Πάνος Δροσινάκης: "Στην πράξη έχουν ακυρωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου οι επαφές"

 Από το αφιέρωμα του ΔΟΡΥΦΟΡΟΥ που αφορά στην κατάσταση και στις προοπτικές των ελληνικών συλλογικοτήτων στην πανδημία του κορωνοίού. Θέσαμε τα ίδια τρία ερωτήματα σε Προέδρους / εκπροσώπους ελληνικών συλλογικοτήτων από διάφορες περιοχές της Γερμανίας με στόχο να ακούσουμε την άποψη των πρωταγωνιστών για το πόσο επηρέασε -και για πόσο χρονικό διάστημα ακόμη- η πανδημία τη λειτουργία των συλλόγων και των Ελληνικών Κοινοτήτων.

Τα ερωτήματα που θέσαμε :

Α)  τι επιπτώσεις έχει η πανδημία στη ζωή και στη δράση των συλλογικών φορέων Κοινοτήτων / συλλόγων. 

Β) είναι αναγκαίες -και σε ποιό βαθμό αποδίδουν- οι διαδικτυακές δράσεις σχετικά με τη διατήρση της "επαφής" των συλλογικών φορέων με τα μέλη τους

Γ) οι όποιες επιπτώσεις θα κρατήσουν αρκετό καιρό και μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων

Πάνος Δροσινάκης, Πρόεδρος Κοινότητας Ελλήνων Αμβούργου και αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας

Α) Τα περιοριστικά μέτρα έχουν μεγάλες επιπτώσεις στην λειτουργία των ελληνικών φορέων του Αμβούργου. Σταμάτησαν από τον περασμένο Μάρτιο όλες οι τακτικές συναντήσεις και ακυρώθηκαν οι 15 περίπου εκδηλώσεις, που είχαν διοργανωθεί με κάθε λεπτομέρεια για τον Μάιο 2020, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας. Οι χώροι κοινοτήτων και διάφορες ομάδες (θεατρικές, χορευτικές κτλ.) δεν μπορούν να λειτουργήσουν, ενώ δεν πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις (εθνικές εορτές, κοπή της Βασιλόπιτας, κτλ.). Δεδομένου πως και στην Ελληνορθόδοξη εκκλησία είναι περιορισμένος ο αριθμός των πιστών, που επιτρέπεται να προσέλθουν στις θείες λειτουργίες, όταν αυτές πραγματοποιούνται, εξέλιπε και αυτό το σημείο συνάντησης και επαφής, μεταξύ των μελών μας. Έτσι λοιπόν στην πράξη έχουν ακυρωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου οι συντονισμένες επαφές μεταξύ των μελών των φορέων. Εκτός αυτού σε αρκετούς συλλόγους ακυρώθηκαν προγραμματισμένες Γενικές Συνελεύσεις και εκλογές ή αυτές δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Πολλά Διοικητικά Συμβούλια έλαβαν από το Πρωτοδικείο του Αμβούργου παράταση της θητείας τους, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να λειτουργούν οι σύλλογοι.

Β) διαδικτυακές εκδηλώσεις έχουν πραγματοποιηθεί, μερικές από αυτές με πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι δυνατόν αυτές οι εκδηλώσεις να καλύψουν το κενό που δημιουργεί η υπάρχουσα κατάσταση, κυρίως λόγω του γεγονότος, πως πολλά μέλη συλλόγων και κοινοτήτων, που είναι μεγάλης ηλικίας, δεν διαθέτουν τις γνώσεις ή τα τεχνικά μέσα, για να συμμετάσχουν. Ιδιαίτερα σε μοναχικούς ηλικιωμένους δημιουργούν, λοιπόν, οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας, μεγάλα προβλήματα, τα οποία μόνο σε ένα μικρό βαθμό μπορούν και λύνονται στο πλαίσιο διαπροσωπικών ή τηλεφωνικών επαφών των μελών των διοικητικών συμβουλίων μαζί τους.

Γ) Αναμένουμε τα περιοριστικά μέτρα, όσον αφορά συναθροίσεις πολλών ατόμων (π.χ. σε γενικές συνελεύσεις), να συνεχίσουν να ισχύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και αν προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς ο εμβολιασμός του πληθυσμού. Δυστυχώς ο γερμανικός νόμος δεν προβλέπει (ακόμη) πιστοποιημένες διαδικτυακές εργασίες διενέργειας συνελεύσεων και εκλογικών διαδικασιών για συλλόγους, που σημαίνει ότι οι όποιες πρωτοβουλίες για κάτι τέτοιο δεν μπορούν να έχουν επίσημο χαρακτήρα. Διαδικτυακές εκλογικές διαδικασίες θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με επιστολική ψήφο, όπως συμβαίνει τώρα στο πολιτικό κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά για κοινότητες, συλλόγους και ομοσπονδίες, για πρακτικούς λόγους.