Γίνεται να μεταφράσει κανείς Wilhelm Busch χωρίς να ξέρει γερμανικά;

Φυσικά, υποστηρίζει το μέλος της ομάδας της πρωτοβουλίας «The Language Project», η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος START, ανέλαβε την προετοιμασία και τη διεξαγωγή του εργαστηρίου, Μαρία Φιλίππου.
Και είχε δίκιο, όπως αποδείχτηκε στο τέλος του Εργαστηρίου Συνεργατικής Μετάφρασης γιατί αφού δούλεψαν μαζί για τρεις ώρες πάνω σε μία από τις κλασικές εικονογραφημένες ιστορίες του Busch, οι 11 επιλεγμένοι συμμετέχοντες συμφώνησαν όλοι ότι το να μαθαίνεις γερμανικά είναι διασκεδαστικό και το να τα μεταφράζεις είναι μια δημιουργική διαδικασία.

 Η  ομάδα The Language Project πιστεύει στον ενωτικό ρόλο των γλωσσών, δραστηριοποιείται στην προώθηση της πολυγλωσσίας μέσω εποικοδομητικών συνεργειών και φιλοδοξεί να δώσει νέα ώθηση στη διδασκαλία ξένων γλωσσών χρησιμοποιώντας δημιουργικές μεθόδους. Βασιζόμενη στην πείρα των μελών της τόσο στην εκμάθηση όσο και στη διδασκαλία ξένων γλωσσών, αλλά και σε διαπιστώσεις ειδικών, σύμφωνα με τις οποίες οι επιδόσεις των μαθητών μπορούν να αυξηθούν σημαντικά όταν δεν περιορίζεται κανείς στο να μαθαίνει απέξω, αλλά αφήνει ελεύθερη τη φαντασία, τη διαίσθηση, τη δημιουργική σκέψη, ακόμη και τον αυθορμητισμό του – τις ικανότητες δηλαδή που ούτως ή άλλως πρέπει να διαθέτει ένας μεταφραστής.
Στην πρόσκληση του εργαστηρίου ανταποκρίθηκαν νέοι άνθρωποι των οποίων η μητρική γλώσσα είναι τα ελληνικά και που δεν είχαν γνώσεις γερμανικών. Η ομάδα επέλεξε έντεκα συμμετέχοντες από διπλάσιο αριθμό αιτήσεων συμμετοχής.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επίτευγμα της διδακτικής μεθόδου το πώς οι συμμετέχοντες του εργαστηρίου μάντευαν συνειρμικά μία μία τις λέξεις, με την επιδέξια καθοδήγηση και τις καίριες παρεμβάσεις της συντονίστριας, το πώς ανέτρεχαν στην εγκυκλοπαιδική παιδεία τους και το πώς χρησιμοποιούσαν τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις τους σε άλλες ξένες γλώσσες για να συμπεράνουν το νόημα και τη σημασία του κάθε στίχου.
Στο τέλος, ρωτήσαμε τους συμμετέχοντες για αυτές τις πρώτες εμπειρίες που είχαν με τη γερμανική γλώσσα: «Πέρα από τη σημασία των μεμονωμένων λέξεων, έμαθα μερικά πράγματα για τη γερμανική γραμματική και σύνταξη. Όπως και για τα κοινά στοιχεία μεταξύ γερμανικών και αρχαίων ελληνικών, πράγμα που μου κίνησε την περιέργεια κι έτσι σκοπεύω να ασχοληθώ περισσότερο με τα γερμανικά στο μέλλον. Τα γερμανικά είναι μια ευχάριστη γλώσσα. Πρόσεξα την τάση σύνθεσης λέξεων, έτσι που προκύπτουν λέξεις-σιδηρόδρομοι. Κι ότι το ρήμα μπαίνει στη δεύτερη θέση στην πρόταση. Ετυμολογικά υπάρχουν πολλές συνάφειες με τα αγγλικά. Ενδιαφέροντες είναι οι ηχητικοί-φωνητικοί συνδυασμοί στις ομοιοκαταληξίες, που ηχούν όμορφα, σαν μουσική, και δεν τους συναντάς σε άλλες γλώσσες. Πρόσεξα ακόμη ότι στα γερμανικά υπάρχει η δοτική και ότι τα ουσιαστικά γράφονται με κεφαλαίο ακόμη και στη μέση της φράσης. Και μου έκανε εντύπωση και μια έκφραση: ενώ στα ελληνικά μιλάμε για «του διαόλου τη μάνα», στα γερμανικά αναφέρονται στη «γιαγιά του διαόλου». Ότι τα γερμανικά είναι η κατ’ εξοχήν δύσκολη γλώσσα, όπως λένε, δεν ισχύει πάντως».
Σχετικά με το ίδιο το εργαστήριο, οι συμμετέχοντες είπαν ότι η θεωρία και η πράξη συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αλληλοϋποστηρίζονται
Επομένως, ναι, μπορεί να μάθει κανείς μια νέα ξένη γλώσσα μέσα από τη μετάφραση, και μάλιστα με τρόπο ευχάριστο και διασκεδαστικό. Το εργαστήριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα  άνοιξε την όρεξη για περισσότερες παρόμοιες πρωτοβουλίες.