Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

26.09.1980 : «Η τραγική νύχτα στην ιστορία του Oktoberfest»

Ήταν βράδυ της Παρασκευής 26 Σεπτεμβρίου το 1980 και λίγο πριν σταματήσουν οι μουσικές μπάντες στις σκηνές το πρόγραμμά τους. Ο κόσμος είχε ξεκινήσει την αναχώρησή του μαζικά και ο περισσότερος κατευθυνόμενος από την έξοδο της κεντρικής πύλης του πανηγυριού. 

Όμως, στις 22.19 η ώρα η έκρηξη μια αυτοσχέδιας βόμβας που είχε

τοποθετηθεί σε καλάθι αχρήστων σκορπίζει το θάνατο σε 12 ανθρώπους, τραυματίζει 211 και 68 από αυτούς σοβαρά. Μεταξύ των βαριά τραυματισμένος και ο Έλληνας (17χρονος τότε) Δημήτρης Λαγκαδινός ο οποίος από τότε ζει με αναπηρικό καρότσι (η βόμβα τον χτύπησε στα πόδια) ενώ η φίλη του Gabriele, δεν επέζησε την επίθεση.  Ως δράστης θεωρήθηκε, σχεδόν αμέσως, ο 21χρονος νεοναζί Gundolf Köhler (είναι 0 13ος νεκρός), φοιτητής της γεωλογίας από το Donaueschingen ( ανήκει στο κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης και βρίσκεται σε απόσταση 13χλμ από την πόλη Villingen-Schwenningen).  Ο Gundolf Köhler βρήκε και ο ίδιος ακαριαίο θάνατο από την έκρηξη. Μια «αστυνομική» και μια φοιτητική ταυτότητα φέρνουν την αστυνομία στο 21χρονο. Τα δαχτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν σε ένα κομμάτι χεριού δίπλα από το δολοφόνο ταυτοποιήθηκαν με αντίστοιχα αποτυπώματα στο διαμέρισμά του. Η εκτίμηση των αρχών ήταν ότι η έκρηξη έγινε νωρίτερα από όσο είχε σχεδιαστεί και γι αυτό δεν πρόλαβε να διαφύγει ο δράστης.

Ήταν μόνος του ο Gundolf Köhler; 

Είναι ένα ερώτημα που 40 χρόνια μετά την επίθεση δεν έχει απόλυτα απαντηθεί.

Η πρώτη εκτίμηση των αρχών ήταν ότι ο δράστης λειτούργησε μόνος του, ότι είχε προσωπικά προβλήματα επικοινωνίας. Έτσι η ομοσπονδιακή εισαγγελία κλείνει το φάκελο δυο χρόνια μετά την επίθεση.

Όμως ΜΜΕ, πολιτικοί αλλά και νομικοί έχουν αντίθετη άποψη. Δεν ήταν μόνο διάφορες μαρτυρίες όπως π.χ. του Hans Roauer που κατέθεσε ότι είδε τον δράστη με μια μικρή τσάντα στο χέρι μισή ώρα νωρίτερα να συνοδεύεται από δυο άτομα, ούτε η μαρτυρία μιας ομάδας επισκεπτών (5 άτομα) από το Ingolstadt που κατέθεσε ότι είδαν σχεδόν ταυτόχρονα από ένα λούκι στο Bavariaring μια σπίθα που μπορεί να ερμηνευτεί ως αποτυχημένη έκρηξη μιας δεύτερης βόμβας.

Τα αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα προέρχονται κυρίως από την ίδια τη ζωή του Gundolf Köhler.

Με 14 χρονών συμμετείχε σε εκδηλώσεις το ναζιστικού κόμματος NPD, είχε χρόνια που έφτιαχνε αυτοσχέδιες βόμβες στην αποθήκη  του σπιτιού του ενώ πάνω από το κρεβάτι του ήταν κρεμασμένη η φωτογραφία του Χίτλερ.

Το σύστημα ενημέρωσης των μυστικών υπηρεσιών, NADIS, είχε καταγράψει τον δράστη ως οπαδό της παραστρατιωτικής οργάνωσης Hoffmamm πριν την επίθεση.

H ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε αρχές το 80 απαγορεύσει τη λειτουργία της συγκεκριμένης οργάνωσης κόντρα στην Βαυαρική κυβέρνηση που χαρακτήριζε την οργάνωση απλά  « καραγκιόζηδες». Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία της υπηρεσίας NADIS ο δράστης είχε δυο φορές συμμετάσχει σε ασκήσεις της παραστρατιωτικής οργάνωσης και ήταν στον κατάλογο των συμπαθούντων (ή μελών). 

Οι αντιδράσεις είχαν ως αποτέλεσμα το Δεκέμβριο του 2014, δηλαδή 34 χρόνια μετά ο γενικός ομοσπονδιακός εισαγγελέας Harald Renge να ανοίξει και πάλι το φάκελο «Τheresienwiese»

Νέοι μάρτυρες βρέθηκαν και νέα στοιχεία κατατέθηκαν. Οι υποψίες για συνεργούς ενισχύθηκαν. Στη συνέχεια ο Harald Renge απεβίωσε και την υπόθεση την έχει αναλάβει ο διάδοχός του Peter Frank.

Εν τω μεταξύ η αρχή προστασίας του συντάγματος αναγκάστηκε με απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου να δώσει στους δικηγόρους τα μυστικά έγγραφα μετά από αίτημα του κόμματος των Πρασίνων στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Πέρσι ,η γνωστή εκπομπή Aktenzeichen XY που προσπαθεί να βρει μάρτυρες σε εγκλήματα που έχουν διαπραχτεί πολλά χρόνια πριν είχε την υπόθεση του επίθεσης στην εκπομπής της.  Η εκτίμηση που βγαίνει από την εκπομπή είναι ότι ο στόχος των αρχών βρίσκεται πλέον στο να βρεθεί το ιστορικό της βόμβας που εξερράγη. 

Στο σημείο αυτό έχει σημασία ότι ο Ulrich Behle, πράκτορας της αστυνομίας που συμμετείχε στην οργάνωση Hoffmamm, είχε συναντηθεί με μέλη της οργάνωσης στη Δαμασκό (εκεί είχαν μεταναστεύσει πολλά μέλη της οργάνωσης μετά την απαγόρευση) τα οποία αποδέχτηκαν ότι η υπόθεση ήταν «δική τους».

Υπάρχουν και άλλα δημοσιεύματα και μαρτυρίες. Όπως π.χ. αυτή που αναφέρεται στον ακροδεξιό εξειδικευμένο σε όπλα Karl-Heinz Lembke ο οποίος συνελήφθηκε το 1981 δήλωσε ότι θα «δώσει» στις αρχές τις παρακρατικές οργανώσεις αλλά αυτοκτόνησε στη φυλακή.

Τον Φεβρουάριο του 2015 έγινε γνωστή μαρτυρία μιας γυναίκας νοσοκόμας η οποία θυμήθηκε ότι σε νοσοκομείο στο Αννόβερο είχε έρθει ένας άνδρας με κομμένα το χέρι . Σύμφωνα με τη μάρτυρα ο άνδρας αυτός δεν απαντούσε σε ερωτήματα και εξαφανίστηκε απότομα. Το γεγονός θα μπορούσε να έχει σημασία καθώς στο Oktoberfest βρέθηκε την ημέρα της έκρηξης ένα κομμένο μέρος χεριού το οποίο δεν μπόρεσε μέχρι την ολοκλήρωση της έρευνας να ταυτοποιηθεί. 

Καταστράφηκαν αποδεικτικά στοιχεία χωρίς ουσιαστικό έλεγχο;

Το 1997 καταστράφηκαν διάφορα αποδεικτικά στοιχεία της τρομοκρατικής επίθεσης μαζί με αυτά και υπόλοιπα του εκρηκτικού μηχανισμού. Γεγονός που αντιμετωπίστηκε με κριτική καθώς με σημερινές μεθόδους ταυτοποίησης μέσω DAN θα μπορούσαν να γίνουν ταυτοπροσωπίες που δεν μπόρεσαν να γίνουν τότε.

Ο ρόλος των εθνικών εκλογών στη Γερμανία δυο εβδομάδες αργότερα

Δεν είναι λίγες οι αναφορές στο γεγονός ότι οι ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία ήταν προγραμματισμένες στις 5 Οκτωβρίου δηλαδή δυο εβδομάδες μετά την βομβιστική επίθεση στο πανηγύρι. Ο Πρωθυπουργός της Βαυαρίας Franz Josef Strauß ήταν κοινός υποψήφιος Καγκελάριος των κομμάτων CSU/CDU και διεκδικούσε την Καγκελαρία από τον τότε Καγκελάριο Helmut Schmidt (SPD). O Πρωθυπουργός της Βαυαρίας το βράδυ της επίθεσης αναφέρθηκε σε επίθεση αριστερών εξτρεμιστών για να αναγκαστεί λίγα 24ωρα αργότερα να περιοριστεί στο ότι ο δράστης ήταν μοναχικός και ότι δεν έβλεπε πιθανότητες να υπήρξε  οργανωμένο έγκλημα. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε αργότερα τις φωνές που ήθελαν η άποψη του Πρωθυπουργού της Βαυαρίας να ήταν προπομπός της απόφασης των δικαστικών αρχών.

Στο ίδιο πνεύμα δεν πέρασε απαρατήρητο από πολλούς -που αμφισβητούν την θεωρία των αρχών ότι επρόκειτο για ένα άτομο που οργάνωσε/εκτέλεσε τη βομβιστική επίθεση στο Μόναχο – η βόμβα στο σταθμό της Μπολόνια σχεδόν δυο μήνες νωρίτερα. Συγκεκριμένα στις 2 Αυγούστου βόμβα που εξερράγη στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 85 ανθρώπων και τον τραυματισμό άνω των 200.  Αρχικά και στην Ιταλία της επίθεση χρεώθηκε στην αριστερή εξτρεμιστική οργάνωση Roten Brigaden (ερυθρές ταξιαρχίες). Όμως έξι χρόνια αργότερα οι έρευνες της δικαιοσύνης κατέληξαν ότι την επίθεση την είχε οργανώσει η νεοφασιστική οργάνωση Ordine Nuovo (νέα τάξη). Μάλιστα δυο πράκτορες των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών SISMI και o επικεφαλής του τμήματος προπαγάνδας Propaganda Due (P2) Licio Gelli καταδικάστηκαν για παρεμπόδιση της έρευνας των δικαστικών αρχών. 

Ημέρα μνήμης 

Κάθε χρόνο στις 26 Σεπτεμβρίου οργανώνεται ημέρα μνήμης στην είσοδο του πανηγυριού, δηλ εκεί που έγινε η έκρηξη. Με αίτηση δημοτικών συμβούλων της πόλης το 2008 το μνημείο άλλαξε μορφή και ένας κέλυφος τοίχους του γλύπτη  Friedrich Koller δείχνει να έχει ζημιές από έκρηξη.

Παρατηρήσεις «Δορυφόρου»: Είναι αδιαμφισβήτητο ότι σε γεγονότα που προκαλούν ιδιαίτερα αρνητικά ή θετικά συναισθήματα στην κοινωνία περισσεύει χώρος για συνωμοσιολογία. Υπάρχουν δεκάδες θεωρίες αμφισβήτησης ακόμη και για γεγονότα όπως η πρώτη επίσκεψη του ανθρώπου στο φεγγάρι (Apollo 11) που φέτος συμπλήρωσε 50 χρόνια. Αλλά ακόμη και για την πρόσφατη επίθεση στο Μόναχο στο Εμπορικό Κέντρο του Μονάχου είδαμε δεκάδες θεωρίες να γεμίζουν τα κοινωνικά μέσα λίγα λεπτά μετά την επίθεση (οι περισσότερες αν όχι όλες στην προκειμένη περίπτωση κατέρρευσαν).

Είναι συνεπώς εις γνώση μας ότι σε ένα γεγονός όπως η βομβιστική επίθεση στις 26 Σεπτεμβρίου 1980 το οποίο βρίσκεται σχεδόν 40 χρόνια στο παρελθόν εύκολα μπορεί κανείς να γίνει θύμα διαφόρων θεωριών που απέχουν όμως από τα πραγματικά γεγονότα. 

Θεωρούμε ότι θα ήταν ιστορικά λάθος αν δεν κάναμε αναφορά στην άποψη που όλο και περισσότερο γίνεται αποδεκτή. Στην άποψη ότι, τουλάχιστον, ο τρόπος των ερευνών του εγκλήματος δεν ήταν άμεπτος και σε κάθε περίπτωση έχει αφήσει πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Δήμαρχος της πόλης του Μονάχου, Dieter Reiter, στην παρουσίαση του πίνακα επισήμανε ότι «το κείμενο στον πίνακα τονίζει συνειδητά ως κεντρικό σημείο τις παραλείψεις. Εξάλλου, το υπόβαθρο της επίθεσης εξακολουθεί να μην έχει πλήρως διαλευκανθεί. Η επεξεργασία πρέπει να συνεχιστεί »"der Text setze bewusst einen Schwerpunkt auf die Versäumnisse. Schließlich seien die Hintergründe des Attentates noch immer nicht vollständig geklärt. "Die Aufarbeitung muss weitergehen." Süddeutsche Zeitung 04.09.2018

Όλα τα στοιχεία που παραθέτουμε αποτελούν στοιχεία που προέρχονται από δημοσιεύσεις εγγράφων επίσημων αρχών όπως την απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου από 13 Ιουνίου 2017 (2 BvE1/15) ή το τηλεοπτικό αφιέρωμα «Kontrovers-Story Oktoberfestattentat: War es wirklich ein Einzeltäter ?» που προβλήθηκε στη Βαυαρική Τηλεόραση στις 15.01.2014 στις 9 μ.μ. (διάρκεια 17 λεπτά).

Τέλος, το γεγονός και μόνο ότι «άνοιξε» ο φάκελος της βομβιστικής επίθεσης στο Oktoberfest αποτελεί από μόνο του στοιχείο που  μάλλον επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ερωτήματα και ότι δεν έχει ολοκληρωθεί οριστικά η έρευνα. 

Την υποχρέωση της απόλυτης διαλεύκανσης των δολοφονιών και σοβαρών τραυματισμένων την έχουν οι αρχές και η γερμανική πολιτεία πρώτα από όλα απέναντι στα θύματα και στις οικογένειές τους αλλά και απέναντι στην κοινωνία. 

Μαρτυρίες θυμάτων που δημοσιεύτηκαν όπως π.χ. στο άρθρο του Wolfgang Görl στην Süddeutshe Zeitung « Für die Überlebenden ist es, als ob es gestern gewesen wäre: 26.September 1980 - 22. 19 Uhr: Die falsche Zeit, der falsche Ort στο οποίο συζητάει με τους γονείς που έχασαν τα δυο τους παιδιά (στην επίθεση σκοτώθηκαν συνολικά τρία παιδιά) προκύπτει ότι δεν πιστεύουν στον μοναχικό καβαλάρη της επίθεσης .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.