Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου

Από τα παιδιά των φαναριών μέχρι τα παιδιά των πολέμων που δεν έχουν που να πάνε και κυκλοφορούν στους δρόμους, μια μέρα σαν κι αυτή δε φτάνει για να υποψιαστούμε έστω και λίγο το τι θα πει να μεγαλώνει κάποιος στον δρόμο. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι κάπως πιο ευαισθητοποιημένη σήμερα απ’ ότι μερικούς αιώνες πριν, όπως την εποχή του 19ου αιώνα πχ, τότε που ο Κάρολος Ντίκενς συγκίνησε με το μυθιστόρημά του, Όλιβερ Τουίστ.

Και πάλι όμως, οι δρόμοι του κόσμου είναι γεμάτοι όχι μόνο από ενήλικες άστεγους αλλά και ανήλικους. Οι προηγμένες χώρες έχουν υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, όμως οι κοινωνίες μας δεν είναι ακόμη σε θέση να προστατέψουν το κάθε παιδί από ασιτία, ασθένεια, έλλειψη στέγης και, εν τέλει, έλλειψη αγάπης.

Αν και δείχνουμε όλο και περισσότερο ευαισθητοποιημένοι καθώς περνούν οι αιώνες, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε ώστε να καταφέρουμε να ζήσουμε όλοι ασφαλείς και αγαπημένοι σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Κάποιοι λένε πως αυτό δε θα γίνει ποτέ. Και κάποιοι προσπαθούν σκληρά γι’ αυτό κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό.

Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου (International Day for Street Children) καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children (CSC), μιας διεθνούς ΜΚΟ με έδρα το Λονδίνο. Στόχος της είναι να φέρει στο προσκήνιο τα προβλήματα των παιδιών του δρόμου, που ζουν χωρίς γονική υποστήριξη στις μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου και όχι μόνο.

Παράλληλα, είναι μία υπενθύμιση προς όλες τις κυβερνήσεις ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελεί νομική δέσμευση για κάθε χώρα που την έχει υπογράψει.

Τα παιδιά του δρόμου είναι ανήλικοι που ζουν και επιβιώνουν στους δρόμους. Συχνά μεγαλώνουν σε χωματερές, σε σταθμούς τραίνων ή κάτω από γέφυρες στις μεγαλουπόλεις του κόσμου. Εξαιτίας της μη ύπαρξης οικογένειας ή ύπαρξης προβληματικής οικογένειας αυτά τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Μεγαλώνοντας στους δρόμους

Οι κίνδυνοι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που μεγαλώνουν στο δρόμο είναι σοβαροί και καθημερινοί. Η επιβίωση αυτών των παιδιών όσο και τα δικαιώματά τους διακυβεύονται. Τα βασικότερα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που ζουν στους δρόμους είναι η πρόσβαση σε τροφή καθώς τα παιδιά αυτά συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή και υγιεινή τροφή. Είναι συχνό το πρόβλημα να μη βρίσκουν καν φαγητό αφού δε διαθέτουν χρήματα για να αγοράσουν. Τρώνε ό,τι βρουν, όποτε το βρουν με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν θέματα υποσιτισμού.

Καμία κάλυψη για την υγεία

Τα παιδιά του δρόμου δεν έχουν πρόσβαση σε υγειονομικές εγκαταστάσεις. Ζουν σε μέρη που δεν πληρούν στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και είναι βρώμικα και μολυσμένα από ασθένειες. Έτσι, πολλές φορές η υγεία τους μπαίνει σε κίνδυνο. Η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ είναι συχνό φαινόμενο στα παιδιά αυτά καθώς στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη θλιβερή πραγματικότητα που ζουν καταφεύγουν σε ουσίες όπως η κάνναβη, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Εκτός εκπαίδευσης

Τα παιδιά του δρόμου δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και κατά συνέπεια δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα υπόλοιπα παιδιά. Στην πραγματικότητα, επειδή δεν βλέπουν κανένα μέλλον για τον εαυτό τους, αποθαρρύνονται από το να βρουν μία δουλειά και να εγκαταλείψουν τους δρόμους.

Κάθε βοήθεια είναι πολύτιμη για να σωθούν τα παιδιά των δρόμων.

Πώς να τα βοηθήσουμε

Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι ξεχωριστή για το κάθε ένα παιδί αφού είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τα παιδιά του δρόμου είναι σημαντικό να τα προσεγγίσουμε χωρίς προκαταλήψεις. Ακόμη, να τα φέρουμε σε επαφή με τα κατάλληλα ιδρύματα και άτομα που μπορούν να καταλάβουν σε βάθος την κατάστασή τους.

Τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα

Τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα είναι ένα φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με το human trafficking. Παρότι οι αριθμοί τους μειώνονται τα τελευταία χρόνια και έχουν ληφθεί νομοθετικές πρωτοβουλίες κατά του trafficking, υπάρχει ακόμη η γενική αποτυχία των κυβερνώντων να προστατέψουν πλήρως αυτά τα παιδιά. Οι κύριες ασχολίες των παιδιών που ζουν στους δρόμους μεγαλουπόλεων όπως η Αθήνα είναι η επαιτεία αλλά και άλλες παράνομες δράσεις όπως η εμπορία ναρκωτικών, η πορνεία και λοιπά. Το ελληνικό κράτος, σε συνεργασία με ΜΚΟ κάνει προσπάθειες για την διαχείριση του φαινομένου, ωστόσο χρειάζεται ακόμη πιο εντατική παρέμβαση προκειμένου να εξαλειφθεί το φαινόμενο.

Πηγη:wikipedia, mamagers,