Γιατί δεν πρέπει να μαλώνουμε τον σκύλο μας - 10 συχνά λάθη που κάνουμε

Οι φωνές δεν είναι απαραίτητες για να μάθει οτιδήποτε ο σκύλος μας - Γνωρίζετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συμπεριφορά χωρίς να μαλώσετε τον σκύλο ούτε μία φορά;

Εσείς πόσες φορές έχετε μαλώσει τον σκύλο σας για κάποια συμπεριφορά που δεν είναι επιθυμητή; Γνωρίζετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συμπεριφορά χωρίς να τον μαλώσετε ούτε μία φορά;

Η εκπαιδεύτρια σκύλων – βοηθός κτηνιάτρου, Αργυρώ – Μαρία Βενιού, μας εξηγεί πώς μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον μικρό μας φίλο χωρίς επιπλήξεις και τιμωρίες.

«Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους στον χώρο της εκπαίδευσης σκύλων είναι το «πρέπει να τον μαλώσεις για να μάθει». Ευτυχώς, όμως, δεν είναι έτσι. Μπορείς να εκπαιδεύσεις τον σκύλο σου χωρίς να τον μαλώσεις, ούτε μια φορά.

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε στην εκπαίδευση του σκύλου μας είναι ότι, όχι μόνο τον μαλώνουμε, αλλά και το κάνουμε με λάθος τρόπο. Ακόμη κι αν η επίπληξη του σκύλου μας ήταν αποδεκτή πρακτική, για να είναι αποτελεσματική, θα έπρεπε να έχει αμεσότητα. Δηλαδή, να γίνεται εκείνη ακριβώς τη στιγμή που ο σκύλος μας επιδεικνύει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

Τι είναι «αρνητική και θετική τιμωρία»
Σύμφωνα με τον B. F. Skinner, στη θετική εκπαίδευση χρησιμοποιούμε «αρνητική τιμωρία» και όχι «θετική τιμωρία». «Αρνητική τιμωρία» σημαίνει ότι αφαιρούμε κάτι θετικό για να μειώσουμε μια συμπεριφορά. Παράδειγμα: το κουτάβι μας, μάς δαγκώνει τα χέρια. Τι κάνουμε; Μπορούμε να φύγουμε από το δωμάτιο, ή να αδιαφορήσουμε για τη συμπεριφορά του. Ή, δίνουμε λιχουδιά στον σκύλο μας όταν κάθεται, κι όχι όταν πηδά πάνω μας.

Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ «θετική τιμωρία», όπως είναι το μάλωμα, ή το τράβηγμα με πνίχτη. Δηλαδή, δεν προκαλούμε φόβο, πόνο, ή κάποιο δυσάρεστο συναίσθημα στον σκύλο. Με την τιμωρία (και τη θετική, αλλά και την αρνητική) επιτυγχάνουμε να μειώσουμε μια συμπεριφορά.

Συχνά λάθη που κάνουμε

Το πιο σύνηθες, είναι να επιπλήττουμε το κατοικίδιό μας, όταν κάνει την ανάγκη του μέσα στο σπίτι. Έτσι, όμως, το μόνο που καταφέρνουμε, συνήθως, είναι να μην τα κάνει μπροστά μας, αλλά ούτε και στη βόλτα, επειδή θεωρεί ότι η λάθος συμπεριφορά είναι να κάνει την ανάγκη του. Δεν καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να κάνει την ανάγκη του μέσα στο σπίτι.

Σίγουρα είναι αυτονόητο ότι το μάλωμα είναι κάτι που ούτε εμείς θέλουμε να κάνουμε, αλλά για κάποιο λόγο το συνεχίζουμε. Δεν είναι λύση να ξεσπάμε την αγανάκτηση και τα νεύρα μας πάνω στον σκύλο, διότι θα χάσουμε το κυριότερο πράγμα που μας συνδέει μαζί του: την εμπιστοσύνη.

Ο σκύλος χρειάζεται κάποιον που να εμπιστεύεται και να τον καθοδηγεί σωστά, κάποιον που θα τον προφυλάξει από δύσκολες καταστάσεις χωρίς εκείνος να χρειαστεί να κάνει κάτι (γάβγισμα, εκδήλωση επιθετικότητας κ.λπ).

Για τη σωστή και ευχάριστη εκπαίδευση του σκύλου σας συμβουλευτείτε έναν θετικό εκπαιδευτή, που να προσεγγίζει με αγάπη και υπομονή το κατοικίδιό σας και -πάνω απ’ όλα- να το εκπαιδεύει με σύγχρονες κι όχι αναχρονιστικές μεθόδους».

 

 Ποιά είναι τα πιό συνηθισμένα λάθη που κάνουμε; (ratses.gr/)

1.Φωνάζουμε το σκύλο μας, με το όνομά του και όταν έρθει κοντά μας τον τιμωρούμε. Με ποιό τρόπο; Τον φωνάζουμε για να τον κάνουμε μπάνιο ή για να τoυ κόψουμε τα νύχια ή του βάζουμε το λουρί εκεί που παίζει, τον δένουμε και τον αφήνουμε μόνο και φεύγουμε.

2.Τιμωρούμε τον σκύλο μας για κάτι που έκανε στο παρελθόν.Δώρον άδωρον, δεν καταλαβαίνει γιατί τιμωρείται και σίγουρα θα το ξανακάνει ιδιαίτερα αν αυτό τον ευχαριστεί. Σημασία έχει να τον επιπλήξουμε με σταθερή και αυστηρή φωνή την στιγμή που το κάνει. Ούτε βία, ούτε φωνές. απλά σταθερή φωνή και να το εννοούμε. Μετά συνεχίζουμε όπως συνήθως την ημέρα μας.

3.Βάζουμε τη μούρη του σκύλου στα ούρα ή τα κόπρανά του, με σκοπό να καταλάβει το λάθος του και να μην «ξαναλερώσει» στο σπίτι.
Δεν πιάνει, το πολύ πολύ να κάνουμε ένα επιθετικό ή φοβισμένο σκυλί ή ακόμα χειρότερα ένα σκυλί που θα σπάει τα πάντα όταν δεν το βλέπετε.Δεν το θέλουμε αυτό, οπότε σταματήστε να το κάνετε και προνοείστε εσείς με την βόλτα ή το ειδικό χώρο που θα του δώσετε για αυτές τις ενέργειες που του είναι και αυτού απαραίτητες και πρέπει να έχει τον δικό του χώρο. Φανταστείτε τον εαυτό σας κλεισμένη μέσα σε ένα σπίτι χωρίς να ξέρετε που είναι η τουαλέτα.

4.Χτυπάμε το σκύλο και φωνάζουμε στο σκύλο σαν αποδεχτό τρόπο μάθησης.
Και όχι μόνο το κάνουμε αλλά νομίζουμε ότι είναι και απαραίτητος τρόπος μάθησης με την διακιολογία πως δεν ξανάκανε εκείνο που σας ενοχλούσε και με αυτό τον τρόπο, την βία, του είπατε να μην το ξανακάνει. Λάθος, απλά ο σκύλος δεν το κάνει μπροστά σας ή φοβήθηκε τόσο που δεν κάνει πιά τίποτα. Αυτό θέλατε; ένα σκύλί χωρίς προσωπικότητα;

5.Τον βγάζουμε βόλτα βιαστικά και μόλις κάνει τις ανάγκες του τον γυρίζουμε το ίδιο βιαστικά στο σπίτι. Θυμίζω ότι ο δρόμος και τα πάρκα δεν είναι αποχωρητήρια σκύλων και δεν το συζητώ, να έχετε πάντα μαζί σας σακουλίτσα και σκουπάκι για να μαζέψετε τις ακαθαρσίες του σκύλου σας.
Ο ίδιος ο σκύλος όμως δεν πηγαίνει βόλτα, δεν την χαίρεται και εσείς χάνετε πολλά από αυτά που θα απολαμβάνατε με το σκυλί σας σε ένα άλλο περιβάλλον. Σιγά σιγά ο σκύλος δεν ενδιαφέρεται πιά για την βόλτα και συνήθως αυτά τα σκυλιά μένουν αναγκαστικά με τον ιδιοκτήτη τους και γίνονται ή θλιμμένα ή επιθετικά. σκεφτείτε το!

6.Δεν του δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή.
Όταν πρόκειται για κουταβάκι, πρέπει να έχετε τα μάτια σας ορθάνοιχτα για παντός είδους «κακές» συμπεριφορές. Να θυμάστε ότι όπως και σε ενήλικες σκύλους έτσι και στα κουταβάκια, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τιμωρείτε για μια πράξη που έγινε στο παρελθόν. Και με τον όρο παρελθόν εννοούμε μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα. Τα κουταβάκια έχουν εξαιρετικά φτωχή μνήμη –μέχρι και 5 λεπτά!- και δεν θα συσχετίσουν την επίπληξη από μέρους σας για κάτι που έκαναν λίγα λεπτά πιο πριν. Έχετε λοιπόν τα μάτια σας δεκατέσσερα για τυχόν ατασθαλίες. Αν δεν είσαστε σε θέση να προσέχετε το κουτάβι, βάλτε το σε ένα ασφαλές μέρος ή ζητήστε από κάποιον άλλο να αναλάβει προσωρινά.

7.Αναβάλλουμε συνεχώς την εκπαίδευση του σκύλου μας. Αν δεν μπορείτε εσείς ζητήστε βοήθεια από ειδικό.

8.Όταν το σκυλί μας κάνει κάτι καλό δεν το επαινούμε ,ούτε το ενθαρρύνουμε. Πως το κάνουμε αυτό; Το χαιδεύουμε, το ταίζουμε την αγαπημένη του λιχουδιά, του δείχνουμε τον ενθουσιασμό μας και του λέμε ότι το αγαπάμε. Μην ανησυχείτε αυτό το τελευταίο όλα τα όντα το καταλαβαίνουν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

9. Είμαστε ασυνεπείς στους δικούς μας κανόνες. Του έχουμε πει πχ, δεν θα ζητιανεύεις για φαγητό όταν τρώμε εμείς, αλλά δεν το τηρούμε και το χειρότερο, ξεχνάμε να ταίσουμε το σκυλί αμέσως μετά το δικό μας φαγητό. Άλλος κανόνας μη τήρησης. Βγάζουμε το σκύλο μας βόλτα μόλις γυρίζουμε από την δουλειά μας. Το σκυλί τοαπεριμένει αυτό με πολύ χαρά αλλά εμείς το κάναμε μιά δυό φορές και τώρα αριόμαστε. Θα επαναλάβω για χιλιοστή φορά, ο σκύλος έχει μόνο εμάς, εμείς τον κόσμο όλο.

10. Είμαστε ανυπόμονοι.
Χρειάζονται μεγάλα αποθέματα υπομονής όταν εκπαιδεύουμε ένα σκύλο. Σκύλος και άνθρωπος είναι δύο διαφορετικά είδη και η εκπαίδευση βοηθά ουσιαστικά στην σύγκλιση των δύο αυτών κόσμων. Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι συμπεριφορές απαράδεκτες για μας είναι αποδεκτές για τη σκυλίσια κοινωνία και πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε χρόνο στο κτίσιμο μια καλής σχέσης και μιας σωστής επικοινωνίας με το κατοικίδιό μας. Μην περιμένετε αποτελέσματα γρήγορα. Μην απελπίζεστε αν ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται πάντα στις προσδοκίες σας. Η ανυπομονησία οδηγεί στην αναζήτηση άμεσων λύσεων όπως το ξύλο, που κάθε άλλο παρά αποτελεσματικές είναι.

 

 ygeiamou.gr/