Süddeutsche Zeitung: «Μια διαρροή στοιχείων από την Credite Suisse αποδεικνύει ότι η δεύτερη μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα ήταν εδώ και δεκαετίες στην υπηρεσία αυταρχικών ηγετών, διεφθαρμένων ελίτ και εγκληματιών»
Το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της εφημερίδας, που υπογράφουν οι Hannes Munzinger, Frederik Obermaier, Bastian Obermayer και Ralf Wiegand αναφέρεται στην αποκάλυψη ότι επί δεκαετίες η Credite Suisse είχε ως πελάτες της διεφθαρμένους αυταρχικούς ηγέτες, υπόπτους για εγκλήματα πολέμου, διακινητές ανθρώπων αλλά και εμπόρους ναρκωτικών και άλλους εγκληματίες. Αυτό αποδεικνύουν τα στοιχεία για περισσότερους από 30.000 πελάτες της τράπεζας, τα οποία διέρρευσε ανώνυμη πηγή από την Credite Suisse και τα οποία έχει στη διάθεσή της η εφημερίδα. Η δεύτερη μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα απορρίπτει τις κατηγορίες και δηλώνει ότι εδώ και καιρό μεγάλο μέρος των αμφιλεγόμενων λογαριασμών έχει κλείσει. Το δημοσίευμα υπογραμμίζει ότι οι τράπεζες πρέπει να ελέγχουν ενδελεχώς τους πελάτες τους, μεταξύ αυτών και αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, υπουργούς, στελέχη μυστικών υπηρεσιών ή επιχειρηματίες με αμφιλεγόμενες συναλλαγές και να αναφέρουν στις Αρχές οτιδήποτε προκαλεί εντύπωση σε σχέση με τα περιουσιακά τους στοιχεία, που θα μπορούσαν να προέρχονται από ή να χρηματοδοτούν αξιόποινες πράξεις.
Τα στοιχεία που διέρρευσαν στην υπόθεση ‘Suisse Secrets’ αφορούν την περίοδο από τη δεκαετία του ’40 μέχρι και την περασμένη δεκαετία, ενώ περισσότερα από τα δύο τρίτα των τραπεζικών λογαριασμών που ελέγχονται ανοίχτηκαν μετά το 2000 και πολλοί από αυτούς συνεχίζουν να υπάρχουν έως σήμερα. Μεταξύ των πελατών της Credite Suisse είναι ένας καταδικασθείς για εμπορία ανθρώπων στις Φιλιππίνες, ένας Αιγύπτιος δολοφόνος, καρδινάλιοι που φέρονται να εμπλέκονται σε περίεργες δοσοληψίες και ο πρώην μάνατζερ της Siemens στη Νιγηρία, Eduard Seidel, που καταδικάστηκε το 2008 για δωροδοκία. Η τράπεζα δεν θέλησε να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με τη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε με άλλους αμφιλεγόμενους πελάτες της, διαβεβαίωσε ωστόσο ότι τηρεί τους ισχύοντες διεθνείς και τοπικούς νόμους και κανόνες κατά τις συναλλαγές της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που διέρρευσαν, πολλοί αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, υπουργοί, επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών, ολιγάρχες και καρδινάλιοι υπήρξαν πελάτες της Credite Suisse, μεταξύ άλλων ο Ιορδανός Βασιλιάς Abdullah II, ο πρώην αντιπρόεδρος της ιρακινής κυβέρνησης, Ayad Allawi, ο αυταρχικός ηγέτης της Αλγερίας, Abdelaziz Bouteflika, καθώς και ο πρώην Πρόεδρος της Αρμενίας, Armen Sarkissjan. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι λίγο πριν την παραίτηση του τελευταίου τον Ιανουάριο, η SZ του είχε απευθύνει ερώτημα σχετικά με τους λογαριασμούς του στην ελβετική τράπεζα, στο οποίο απάντησε ότι είχε κλείσει όλους τους λογαριασμούς του, στο μεταξύ όμως η υπόθεση διερευνάται από την αρμόδια Αρχή καταπολέμησης της διαφθοράς στην Αρμενία.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, η SZ συμμετέχει στο πρόγραμμα υπό την ονομασία ‘Organized Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP)’ μαζί με άλλα 46 συνεργαζόμενα ΜΜΕ από όλον τον κόσμο, μεταξύ αυτών ο Guardian, η Le Monde και οι New York Times, ενώ από τη Γερμανία συμμετέχουν στην έρευνα τα τηλεοπτικά δίκτυα NDR και WDR. Η Credite Suisse έκανε λόγο για μια οργανωμένη προσπάθεια να αμαυρωθεί η φήμη τη Ελβετίας ως χρηματοπιστωτικού κέντρου. Σημειώνεται ότι στην έρευνα δεν συμμετέχει κανένα ελβετικό ΜΜΕ, λόγω του ότι το ελβετικό νομικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα ποινικής δίωξης των δημοσιογράφων που ερευνούν τραπεζικά δεδομένα που προέρχονται από διαρροές.
Ναι μεν τα τελευταία χρόνια έχει χαλαρώσει το τραπεζικό απόρρητο, καθώς η Ελβετία πλέον ανταλλάσσει πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς με πολλές χώρες, όχι όμως με τις πιο φτωχές και διεφθαρμένες, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, που προσθέτει ότι μεταξύ των κατόχων των αμφιλεγόμενων τραπεζικών λογαριασμών είναι πελάτες από τη Βενεζουέλα, την Αίγυπτο, την Ουκρανία και το Τατζικιστάν. Η πηγή που διέρρευσε τα Suisse Secrets, η οποία είναι άγνωστη στην εφημερίδα, χαρακτήρισε «ανήθικο» το τραπεζικό απόρρητο της Ελβετίας, τονίζοντας ότι η πρόφαση ότι έτσι προστατεύεται η οικονομική ιδιωτική σφαίρα είναι ένας τρόπος να συγκαλύπτεται ο επαίσχυντος ρόλος των ελβετικών τραπεζών ως συνεργών των φοροφυγάδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.