Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021

«Αποχαιρετιστήρια επίσκεψη της Μέρκελ στον Ερντογάν»

Tου Gerd Höhler δημοσιεύτηκε στη σελίδα του Δικτύου Συντακτών Γερμανίας RND

Με την αποχώρηση της Μέρκελ από την Καγκελαρία, ο Ερντογάν χάνει τη σημαντικότερη πολιτική του σύμμαχο στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα Γερμανία και ΕΕ χάνουν μέρος της επιρροής τους στην Τουρκία.

Η νέα εποχή που ξεκινά στις γερμανο-τουρκικές και ευρω-τουρκικές σχέσεις είναι γεμάτη αβεβαιότητες, σχολιάζει ο δημοσιογράφος. Μπορεί να θεωρείται ότι η Μέρκελ ήταν μία από τους λίγους πολιτικούς που άκουγε ο Ερντογάν, στην πραγματικότητα όμως η επιρροή της στον Τούρκο Πρόεδρο ήταν περιορισμένη, όπως αποδεικνύεται από την περίπτωση του ανταποκριτή της Welt, Deniz Yücel, που έμεινε στις τουρκικές φυλακές για περισσότερο από έναν χρόνο, αλλά και από τις περιπτώσεις άλλων 61 Γερμανών πολιτών που κρατούνται στην Τουρκία όπως και αυτή του υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Osman Kavala, την αποφυλάκιση του οποίου η Άνγκελα Μέρκελ έχει επανειλημμένως ζητήσει από τον Ερντογάν, αν και είναι άγνωστο το κατά πόσο έχει επιμείνει.

Το σίγουρο είναι ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν ήθελε ποτέ να ρισκάρει ενδεχόμενη ρήξη με τον Τούρκο Πρόεδρο, τον οποίο συνάντησε κατά την δεκαεξάχρονη θητεία της περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη εκτός ΕΕ. Ο δημοσιογράφος αποδίδει τη στάση αυτή στο γεγονός ότι στη Γερμανία ζουν πάνω από τρία εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής, αλλά και στις διμερείς εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, ενώ επισημαίνει και τον καθοριστικό ρόλο της Τουρκίας στο μεταναστευτικό ζήτημα.

Παρόλα αυτά, η θέση της Μέρκελ κατά της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ήταν πάντα σταθερή, αντ’ αυτής προέκρινε τη λύση της «προνομιακής εταιρικής σχέσης». Σε αυτό το πλαίσιο προωθούσε την διεύρυνση της τελωνειακής σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία, ενώ αυτή ήταν επίσης που αντιτάχθηκε στις επιδιώξεις της Ελλάδας, της Κύπρου και της Γαλλίας να επιβληθεί εμπάργκο όπλων στην Τουρκία λόγω «της διένεξης στην Ανατολική Μεσόγειο για τις Οικονομικές Ζώνες», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Höhler.

Τώρα η Τουρκία χάνει μια σύμμαχο και «προστάτιδα» και μάλιστα η ήττα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος στις ομοσπονδιακές εκλογές ήταν μεγάλο χτύπημα για τον Πρόεδρο Ερντογάν, που ήλπιζε σε νίκη του CDU και στην ανάληψη της Καγκελαρίας από τον Armin Laschet. O Olaf Scholz του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος μπορεί μεν, ως Υπ. Οικονομικών, να γνωρίζει καλά την οικονομική σημασία της Τουρκίας, πάντα όμως τηρούσε κριτική στάση έναντι της επέκτασης της τελωνειακής ένωσης. Με τη συμμετοχή των Πρασίνων στον κυβερνητικό συνασπισμό, μπορεί να ενισχυθεί το αρνητικό κλίμα έναντι της Τουρκίας στο Βερολίνο, επισημαίνει ο δημοσιογράφος, που υπενθυμίζει ότι ο βουλευτής των Πρασίνων, Cem Özdemir, αποτελεί έναν από τους σφοδρότερους επικριτές του Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.