Το κορίτσι που κανείς δεν περίμενε να ζήσει τώρα προπονείται για τους Παραολυμπιακούς

Σήμερα η 15χρονη Haven Shepherd ζει στις ΗΠΑ σε μια πολυμελή οικογένεια, αλλά διένυσε μια τεράστια διαδρομή από το Βιετνάμ όπου γεννήθηκε. Παρόλο που, μωρό ακόμα, χρειάστηκε να ακρωτηριαστεί και στα δύο πόδια.

Όταν ήταν 14 μόλις μηνών, οι γονείς της ζώστηκαν με εκρηκτικά και

αυτοκτόνησαν. Είχαν τη μικρούλα Haven ανάμεσά τους, η οποία από την έκρηξη εκτοξεύτηκε σε απόσταση 9 μέτρων. Λέγεται πως το είχε κάνει ο πατέρας της, που όταν μαθεύτηκε ότι διατηρούσε και δεύτερη οικογένεια αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή και των τριών τους.

Κανένας δεν περίμενε ότι το άτυχο κοριτσάκι θα επιβίωνε. Κι όμως τα κατάφερε, χάρη στην άμεση παρέμβαση των παππούδων της, που έγιναν μάρτυρες του συμβάντος και τη μετέφεραν γρήγορα στο νοσοκομείο.

Ανήμποροι ωστόσο να μεγαλώσουν το ορφανό λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών, αναγκάστηκαν να το δώσουν για υιοθεσία. Με τη διαμεσολάβηση δύο Αμερικανών που είχαν ίδρυμα για ορφανά στο Βιετνάμ βρέθηκε το κατάλληλο ζευγάρι στις ΗΠΑ, που παρότι είχε ήδη έξι παιδιά αποφάσισε να προσφέρει στη μικρούλα αγάπη, ασφάλεια και την κατάλληλη φροντίδα.

Μεγαλώνοντας, η θετή μητέρα της, Shelly, αναζήτησε δραστηριότητες κατάλληλες για την κόρη της, η οποία έμαθε να περπατά με προσθετικά μέλη. Η Haven ενδιαφέρθηκε για τον αθλητισμό και αφού δοκίμασε και απέρριψε το τρέξιμο -επειδή, όπως λέει, ο ιδρώτας στα πόδια της έκανε τα τεχνητά άκρα της να γλιστρούν- στράφηκε στο κολύμπι. «Με κάνει να νιώθω αληθινά δυνατή. Το κολύμπι είναι το πρώτο πράγμα που κατάφερα να κάνω μόνη» λέει σήμερα σε ένα ρεπορτάζ του BBC.

Η Haven ξεκίνησε κολύμπι σε ηλικία 10 ετών και από την αρχή είχε εντυπωσιακές επιδόσεις. Αυτή την περίοδο προπονείται σκληρά για να συμμετάσχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η ίδια πέρα από την άθληση απολαμβάνει και την επαφή με τους συναθλητές της, τους οποίους αποκαλεί «τετράποδους», καθώς έχουν και τα τέσσερα άκρα τους. Έχοντας αποδεχτεί απόλυτα την αναπηρία της, πλέον στοχεύει ψηλά. «Είχα δύο επιλογές», λέει στο BBC. «Είτε θα γινόμουν ένα πολύ ανασφαλές άτομο που θα αισθανόταν πληγωμένο όλη την ώρα, ή θα το έβλεπα κάπως έτσι: “Α, με κοιτάς γιατί έχω πολύ κουλ πόδια”».

http://www.womantoc.gr