Tageszeitung: Όποιος θέλει να μιλά για το μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να θυμάται το παρελθόν της

Σχόλιο του Volkan Ağar δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της TAZ (Die Tageszeitung)

με τίτλο «Ένα ελληνικό, ένα ευρωπαϊκό τραύμα», το οποίο αναφέρει τα εξής

//  Όποιος θέλει να μιλά για το μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να θυμάται το παρελθόν της.

Εκείνοι που θυμούνται τους πολέμους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, μιλούν για «ΕΕ ως εγχείρημα ειρήνης». Ευτυχώς εγώ δεν βίωσα κανέναν πόλεμο. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2015.

Όλοι η Ευρώπη είχε στραμμένα τα μάτια της στην Ελλάδα. Τα νεύρα των ισχυρών της Ευρώπης ήταν σμπαράλια. Από το 2010 και μετά στήριζαν την κλονισμένη από την κρίση χώρα της Ν.Α. Ευρώπης – και τις τράπεζές τους. Γι’ αυτό απαίτησαν από την Ελλάδα υψηλό τίμημα. Μεταξύ άλλων, ζητήθηκαν περικοπές στις συντάξεις, στο δημόσιο τομέα, υψηλότερος ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων. Η «Τρόικα», μια ελεγκτική αρχή αποτελούμενη από την Ευρωπ. Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, επαγρυπνούσε. Μετά, στις αρχές του 2015, ήρθε στην κυβέρνηση η αριστερή συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είχε υποσχεθεί ότι θα θέσει τέλος στα κοινωνικά καταστροφικά υπαγορευμένα μέτρα λιτότητας. Οι καινούριοι τα έβαλαν με τους ισχυρούς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε σε δημοψήφισμα, για να αποφασίσει ο λαός αν θα γίνουν δεκτές οι υπαγορεύσεις μέτρων και θα συνεχιστεί το πρόγραμμα «βοήθειας».

Θυμάμαι μια ζεστή Κυριακή στη Βιέννη, στις 5 Ιουλίου 2015. Μόλις είχα πάει σε ένα συνέδριο, στο οποίο συζητήθηκε και η Ελλάδα. Ο τίτλος του συνεδρίου: «Αγώνες-Εναλλακτικές-Μέλλον: Έτος-γέφυρα 2015;». Όταν είχε τελειώσει η συζήτηση, φοιτητές, καθηγητές και υφηγητές κατευθύνθηκαν προς το Πανεπιστήμιο. Μια ομάδα φοιτητών είχε στήσει μια οθόνη, public viewing για το δημοψήφισμα. Μεταξύ Αθήνας και Βιέννης η αερογραμμή είναι 1283,24 χλμ. Αλλά εκείνη τη μέρα αγωνιούσαμε για την Ευρώπη, είχαμε αισθήματα για την Ευρώπη. Οι Έλληνες ψήφισαν κατά της λιτότητας σε ποσοστό άνω του 60%. Ένα νέο ευρωπαϊκό ξεκίνημα;

Οι ισχυροί της Ευρώπης αγνόησαν την ψήφο του ελληνικού λαού. Οκτώ μέρες αργότερα ο Π/Θ Τσίπρας αναγκάστηκε να παραδοθεί στους ανυποχώρητους πιστωτές. Στις 13 Ιουλίου 2015 επήλθε «συμφωνία» - οι υπαγορεύσεις μέτρων λιτότητας συνεχίστηκαν. Ο έλληνας ΥΠΟΙΚ Βαρουφάκης αποσύρθηκε. Ό,τι απέμεινε είναι ένα ευρωπαϊκό τραύμα. Θυμάμαι έναν γερμανό ΥΠΟΙΚ Wolfgang Schäuble χωρίς οίκτο να απειλεί με το Grexit, καμπάνιες των ΜΜΕ εναντίον των δήθεν τεμπέληδων «χρεοκοπημένων Ελλήνων»(Bild), ακόμα και την περιφρόνηση του τότε σοσιαλδημοκράτη Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Martin Schulz για τους Έλληνες.

Εκείνο που μένει είναι ένας σκεπτικισμός απέναντι στην Ευρώπη, με την ταυτόχρονη αναγνώριση του ότι δεν γίνεται τίποτα χωρίς την Ευρώπη. Και παραμένουν ερωτήματα όπως: Ορίζουμε την ειρήνη μόνον ως απουσία πολέμου; Ή υπάρχει και κάτι άλλο ακόμα εδώ;  //

Μετάφρασγ: Γραφείο Τύπου Ελληνικής Πρεσβείας Βερολίνου