«Η Βόρεια Κύπρος (sic) και η Τουρκία θέλουν λύση δύο κρατών και παραπέμπουν στα πάνω από 40 χρόνια ανεπιτυχών διαπραγματεύσεων για την ενοποίηση. Γιατί οι συζητήσεις για το μέλλον του νησιού είναι τόσο δύσκολες»
Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκινούν μια νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Κατόπιν πρόσκλησης του ΓΓ των
Ηνωμένων Εθνών, António Guterres, συναντήθηκαν εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας, της διεθνώς μη αναγνωρισμένης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου και εκπρόσωποι των λεγόμενων εγγυητριών δυνάμεων. Σε αυτές τις ανεπίσημες συνομιλίες δεν αναμένεται πρόοδος ή πολύ περισσότερο να γίνει το αποφασιστικό βήμα για τον τερματισμό της διχοτόμησης του μεσογειακού νησιού. Εκπρόσωπος του Guterres δήλωσε πριν από την τριήμερη συνάντηση ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ είναι «ρεαλιστής» σε σχέση με τα αποτελέσματα.Οι αντίπαλοι από τα δύο μέρη της Κύπρου έχουν εντελώς διαφορετικές ιδέες για το μέλλον του νησιού, το οποίο από το 1974 χωρίζεται στην μεγαλύτερη Κυπριακή Δημοκρατία και στην μικρότερη Βόρεια Κύπρο (sic). Αλλά και οι εγγυήτριες δυνάμεις -Ελλάδα, Τουρκία και Μεγάλη Βρετανία- υποστηρίζουν διαφορετικά μοντέλα.
Ενώ τα Ηνωμένα Έθνη και η Κυπριακή Δημοκρατία αγωνίζονται για μια ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση βάσει του Σχεδίου Annan, η Βόρεια Κύπρος (sic) και η Τουρκία προωθούν εδώ και μήνες με ένταση μια λύση δύο κρατών. Είναι δύσκολο να πει κανείς αν αυτή είναι πραγματικά η βούληση της Βόρειας Κύπρου (sic): Η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, η οποία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος μόνο από την Τουρκία, εξαρτάται εκ των πραγμάτων εντελώς από την βούληση της Άγκυρας.
Η Κύπρος είναι στο μεταξύ διαιρεμένη εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. Πριν από τη διαίρεση προηγήθηκε στο νησί το πραξικόπημα του 1974, το οποίο υποστηρίχθηκε από την Αθήνα. Εξαιτίας του πραξικοπήματος, τουρκικά στρατεύματα πραγματοποίησαν απόβαση στον Βορρά για να προστατεύσουν το τουρκόφωνο και μουσουλμανικό τμήμα του νησιού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την μόνιμη τουρκική παρουσία μέχρι σήμερα. Το 1983, η Βόρεια Κύπρος (sic) ανακήρυξε την ανεξαρτησία της, την οποία αναγνωρίζει μόνο η Άγκυρα. Αν και η ΕΕ προχώρησε στην ένταξη όλης της Κύπρου το 2004, η νομοθεσία της ΕΕ εφαρμόζεται μέχρι την επανένωση της νήσου μόνο στο Νότο.
Η επίλυση του Κυπριακού γίνεται τώρα δυσκολότερη, λόγω του ότι τόσο η Τουρκία όσο και η Ελλάδα ανταγωνίζονται για τα πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Πρώτες ύλες φέρεται να υπάρχουν και στα ανοικτά της Κύπρου: Τα δύο τμήματα του νησιού αντιδικούν για τον μηχανισμό κατανομής των κερδών.
Για την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ανήκει στην ΕΕ, είναι ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης εκείνος που συμμετέχει στη συνάντηση στη Γενεύη, ενώ για την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (sic) ο Πρόεδρος (sic) Ersin Tatar. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν, εκτός από τον ΓΓ του ΟΗΕ Guterres, οι Υπουργοί Εξωτερικών των τριών εγγυητριών χωρών. Η Ελλάδα είναι η προστάτιδα δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία έχει υπό την σκέπη της τον Βορρά και η Μεγάλη Βρετανία συμμετέχει ως πρώην αποικιακή δύναμη στο νησί. Η Βόρεια Κύπρος (sic) απέρριψε το αίτημα της ΕΕ να της επιτραπεί να συμμετάσχει ως παρατηρητής.
Ο Πρόεδρος της Βόρειας Κύπρου (sic) Tatar περιέγραψε τη λύση των δύο κρατών που πρότεινε αυτός και ο Τούρκος αρχηγός του κράτους Recep Tayyip Erdoğan ως «νέο όραμα» για το διχασμένο νησί. Μετά από περισσότερα από 40 χρόνια ανεπιτυχών διαπραγματεύσεων για την δημιουργία ομοσπονδίας θα πρέπει κανείς να είναι «ρεαλιστής», δήλωσε ο Tatar στο Reuters: Η ιδέα του είναι δύο κυρίαρχα κράτη που θα συνυπάρχουν δίπλα-δίπλα και θα διατηρούν σχέσεις καλής γειτονίας.
Η ανταπόκριση του Tomas Avenarius από την Κωνσταντινούπολη :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.