχεται καμιά ... έκπτωση! Έχει σημασία Φυσικού Δικαιώματος! Ανθρωπίνου Δικαιώματος! Αποκορύφωμα της Δημοκρατίας! Ποιός φοβάται την Δημοκρατία;

Αυτές τις μέρες γίνονται κι από την Αυγή αφιερώματα για τον Μάη του 68! Ιδιαίτερα ο ρόλος των Ελλήνων των «σε άλλες χώρες» (φοιτητές, εργάτες) τονίζεται στον αγώνα κατά της Χούντας. Αν όσα υποστηρίζει ο κ. Δρ. Παπανικολόπουλος ισχύουν, τότε τα αφιερώματα δεν έχουν ιστορική βάση. Κάτι που δεν ισχύει βέβαια.  Οι αγώνες των Ελλήνων των «σε άλλες χώρες», τότε και σήμερα, κάνουν την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος ανάγκη επιτακτική. Το «ψήφος στους μετανάστες» ήταν ένα διαχρονικά βασικό αίτημα του μεταναστευτικού κινήματος. Παραμένει. Ας μην καταντήσει θέμα αριθμιτικής. Όταν στους μετανάστες είχαμε πλειοψηφίες κατά την δεκαετία του 70 κι 80 είμασταν υπέρ και τώρα μάλλον δεν έχουμε την πλειοψηφία, οπότε τι μας νοιάζει (που ωστόσο δεν ισχύει, πάντα οι Έλληνες μετανάστες ήταν προοδευτικοί)! Επιλεκτική δημοκρατική αντίληψη! Πάλι: ποιός φοβάται την Δημοκρατία;

Αναγκαία υπενθύμηση: η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει ακόμα ρυθμίσει το θέμα αυτό! Στις 24 Ιουνίου 2018 οι πολίτες της Τουρκίας ψηφίζουν ακόμα κι αν δεν ζούν στην τουρκική επικράτεια. Το ίδιο ισχύει και για τους Βούλγαρους γείτονές μας! Στις αρχές του Μάρτη βρέθηκα ξαφνικά αντιμέτωπος με ένα παράξενο πρόβλημα: την  εύρεση χώρου για να στηθεί εκλογικό κέντρο ώστε να ψηφίσουν οι Κολομβιανοί πολίτες που ζουν στην περιοχή της Βαυαρίας! Μιλάμε για τις κολομβιανές εκλογές βέβαια. Και ως γνωστόν η Κολομβία κάνει εξαγωγή μπανάνας! Και ακριβής σκόνης! Διαλέξτε...

Τα επιχειρήματα που παραθέτει ο κ. Δρ. Παπανικολόπουλος δεν ισχύουν ευτυχώς για τους πολίτες της Κολομβίας! Εκθέτουν όμως την ΑΥΓΗ αν συμφωνεί! Και πολύ περισσότερο ακόμα εκθέτουν την Κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ αν τις ενστερνίζονται.

Είναι στο χέρι της σημερινής Κυβέρνησης να τολμίσει την διεύρυνση της Δημοκρατίας, να έχουμε κάτι καλό να θυμόμαστε αργότερα, όταν πολύ πολύ  αργότερα...
Και σαφώς είναι καθήκον του κ. Δρ. Παπανικολόπουλος να μάθει την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης μέσα κι από το πρίσμα της ταξικής σύνθεσής της.

Με εκτίμηση


Κώστας Γιαννακάκος
*(Επικοινωνιολόγος - Μ.Α,
Αρχισυντάκτης της ελληνικής εκπομπής στο Radio LoRa 92.4 στο Μόναχο,
Διευθυντής του Ελληνικού Σπιτιού Μονάχου – Ευαγγελικό Κέντρο Ένταξης Μεταναστών, πρώην δημοτικός σύμβουλος Μονάχου / SPD)

Υστερόγραφο: Η δημοσίευση δεν είναι αναγκαία, ας μην χάνεται πολύτιμος χώρος. Αλλά μια απάντησή σας  σίγουρα είναι επιθυμητή.