ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΤΟ 5Ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟ ΠΑΛΕΡΜΟ. ΓΛΩΣΣΑΝ ΝΩΜΑΝ!

(με τη γλώσσα``πολιτεύσου``- Σιμωνίδης ο Κείος 556-468 πΧ)

Το Σεπτέμβρη, 15-18, θα μας βρείτε στο Παλέρμο Σικελίας, στο 5ο διεθνές συνέδριο δημιουργικής γραφής.

Το συνέδριο θα αναφερθεί στην επιδραστικότητα της δημιουργικής γραφής στη φιλολογία, στο θεατρικό σύγγραμμα, στην παιδική λογοτεχνία, στη στιχουργική, στη διασκευή νοημάτων, στη δημοσιογραφία, στην πεζογραφία, στις μεταφράσεις, αλλά και στους συσχετισμούς αυτής με τις επιστήμες της ψυχολογίας, των μαθηματικών, των ακαδημαϊκών εργασιών, της τεχνολογίας και άλλων.

Ανάμεσα σε δεκάδες επιστήμονες, εισηγητές κ` επισκέπτες απ` όλον τον κόσμο, θα μετρήσουμε τα μπόγια μας, σε μια πρωτότυπη συνεργασία την οποία προέτρεψε ο καθηγητής ΝΕ Ιστορίας του ΑΠΘ, Κώστας Φωτιάδης.

Ψυχές του συνεδρίου, η επιστημοσύνη και το ευφυές πάθος των καθηγητών νεοελληνικής λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Τζίνας Καλογήρου και Κωτόπουλου Τριαντάφυλλου.

Σπάνιοι promoters της ελληνικής γραμματείας και σύγχρονοι κοινωνιστές της.

Στις 15-18 Σεπτέμβρη λοιπόν, στο Παλέρμο, θα μπιζάρουμε την εισήγηση της Σοφίας Ιακωβίδου, αντεπιστέλλοντος μέλους του ΣΠΝ, η οποία ενώπιον αλλόθροων, πλην φιλόξενων πολιτισμών  θα μεθερμηνεύσει τα της Ρωμιολαλιάς του Πόντου δειγματίζοντας τους ιδιωματικούς εξάντες της λογοτεχνίας της.

Περήφανα δικιά μας η Σοφία, περήφανα ``δικιά μας `` και η συμμετοχή της. 

Της Αργατίας μας δηλαδή.

Η αγουρομάνα Έλλενων και τοπογράφος μηχανικός Σοφία, καιρό τώρα ζώστηκε εργαλεία, μεράκια και χρεώγραφα της γενιάς της μετρώντας γαίες Κτενίδη, ισοϋψή Διαμαντίδη και κληροδοσιές προγόνων της,κινώντας για τα κολχόζ και τους αναδασμούς του πανανθρώπινου πολιτισμού.  

Όπως οι συνεδρίες του Παλέρμο φερ` ειπείν.

Η Καρσλήσα στην καταγωγή Σοφία, νεοφώτιστη πολίτης μιας ομοταξίας που αναρωτιέται σαστισμένη πως γίνεται να λαχταράει κάτι που δε γνώρισε, ρυμοτόμησε τον δικό της Πόντο, πιστοποιώντας τον άρτιο και οικοδομήσιμο μαχαλά στους φράγκικους ανάμεσα.

Οιστρηλατημένη να τον καυχηθεί σε πολύγλωττα βασίλεια, ανυπόμονη να τον μοιραστεί με κόνσουλους του κόσμου όλου, μα και πρόθυμη να μαγευτεί από αλλόγλωσσες συνταγές λόγου, να κοινωνίσει εξωτικά αρτύματα της τέχνης του, να πλοηγήσει αλλά και να πλοηγηθεί από πρωτονοτάριους της Terra incognita.

Εμείς, ο Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης, στο παρακάθ` πολιτισμών του Παλέρμο, θα κατευοδώσουμε την ηχώ των λίκνων μας, λύνοντας το σόκορο του ταρσανά, λευτερώνοντας την Αργώ της Σοφίας στις Ποντοποριές της. 

Στο συνέδριο του Παλέρμο, βεγγέρα αλληλεγγύης ανάμεσα σε ξενοχωρείτες, θα συνοδέψουμε σαν πρωτάκι στο σχολείο την έλλογη Μνήμη μας με μία μόνο συμβουλή.

Αν θέλει να την ερωτευτούν ξενοχωρείτ`, πρέπει πρώτα να τους ερωτευτεί εκείνη.

Ο Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης στηρίζει λόγω και έργω την παρουσία της Σοφίας Ιακωβίδου στο 5ο διεθνές συνέδριο για τη δημιουργική γραφή στο Παλέρμο της Σικελίας, σα μια προτροπή στα δεκάδες, φευ! απολιτίκ, σωματεία των μεταπροσφυγικών γενεών να κοιτάξουν έξω από τις αυλές με τις πλαστικές καρέκλες και την τσίκνα των σουβλακοπανηγύρεων. 

Στα ζούμωτρα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, στις πινακωτές του διακαδημαϊκού socializing και των γεωπολιτικών trends.

Στα Παλέρμα, στα Παρίσια, στις Βαρκελώνες και στα Βερολίνα.

Εκεί να επενδύσουν το εθελοντικό τους κεφάλαιο και τους οικονομικούς τους πόρους τα εκατοντάδες, κατ` αρίθμηση των Ομοσπονδιών τους, σωματεία Ποντίων στην Ελλάδα.

Δεκάδες χιλιάδων ευρώ και εργατωρών κατασπαταλώνται από τα κοινά του ποντιακού ελληνισμού σε καλλιτεχνικά πατάρια και φιέστες ψυχαγωγικού ευδαιμονισμού, άκριτα, επιπόλαια, αφελέστατα, αυτοκαταστροφικά.

Ως πότε με τις ``πολιτιστικές εκδηλώσεις`` εσωστρέφειας, άλλοθι παραγοντισμού, προσχήματα ψυχαγωγικών ευδαιμονισμών και προλογισμού ρακοκατανύξεων?

Ας αναλογιστούμε σε πόσα διεθνή συνέδρια θα μπορούσαν να `χαν στεγαστεί δίκια πολιτισμού και γραμματείας Ελλήνων, σε πόσες εκδόσεις, σε πόσες μεταφράσεις, σε πόσες υποτροφίες, σε πόσα ντοκυμαντέρ, σε πόσες συλλογές, σε πόσες εκθέσεις, σε πόσα μνημεία, σε πόσα κτήρια, σε πόσες ψηφιοποιήσεις, σε πόσες εν γένει επενδύσεις- πλην εργοδοσίας καλλιτεχνών- θα `χαν τα ορμητήρια τους, αν κυριαρχούσε ο ορθολογισμός στη διαχείριση πόρων των, υπέρ πεντακοσίων-κατά δήλωσή τους, πολιτισμικών σωματείων των Ποντίων?

Πόσο πιο σοβαρή στα δημόσια φόρα και πολιτικά podium  θα `ταν η εικόνα των μεταπροσφυγικών σωματείων στην Ελλάδα, αν τα πρόσοδά τους επενδύονταν στην πραγματική τέχνη, στην επιστημοσύνη, στην έρευνα, στις νέες τεχνολογίες, στη metadata εποχή, στις εξωστρεφείς πραγματείες, στο σύγχρονο lobbying, στην επιχορήγηση σπουδών και στην επιδίωξη ρεαλιστικού πολιτεύεσθαι?

Ο ΣΠΝ, θα γυρεύει επικονιαστές σαν τη Σοφία Ιακωβίδου και ξέφωτα σαν του Παλέρμο, τάμα στις πολιτικές του υποχρεώσεις, γραμμάτιο στην παρακαταθήκη του Τραπεζούντιου φιλόσοφου Βησσαρίωνα Γραμματικού. Εκ Πόντου προπάτορα και εν Νυρεμβέργη συμπολίτη...

ΣΠΝ,

Νυρεμβέργη μέσαγμαν Χορτοθέρ`

eens