Συνέντευξη Κώστα Λειβαδά πριν την συναυλία στο Ντίσελντορφ

Συναυλία στις 5 Οκτωμβρίου. Ο Κώστας Λειβαδιάς και η Αδριάνα Μπάμπαλη στο Ντίσελντορφ

Συνέντευξη Κώστα Λειβαδά στο ΔΟΡΥΦΟΡΟ: Μουσική είναι η ζωή μας η ίδια, το μονοπάτι που βρήκαμε για να εκφραστούμε, να ψάξουμε την αλήθεια, να συνομιλήσουμε τις με τις πληγές μας και να θεραπευτούμε.

Μια ξεχωριστή μουσική βραδιά στο Ενοριακό Κέντρο του Ι.Ν. Αποστόλου Ανδρέου με τον Κώστα Λειβαδά και την Ανδριάνα Μπάμπαλη

Της Μιμήκας Τόσιου

Από την περσινή συναυλία στο Κωπηλατοδρόμιο Πεθελινού

Ο Κώστας Λειβαδάς, ένας από τους πιο αγαπημένους και σημαντικούς δημιουργούς της γενιάς μας, με δεκάδες γνωστά τραγούδια τα τελευταία σχεδόν τριάντα χρόνια, έρχεται στο Ντίσελντορφ μαζί με το καλλιτεχνικό του ζευγάρι, την Ανδριάνα Μπάμπαλη.

Συνεχίζοντας την πολύ επιτυχημένη ανά την Ελλάδα «Περιοδεία Εντός» βγαίνουν «εκτός». Με πολλά αγαπημένα τραγούδια στις αποσκευές τους, ετοίμασαν ένα ειδικό πρόγραμμα που οι Έλληνες του Ντίσελντορφ και των περιχώρων θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το Σάββατο 5 Οκτώβρη στο Ενοριακό κέντρο του Ι.Ν. Αποστόλου Ανδρέου.

Την ξεχωριστή μουσική βραδιά διοργανώνει η Ελληνική Εκκλησία του Ντίσελντορφ.

Η συναυλία πραγματοποιείται με σκοπό την ενίσχυση της Ενοριακής Δράσης προκειμένου να καλυφθούν σημαντικές ανάγκες.

Ο τραγουδοποιός Κώστας Λειβαδάς μίλησε στην Μιμίκα Τόσιου σε αποκλειστική συνέντευξη για την συναυλία του στο Ντίσελντορφ, την μουσική, την μακρά φιλία του με τον μεγάλο Γερμανό καλλιτέχνη Ούντο Λιντενμπεργκ αλλά και την σημαντικότητα δράσεων που ενισχύουν και βοηθούν στον καθημερινό πολιτισμό μας.

Η ¨ Περιοδεία εντός¨ ταξιδεύει εκτός.. πάει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Πείτε μας λίγα λόγια για την επικείμενη συναυλία σας και την πρόσκληση από την Ενορία του Αποστόλου Ανδρέου.

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα έρθουμε στη Γερμανία. Είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε μαζί με την Αδριάνα για μία συναυλία, η οποία θέλουμε να μείνει αξέχαστη και σε εμάς και σε σας.

Θα παίξουμε όλα τα αγαπημένα σας τραγούδια μας και κάποια πεπραγμένα δηλαδή με διαφορετική ενορχήστρωση, από το μεγάλο ποταμό του ελληνικού τραγουδιού.

Τραγούδια από την ¨Επιμονή¨ σου και το ¨Για να σε συναντήσω¨ μέχρι το ¨Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου¨ και το ¨Μοίρα μου έγινες¨, μέχρι ¨Τα παιδιά των δρόμων¨ και το ¨Δεν είναι αργά για θαύματα¨, το ¨Σαν να μην πέρασε μία μέρα¨ και το ¨Εγώ σ αγάπησα εδώ¨ φυσικά δεν μπορεί ποτέ να λείψουν.. Τα τραγούδια μου που έχουν επηρεαστεί από την μουσική της Κρήτης από όπου κατάγομαι όπως και τα λαϊκά τραγούδια που αγαπάω πολύ, όλα όμως σε ένα μέτρο και ενταγμένα σε μία ενότητα.

Χαίρομαι πάρα πολύ φυσικά και για ένα λόγο παραπάνω για τον σκοπό της συναυλίας στον υπέροχο χώρο του ενοριακού κέντρου και την ενίσχυση του. Έχω μάθει τα καλύτερα από τους φίλους μου στη Γερμανία και από πόλεις όπως η Κολωνία για το έργο του Πατρός Θεοφάνη και θα είναι ευχής έργο και με του Κυρίου την ευχή να προσφέρουμε και εμείς κάτι σε αυτό το όραμα που έχετε.

Χρειάζεται καλή συνεννόηση και σύμπνοια για μία τέτοια συναυλία και μέχρι τώρα έχω να πω πως η γέφυρα μεταξύ μας ήταν άψογη. Ανυπομονούμε λοιπόν να έρθουμε.

Έχετε κάνει συναυλίες στο εξωτερικό. θεωρείται το κοινό των Ελλήνων της διασποράς διαφορετικό;

Ναι, έχουμε κάνει κάποιες συναυλίες με την Αδριάνα σε διάφορα μέρη του εξωτερικού όπως και με το χοροθέατρο της Δαγίπολης πού είναι ο πρεσβευτής μας στο εξωτερικό, ως η πιο γνωστή ελληνική ομάδα σύγχρονου χορού που στον πυρήνα της έχει χορευτές με κινητικά προβλήματα. Υπάρχει κάτι διαφορετικό στις συναυλίες αυτές που φέρνει η νοσταλγία, η μεγάλη αγάπη στο παλιό λαϊκό, αλλά και παραδοσιακό τραγούδι. Όμως τα τελευταία χρόνια έχουμε εντυπωσιαστεί γιατί το διαδίκτυο που έχει καταργήσει τις αποστάσεις και έχει φέρει το σύγχρονο ρεπερτόριο του ελληνικού τραγουδιού σε όλα τα σπίτια και σε όλους τους φοιτητές, μας επιτρέπει να παίζουμε όλα τα καινούργια τραγούδια ακόμη και τελευταίες κυκλοφορίες άνετα και το κοινό να τα ξέρει. Αυτό ήταν ένα μεγάλο βήμα που έγινε τα τελευταία χρόνια και μας έχει απελευθερώσει αρκετά ως καλλιτέχνες. Φυσικά τις περισσότερες φορές η συγκίνηση είναι αυξημένη ανάλογα και με την περίσταση και με την ημερομηνία.

Παράδειγμα, έχουμε παίξει 25η Μαρτίου στο Εδιμβούργο και είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είχαν έρθει από πολλά μέρη της Σκωτίας και διάβασαν δύο επετειακά ποιήματα, ένα το νεότερο μέλος της ελληνικής κοινότητας ετών 5 και το άλλο το γηραιότερο εκείνον τον καιρό, η κυρία Σοφία ετών 85 όρθιες δίπλα δίπλα .

Καταλαβαίνετε πως μας φόρτισε όλο αυτό…

Επίσης στο Μιλάνο και στην Κωνσταντινούπολη που το κάθε ένα είχε τη δική του  χάρη και φόρτιση ήταν αξέχαστες οι εμπειρίες. Η Αδριάνα έχει αρκετές και από την Αμερική, εκεί που είναι αλλιώς τα πράγματα λόγω μεγάλης πια απόστασης.

Με την Ανδριάνα Μπάμπαλη είστε πολλά χρόνια καλλιτεχνικό ζευγάρι. Ποια είναι τα συστατικά που κάνουν αυτή την κοινή πορεία να αντέχει στο χρόνο;

Ναι, παίζουμε 20 χρόνια πια τώρα μαζί, έχουμε μεγαλώσει μαζί και στη σκηνή και στη ζωή. Ξεκινήσαμε από το γκρουπ του Νίκου Πορτοκάλογλου σαν γνωριμία και τις κοινές μας εμφανίσεις τις ξεκινήσαμε το 2003. Έχει να κάνει πολύ και με τη χημεία πάνω στη σκηνή και με τις κοινές μουσικές αγάπες αλλά και με το ίδιο αξιακό σύστημα στη ζωή που φυσικά επηρεάζει και τη ματιά απέναντι στην τέχνη.

Υπήρξαμε πολύ τυχεροί που γνωρίσαμε ο ένας τον άλλον και περάσαμε τόσα ωραία χρόνια.

Του χρόνου συμπληρώνετε 30 χρόνια δισκογραφίας . Τι άλλαξε και τι έμεινε ίδιο στον Κώστα Λειβαδά μετά από τόσα χρόνια ;

Δόξα τω θεώ, έγινα πιο ώριμος σε πολλά πεδία της ζωής μου μέσα από πολλές δοκιμασίες και απώλειες, αλλά και υπέροχα δώρα που ευτυχώς είχα τη συνείδηση να τα καταλάβω τη στιγμή που συμβαίνανε.. Ταυτόχρονα δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να μη χάσω το παιδί μέσα μου έτσι όπως σκλήρυνε και δυσκόλεψε η ζωή μας και η καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια και με το δεδομένο ότι και η δουλειά μας που κανονικά έχει μία πολύ ευγενή και υψηλή αποστολή, γίνεται πολύ συχνά ένα σκληρό επάγγελμα.

 Έπειτα στην Ελλάδα πια εδώ και χρόνια δεν υπάρχει δισκογραφία με τον τρόπο που την ξέραμε και αν ταυτόχρονα θέλεις να μένεις και ελεύθερος από ταμπέλες και καθοδηγητές, η μοναξιά είναι μεγάλη... Όμως όπως λέει και ο Πάνος Κατσιμίχας στο τελευταίο τραγούδι που γράψαμε μαζί.. ¨Φεύγουν ποτάμια οι καιροί μα μένει εδώ το τραγούδι μονάχο σαν λουλούδι στο βράχο¨... με αυτή την πίστη και τη δύναμη πορεύομαι.

Γνωρίζουμε το πόσο βαθιά σας έχει επηρεάσει ο κίνδυνος από πυρκαγιά ( έχετε πει παλιότερα ότι από τύχη σώθηκε το σπίτι σας δυο φορές, ενώ φέτος κινδυνεύσατε για ακόμη μια φορά). Σε πολλά τραγούδια σας έχουμε ακούσει και αφουγκραστεί την αγωνία σας για την κοινωνία, για τις κλιματικές αλλαγές. Στην μεγάλη συναυλία σας μάλιστα πριν λίγες μέρες τιμήσατε Εθελοντές Δασοπροστασίας. Τι προτείνετε για να υπάρχει ένα καλύτερο προστατευμένο για τους πολίτες αύριο στην Ελλάδα;

Ναι είναι φοβερές οι πληγές που κουβαλάμε και τα σημάδια μέσα μας μετά από τόσες τρομερές πυρκαγιές στο Πεντελικό εδώ και 30 χρόνια. Δεν ξέρω τι να πω πια. Είμαι πολύ απογοητευμένος και σοκαρισμένος. Το Πεντελικό είναι το πιο πολύπαθο και πολυκαμμένο βουνό στην Ευρώπη και κανονικά σαν διεθνές ευρωπαϊκό θέμα θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από δω και πέρα. Να υπάρχουν μόνιμα μέτρα τις 365 μέρες του χρόνου, μόνιμο προσωπικό, καθημερινή ενημέρωση των πολιτών και επιστασία και από την Ευρωπαϊκή κοινότητα. Ούτε ο σχεδιασμός, ούτε τα μέσα που διαθέτει η ελληνική πολιτεία αποδείχθηκαν ισχυρά και επαρκή. 

Είχαμε πάλι άγιο που σώθηκαν τα σπίτια μας. ενώ δυστυχώς κάποιοι άλλοι δεν μπόρεσαν να τα σώσουν ενώ το βουνό καταστράφηκε πιο πολύ από ποτέ σε ένα μέτωπο φωτιάς σαράντα χιλιομέτρων!. Χρειάζεται πολύ σοβαρή επιστημονική μελέτη και συμβουλές από τους ειδικούς των χωρών με δασική κουλτούρα. 

Το μόνο σίγουρο που μπορεί να βασίζεται κανείς, είναι οι εθελοντές παντού. Ιδιαίτερα οι οργανωμένοι στον Υμηττό που κάνουν μεγάλο έργο χειμώνα καλοκαίρι έχουν βοηθήσει πολύ και στις φωτιές της Πεντέλης και το λιγότερο που είχα να κάνω ήταν να τους καλέσω για αυτό το μεγάλο ευχαριστώ που τους χρωστάμε και να πάρουν τον βήμα και το χειροκρότημα που τους αξίζει !

Έχετε τραγουδηθεί από πολλούς και άξιους καλλιτέχνες, ξεκινώντας από την Ελένη Τσαλιγοπούλου που ταυτίστηκε η επιτυχία της με την γραφή σας. Φτάνοντας μέχρι τον Γιώργο Δημητριάδη, τον Μανώλη Λιδάκη, τον Σταμάτη Κραουνάκη, την Ελεονώρα Ζουγανέλη, τον Γιάννη Κότσιρα… ο κατάλογος είναι αναμφισβήτητα μακρύς. Αν είχατε την δυνατότητα να συνεργαστείτε με κάποιον καλλιτέχνη από το εξωτερικό, ποιος θα θέλατε να είναι αυτός και για ποιο λόγο;

Ναι βέβαια με την Ελένη συνδεθήκαμε πολύ γιατί κάναμε πολλές και μεγάλες επιτυχίες μαζί, αλλά θέλω εδώ να θυμίσω πως τα πρώτα τραγούδια μου που άκουσα τον εαυτό μου από το ραδιόφωνο και τα οποία αγαπήθηκαν πολύ ήταν αυτά από τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο ¨Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα¨ και ήταν με τη φωνή μου. Τι να πω τώρα για αυτό που με ρωτάς, βρήκες έναν άνθρωπο που αγαπάει τόσους καλλιτέχνες και φωνές και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό και έχει τόσους πολλούς ήρωες...

Πάντως το ενδιαφέρον που έχω να σας πω είναι ότι έχω μία μακρά φιλία μέσα στα χρόνια με τον μεγάλο Γερμανό καλλιτέχνη ΟΥΝΤΟ ΛΙΝΤΕΝΜΠΕΡΓΚ, ο οποίος στο παρελθόν με φιλοξένησε στην περιοδεία του και στη Φρανκφούρτη και στις Στουτγκάρδη σαν φίλο και παρατηρητή. Αγαπούσε πολύ κάποια τραγούδια μου, όπως το Εγώ σ αγάπησα εδώ και τη φωνή της Τσαλιγοπούλου. Έχουμε μοιραστεί πολλές φορές υλικό- πριν κυκλοφορήσει στο εμπόριο - ο ένας του άλλου σε συνακροάσεις στα μαιλ και τον εκτιμώ απεριόριστα. Είναι ένας κύριος με κάπα κεφαλαίο. 

Το 2004 στους ολυμπιακούς αγώνες σε μία εορταστική εκπομπή του zdf στους στύλους του Ολυμπίου Διός-που συμμετείχε και η Βίκυ Λέανδρος και ο Γιώργος Νταλάρας- έγραψα την ελληνική εκδοχή με τίτλο ¨ Στο ορκίζομαι ¨ πάνω στο τραγούδι του Ούντο πού στα γερμανικά λέγεται ICH SCHWORS. Το τραγούδησαν μαζί με τη Μελίνα Κανά, Την επόμενη μέρα κιόλας μου είχε αφήσει ένα δέμα με τα εικαστικά του και τις ποιητικές του συλλογές... τεράστιος star απίθανος καλλιτέχνης, σπουδαίος άνθρωπος. Ζει στο Αμβούργο και μου έχει τηλεφωνήσει πολλές φορές και από ελληνικά εστιατόρια εκεί για να ακούσω τραγούδια σαν την Επιμονή που παίζονται στην αίθουσα και να μου δώσει τον ιδιοκτήτη να του μιλήσω !

Τι είναι η μουσική για εσάς;

Συνέχεια. Είναι η ζωή μας η ίδια... το μονοπάτι που βρήκαμε για να εκφραστούμε, να ψάξουμε την αλήθεια, να συνομιλήσουμε τις με τις πληγές μας και να θεραπευτούμε.

Θέλει πολύ γερό στομάχι και νεύρα όταν γίνεται επάγγελμα και επίσης συνεχή διάλογο με τον εαυτό σου και επαγρύπνηση για να μη χάσεις την αρχική φλόγα και τον σκοπό. Ανήκω στην κατηγορία των παιδιών πού από παιδιά ξέραμε με τι θέλουμε να ασχοληθούμε. Μεγάλη ευλογία... Πολλές φορές ανησυχώ και προσεύχομαι για τα παιδιά που δεν νιώθουν αυτή την αποστολή, τη σιγουριά για ένα μονοπάτι στη ζωή τους και αισθάνονται μετέωρα αμήχανα και φοβισμένα μπροστά στο μεγάλο βήμα που θα κάνουν για να μπουν στον κόσμο και τη ζωή των ενηλίκων. 

Πρέπει να δείχνουμε μεγάλη υπομονή και αγάπη απέναντί τους και πάρα πολλά από τα τραγούδια μου, εμπεριέχουν αυτή την αγάπη και την αγωνία.

Τελειώνοντας, εύχομαι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη ελληνική μουσική και καταλαβαίνουν τον ιερό σκοπό που έχει αυτή η συναυλία και πόσο σημαντικό είναι στη ζωή μας ο καθημερινός πολιτισμός- έτσι όπως τον αγκαλιάζουν οι κοινότητες και η εκκλησία- να αναγεννάτε διαρκώς από τέτοιες δράσεις και συναντήσεις. Να ανταποκριθούν στο κάλεσμα, στην καμπάνα που χτυπάει γλυκά για τη βραδιά της 5ης Οκτωβρίου...

¨ Για αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου για να σε συναντήσω¨ όπως λέει και τοτραγούδι και πρώτα ο θεός τα λέμε εκεί με μεγάλη χαρά!