Μια ελληνική παρέλαση μόνο για τους Έλληνες;

Toυ πρώην Προέδρου της ΟΕΚ και Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης Βυρτεμβέργης

Στην πόλη της Στουτγάρδης ζουν Έλληνες και άλλοι συμπολίτες από 171 εθνικότητες. Στις 9 Οκτωβρίου έγινε μια πολύ μεγάλη ΠΑΡΕΛΑΣΗ. Συμμετείχαν μαθητές από πολλά ελληνικά σχολικά τμήματα και από πολλούς ποντιακούς συλλόγους. Την εκδήλωση την στήριξε με την παρουσία του το επίσημο ελληνικό κράτος και η ορθόδοξος ελληνική εκκλησία. Αλλά η μεγαλύτερη βοήθεια ήρθε από πολύ ψηλά. Από τον καταγάλανο ουρανό. 

Σε περίπου 5.000 Έλληνες Γονείς επετράπη η είσοδος σε ένα ειδικά για την ΠΑΡΕΛΑΣΗ αποκλεισμένο δρόμο μεταξύ Hauptbahnhof und Stadtbibliothek. Έτσι οι Γονείς είχαν την δυνατότητα να καμαρώσουν από πολύ κοντά τα παιδιά τους που ήταν ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές. 

Όμως το επίσημο γερμανικό κράτος ήταν απών. Ούτε ο Φιλέλληνας πρωθυπουργός, ούτε ο  Φιλέλληνας Δήμαρχος, αλλά ούτε και αυτός που παρευρίσκεται σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις των ξένων, δηλαδή ο υπεύθυνος για θέματα ενσωμάτωσης, δέχτηκαν να πάρουν θέση στα σκαλοπάτια των επισήμων. 

Για παιδαγωγικούς και μόνο λόγους, όπως ισχυρίστηκαν. Ο παραγωγός ενός βίντεο, ο φίλος Αντρέας, διαπιστώνοντας την απουσία των Γερμανών από την ΠΑΡΕΛΑΣΗ, έδωσε αμέσως την απάντηση: Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες τούρκικης καταγωγής στην Γερμανία. Και συμπληρώνει: Ο νοών νοείτω.  

Ίσως το επιχείρημα των Γερμανών να μην είναι απλώς μια δικαιολογία. Βλέποντας την ΠΕΡΕΛΑΣΗ στο βίντεο με τα τόσα Ελληνόπουλα, παιδιά που αύριο θα συναντήσουν πάλι τους συμμαθητές τους στο σχολείο, τους συμπαίκτες τους στο γήπεδο και γενικά τους φίλους τους από τις άλλες εθνικότητες, σκέφτηκα πως η στάση των Γερμανών έχει πράγματι παιδαγωγική βάση. Τι θα πει πχ. ο μικρός Νικολάκης αύριο στον συμμαθητή του Αχμέτ; Το σκέφτηκαν αυτό οι  Έλληνες επίσημοι και πολύ περισσότερο οι Έλληνες εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν ενεργά στην διοργάνωση αυτής της ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ;

Και με το ερώτημα αυτό δεν απευθύνομαι σήμερα στους ελληνικούς συλλόγους. Αυτοί είχαν ένα όνειρο. Ενώθηκαν και ενωμένοι το έκαναν πράξη. Δούλεψαν πολύ και είναι υπερήφανοι για το κατόρθωμά τους. Και αυτή την στιγμή βρίσκονται όλοι τους στον 7ο ουρανό. Δεν κουβεντιάζονται δηλαδή. Όταν θα γυρίσουν πάλι στην γη, τότε θα μπορέσουν οι ίδιοι να αξιολογήσουν και να εκτιμήσουν το έργο τους. Ας περιμένουμε λοιπόν με τις δικές μας εκτιμήσεις.

Αλλά χρόνο πολύ δεν έχουμε. Η επόμενη ΠΑΡΕΛΑΣΗ μας περιμένει. Στις 12 Οκτωβρίου του 1944 απελευθερώθηκε η Αθήνα. Δεν θα κάνουμε ΠΑΡΕΛΑΣΗ στη Στουτγάρδη για να τιμήσουμε τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης; Και αν όχι, τότε για ποιον λόγο όχι; Για να μην στενοχωρήσουμε τους Γερμανούς; 

Κώστας Καρράς, 

γιός ενός Αρκάδα Εύζωνα