DIE WELT: «Σοβαρός ασύμμετρος κίνδυνος»

«Εξαιτίας του Αφγανιστάν η ΕΕ διαπραγματεύεται και πάλι για την Μετανάστευση. Η Αθήνα φοβάται νέες απόπειρες εκβιασμού από την Τουρκία»

Η Ursula von der Leyen θέλει να γίνει συζήτηση για την κλιματική αλλαγή. Κατά την χθεσινή συνάντηση των εννέα μεσογειακών κρατών της ΕΕ στην Αθήνα, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθεσε το ζήτημα υψηλά στην ατζέντα. Σε τελική ανάλυση, η περιοχή φέτος επλήγη ιδιαίτερα έντονα από τις δασικές πυρκαγιές. Όμως η οικοδέσποινα Ελλάδα ανησυχεί για ένα άλλο θέμα, την κατάσταση στο Αφγανιστάν.

Θα πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να επαναληφθούν «οι ασύντακτες και μαζικές προσφυγικές ροές του 2015», δήλωσε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Κατά την συνάντηση των ευρωπαϊκών κρατών της Μεσογείου σίγουρα η άποψη αυτή θα βρήκε ευήκοα ώτα. Ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron απηύθυνε προειδοποίηση τον Αύγουστο χρησιμοποιώντας παρόμοιες λέξεις: «Θα πρέπει να προστατευτούμε από τις παράτυπες μεταναστευτικές ροές». Ο Γάλλος πολιτικός βρίσκεται σε πίεση στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο: Κατά τις προεδρικές εκλογές τον επόμενο έτος φαίνεται να υπάρχουν καλές πιθανότητες εκλογής της ακροδεξιάς πολιτικού Marine Le Pen.

Εκτός από την Γαλλία και την Ελλάδα, στην συνάντηση μετείχαν η Κύπρος, η Μάλτα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και πρώτη φορά η Κροατία και η Σλοβενία, της οποίας ο Πρωθυπουργός Janez Jansa έχει καταστήσει σαφές ότι δεν έχει καμία πρόθεση να υποδεχτεί Αφγανούς πρόσφυγες. Η Σλοβενία θα επιτρέψει να εισέλθει στο έδαφός της μόνο επιτόπιο προσωπικό που υποστήριξε την επιχείρηση του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και θα βοηθήσει στην φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, επισημαίνει ο Jansa.

Στην Αθήνα αυτά τα λόγια έγιναν πιθανότατα δεκτά με ικανοποίηση. Ως κράτος στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες στις οποίες φτάνουν οι περισσότεροι πρόσφυγες από την Εγγύς Ανατολή, αν και οι αριθμοί τα περασμένα χρόνια είναι μικρότεροι. Όμως η κυβέρνηση στην Αθήνα ανησυχεί ότι η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει με τις νέες προσφυγικές κινήσεις από το Αφγανιστάν. Εκφράζεται η ανησυχία ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αξιοποιήσει την κατάσταση για μία νέα απόπειρα εκβιασμού, όπως συνέβη τελευταία φορά την άνοιξη του 2020, όταν ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan άφησε χιλιάδες μετανάστες να να συρρεύσουν στα ελληνικά σύνορα. Το Ελληνικό Λιμενικό αναφέρθηκε σε απάντησή του προς την WELT AM SONNTAG σε «σοβαρό ασύμμετρο κίνδυνο».

Η Ελλάδα παίρνει στα χέρια της την φύλαξη των συνόρων, σε κάποιες περιπτώσεις με αμφισβητούμενα από νομικής απόψεως μέσα. Έρευνες που έχουν διεξαχθεί με την συμμετοχή του ερευνητικού δικτύου Bellingcat αποδεικνύουν ότι Έλληνες συνοριοφύλακες πραγματοποιούν τα επονομαζόμενα Pushbacks, δηλαδή απωθούν μετανάστες στην ανοιχτή θάλασσα χωρίς αυτοί να έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν αίτηση παροχής Ασύλου. Οι τουρκικές Αρχές και διάφορες ΜΚΟ υποστηρίζουν ότι αυτή η πρακτική έχει ενταθεί από τα μέσα Αυγούστου και μετά. Το Ελληνικό Λιμενικό απορρίπτει τις κατηγορίες: «Σε ό,τι αφορά τους μεροληπτικούς ισχυρισμούς για φερόμενα παράνομα μέτρα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται κατά τις επιχειρήσεις των ελληνικών Αρχών ποτέ δεν έχουν συμπεριλάβει και τέτοιου είδους ενέργειες».

Η Ελλάδα και άλλα κράτη στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ζητούν εδώ και πολύ καιρό την κατανομή των βαρών εντός της Ένωσης. Πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει την ελάφρυνση του βάρους για τις χώρες αυτές, αλλά ήδη εδώ και ένα χρόνο τα κράτη-μέλη διαπραγματεύονται χωρίς αποτέλεσμα για την εφαρμογή της. Την ώρα που τα κράτη της ΕΕ στον Νότο απαιτούν περισσότερη υποστήριξη, τα κράτη στην Ανατολική Ευρώπη αντιτίθενται στον υποχρεωτικό μηχανισμό κατανομής των μεταναστών.

Το 2016 απέδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι σε θέση να επιβάλει μία κοινή Πολιτική Ασύλου στην ΕΕ, δηλώνει η Αγγελική Δημητριάδη από το ΕΛΙΑΜΕΠ. «Ακριβώς όπως μοιράσαμε το βάρος στις οικονομικές κρίσεις, έτσι θα πρέπει ιδανικά να κάνουμε το ίδιο και στο θέμα του Ασύλου», δηλώνει. Ωστόσο, με δεδομένο το υπάρχον πολιτικό τοπίο, αυτό δεν φαίνεται να είναι ρεαλιστική λύση.

Ανταπόκριση της Carolina Drüten από την Αθήνα