DIE ZEIT: «Φυσικά και η Προσφυγική Συμφωνία με την Τουρκία στην τωρινή της μορφή είναι άθλια. Αλλά η ΕΕ έφερε με τις ενέργειές της τον εαυτό της σε κατάσταση που τώρα είναι υποχρεωμένη να την παρατείνει»
Το σχόλιο του πολιτικού συντάκτη Lenz Jacobsen στην καθημερινή στήλη «Οκτώ παρά πέντε» αναφέρει, μεταξύ άλλων:
//Ω, πόσο όμορφα είναι τα εχθρικά στερεότυπα! Και εδώ και μερικά χρόνια, ο αγαπημένος εχθρός πολλών Ευρωπαίων είναι ο Recep Tayyip Erdoğan. Ο τρελός από τον Βόσπορο. Ο Σουλτάνος της Άγκυρας. Άλλωστε φαίνεται κανείς πάντοτε πολύ πιο λαμπερός και δημοκρατικός δίπλα σε έναν πολιτικό που είναι τόσο ξεκάθαρα εχθρικός προς την ελευθερία. Πολλοί Ευρωπαίοι ασχολούνται τόσο παθιασμένα με τον Τούρκο Πρόεδρο, ώστε αρέσκονται να τον κατηγορούν για πράγματα που οφείλονται στους ίδιους. Για παράδειγμα, σε σχέση με την Προσφυγική Πολιτική.
Υποτίθεται πως μόνον τρίζοντας τα δόντια για ανθρωπιστικούς λόγους συμφώνησε η ΕΕ να αφήσει στην Τουρκία το έργο να κρατά τους πρόσφυγες μακριά από την Ευρώπη. Πολιτικοί όπως ο Αυστριακός Καγκελάριος Sebastian Kurz ή ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron, καθώς και πολλά ΜΜΕ, κατέβαλλαν επί χρόνια προσπάθειες να δαιμονοποιήσουν την Συμφωνία ως μη απαραίτητη γονυκλισία στον Erdoğan. Σε αυτές συγκαταλέγεται και το παραμύθι ότι η ΕΕ θα ήταν σαν να έδινε προσωπικά στον Τούρκο Πρόεδρο δισεκατομμύρια στο χέρι για τις υπηρεσίες του. Και με αυτά τα χρήματα ίσως και να έχτιζε το μεγαλοπρεπές παλάτι του, σκάνδαλο!
Αυτό όχι μόνον ήταν επί της ουσίας αναληθές, αλλά χρησιμεύει και στην συγκάλυψη της αποτυχίας των ιδίων. Η ΕΕ παρατείνει την Συμφωνία με την Τουρκία, επειδή δεν κατάφερε κατά τα πέντε χρόνια που είχε ήδη τεθεί σε ισχύ να παράσχει μία άλλη απάντηση στο ζήτημα της Μετανάστευσης, εκτός από αυτήν την Συμφωνία αποτροπής. Οι καταυλισμοί της δυστυχίας στα ελληνικά νησιά, τα Pushbacks, το ξεφόρτωμα του προβλήματος στην Τουρκία ή ακόμα και στη Λιβύη: Αυτός ήταν ο ευρωπαϊκός δρόμος από το 2016 και μετά. Και παρ’ όλες τις αντίθετες και καλοπροαίρετες διαβεβαιώσεις, ειδικά από Γερμανούς πολιτικούς, ότι η ΕΕ κινείται πραγματικά προς μια καλύτερη, πιο ανθρώπινη, πιο μακροπρόθεσμη λύση, τίποτα τέτοιο δεν διαφαίνεται.
Πάρα πολλοί Ευρωπαίοι και οι κυβερνήσεις τους έχουν από καιρό συμβιβαστεί με ένα status quo, που μόνο περιστασιακά απαιτεί από αυτούς να βλέπουν πνιγμένους στην θάλασσα. Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα. Δεν υπάρχει κοινή Πολιτική Ασύλου πέρα από την αποτροπή. Όλες οι προσπάθειες για κάτι τέτοιο στραγγαλίζονται πλέον με απόλαυση από ένα μπλοκ που εκτείνεται από την Αυστρία και την Ουγγαρία έως τη Δανία: Εμφανίζονται ως υπερασπιστές του φρουρίου, το οποίο έχει γίνει η ΕΕ εδώ και καιρό.
Η πικρή ειρωνεία της Συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία κάποτε επινοήθηκε ως μεταβατική λύση, είναι ότι τώρα με την παράτασή της παγιώνει αυτό το status quo.
Στην τότε κατάσταση, το 2016, η Συμφωνία περιείχε μία καλή ιδέα. Αυτή συνίστατο στην αντικατάσταση της παράτυπης μετανάστευσης από την κανονική. Η ΕΕ ήθελε ανταλλαγή. Για κάθε πρόσφυγα της θαλασσίας οδού, τον οποίο έστελνε πίσω στην Τουρκία από την Ελλάδα, σχεδίαζε να υποδέχεται έναν πρόσφυγα που περίμενε φρόνιμα στην Τουρκία. Αυτός ο μηχανισμός θα αποτελούσε κίνητρο για να μην μπει κανείς εξαρχής στην βάρκα. Ωστόσο, δεν λειτούργησε ποτέ σωστά. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση σχεδόν ποτέ δεν επέστρεφε μετανάστες, γιατί η Τουρκία αργότερα δεν υποδεχόταν σχεδόν κανέναν πίσω, και επίσης επειδή πολλές χώρες της ΕΕ απλώς δεν ήθελαν να υποδεχτούν κανέναν. Έτσι, το κίνητρο χάθηκε και υπήρχε μόνο η αποτροπή. Οι συνθήκες που προσομοιάζουν με φυλακές στα νησιά, η καλά εξοπλισμένη ακτοφυλακή. Μαστίγιο χωρίς καρότο.
Με την Συμφωνία με την Τουρκία, η ΕΕ αγόρασε χρόνο για τον εαυτό της, αλλά δεν τον αξιοποίησε. Η Συμφωνία αποκλιμάκωσε προσωρινά την κατάσταση και μείωσε τον αριθμό των προσφύγων σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Ευρώπη να μπορούσε να μετακινηθεί από την λειτουργία αντίδραση στην κρίση στην πραγματική πολιτική επίλυση του προβλήματος. Το ότι δεν το κατάφερε, το πληρώνει τώρα με την εξάρτησή της από τον Erdoğan.
Σε αυτό το πλαίσιο επιβάλλεται για λόγους πολιτικής ισχύος να συμβάλει τουλάχιστον στην περίθαλψη των εκατομμυρίων προσφύγων που έχουν παραμείνει στην Τουρκία λόγω της Συμφωνίας. 3,5 δις Ευρώ είναι χαμηλός τόκος για ένα χρέος που η ΕΕ κατά τα φαινόμενα δεν είναι ακόμη έτοιμη να εξοφλήσει.//
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.