Και ξεκίνησε για ακόμη μια φορά υποβαθμίζοντας το πραγματικό στόχο που θα έπρεπε να είχε μια ουσιαστική κοινοβουλευτική και δημόσια διαβούλευση για το συγκεκριμένο θέμα.
Μια συζήτηση που έπρεπε να ενταχθεί στο σχεδιασμό μιας ευρύτερης συζήτησης εθνικής στρατηγικής για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό και όχι να περιορίζεται -απλουστευμένα μάλιστα - στην τυπική διαδικασία της "ψήφου".
Το τυπικό και το ουσιαστικό ζητούμενο αναφορικά με την "ψήφο του απόδημου"
Κατά πρώτον η συζήτησ, για μια ακόμη φορά, στηρίζεται σε λανθασμένη βάση δημιουργώντας αρνητικές εντυπώσεις σ αρκετούς Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα.
Και αυτό καθώς η συζήτση δεν αφορά την απόκτηση δικαιώματως ψήφου των αποδήνων Ελλήνων στις εθνικές εκλογές της Ελλάδας αλλά την διευκόλυνση της άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος. Έτσι και ενώ το δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές εκλογές το έχουν οι απόδημοι, τουλάχιστον όσοι είναι εγγεγραμμένοι στον εθνικό εκλογικό κατάλογο, με τον τρόπο που γίνεται η συζήτηση αλλά και η ανάπτυξη επιχειρημάτων από διάφορα κόμματα δημιουργείται λανθασμένα η εντύπωση ότι στρατιές Ελλήνων θα έρθουν στις επόμενες εθνικές εκλογές να αλλοιώσουν τα εκλογικά δεδομένα.
Το δεύτερο θέμα όσον αφορά το τυπικό της διαδικασίας είναι ότι η συζήτηση για ένα τόσο μεγάλο θέμα ξεκίνησε "κατά λάθος".
Η εκπρόσωπος του ενός κόμματος "ξέχασε" τι είχε ψηφίσει το δικό της κόμμα πριν 11/2 χρόνο και υποσχέθηκε αλλαγές ενώ το άλλο κόμμα "άρπαξε" την ευκαιρία να καταθέσει νέο σχέδιο νόμου.
Το πόσο μακριά από την πραγματικότητα ζουν μερικά κοινοβουλευτικά κόμματα της πατρίδας μας το διαπιστώνει εύκολα κανείς από το γεγονός ότι δεν έχουν διαπιστώσει ότι τόσο οι Έλληνες μετανάστες της πρώτης και δεύτερης γενιάς (Ευρώπη) όσο και αυτοί που ήρθαν την τελευταία 10ετία στο εξωτερικό έχουν περιορισμένο ενδιαφέρον να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Και σ αυτό το σημείο ξεκινάει η αναγκαιότητα να χαραχθεί ένας εθνικός σχεδιασμός. Γιατί στόχος της Πολιτείας θα έπρεπε να ήταν το πως θα εντάξει σε έναν εθνικό στόχο τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό. Να αξιοποιήσει την ύπαρξή τους σε επίπεδο εθνικό, πολιτιστικό, αναπτυξιακό και πολιτικό. Να δημιουργήσει πραγματικές γέφυρες σύνδεσης μεταξή της Ελλάδας και του Ελληνισμού.
Να πειστεί ο Έλληνας που ζει στο εξωτερικό ότι μπορεί να συμμετέχει ή να προσφέρει σε έναν εθνικό στόχο. Να διατηρήσει η Ελλάδα την "επαφή" με το ελληνόπουλο που γεννήθηκε ή μεγάλωσε στο εξωτερικό και το οποίο δεν είναι απλά - τυπικά - Έλληνας αλλά νιώθει Έλληνας.
Για να γίνουν όλα τα παραπάνω πρέπει να υπάρχει από ελληνικής Πολιτείας ένας στρατηγικός σχεδιασμός που θα απαντάει σε δυο ερωτήματα:
α) Τι σημαίνουν για την Ελλάδα οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό
β) Σε ποιους εθνικούς στόχους θέλει η Ελλάδα να εντάξει τον απανταχού Ελληνισμό και τι πρέπει να σχεδιάσει για να πετύχει την ένταξή τους.
γ) Τι και πως η Ελλάδα θα βοηθήσει να ενισχυθεί και να αναβαθμιστεί η παρουσία του Ελληνισμού στις χώρες που ζει.
Έτσι καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι ένας νόμος που θα διευκολύνει τους Έλληνες στο εξωτερικό να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές από τον τόπο κατοικίας τους θα πρέπει να αποτελεί απλά ένας μέρος - εργαλείο- που θα αξιοποιείται για να επιτευχθεί ο εθνικός στόχος που περιγράφεται παραπάνω.
Τα υπόλοιπα, αν υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση, είναι απλά.
Δικαίωμα να ψηφίσουν από τον τόπο μόνιμης κατοικίας έχουν όλοι οι Έλληνες που είναι στον εθνικό εκλογικό κατάλογο.
Με μια απλή αίτηση (ηλεκτρονική ή έντυπη) και με βάση τον ειδικό εκλογικό του αριθμό δημιουργείται ειδικός εκλογικός κατάλογος εθνικών εκλογών (στα πρότυπα των ευρωεκλογών).
Αξιοποιείται, όπως προβλέπει και το σύνταγμα, η επιστολική ψήφος σ όσους το επιθυμούν -με αναφορά τις προξενικές αρχές που θα είναι και τα εκλογικά κέντρα στις περισσότερες χώρες.
Και κάτι τέλευταίο για να "καθησυχάσουν" λίγο τα κόμματα που χρησιμοποιούν δικαιολογίες γιατί φοβούνται ότι τα αποτελέσματα θα είναι εις βάρος τους και προσπαθού,ν ανεπιτυχώς, να ιδεολογικοπιήσουν τη διαφωνία τους.
Τις δεκαετίες που κυριαρχούσαν έντονες δράσεις στον χώρο του απόδημου με αναφορά το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρα μας ο μεγαλύτερος αριθμός ψηφοφόρων στις ευρωεκλογές δεν ήταν ποτέ 6ψηφιος. Και τα αποτελέσματα που προέκυπταν δεν είχαν για κανένα κόμμα μεγάλη διαφορά από το ποσοστό που έλαβε εντός της επικράτειας.
ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.