Ο γγ Νέας Γενιάς Π. Παπαγεωργίου μιλά για το 2ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Νεολαίας

Συνέντευξη του Παυσανία Παπαγεωργίου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στην Σοφία Παπαδοπούλου 

Να περάσουν από την ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών στην υλοποίηση κοινών προγραμμάτων, επιζητούν οι συμμετέχοντες στο 2ο ελληνογερμανικό Φόρουμ Νεολαίας, η αυλαία του οποίου ανοίγει, σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, με το προσφυγικό, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη συμμετοχή των νέων στα κοινά.

«Ήρθε η ώρα να περάσουμε σ΄ ένα δεύτερο επίπεδο (σσ: είναι η δεύτερη ανάλογη συνάντηση, καθώς είχε προηγηθεί ακόμη μία στη Γερμανία). Όχι απλώς να ανταλλάξουν οι δύο πλευρές απόψεις και εμπειρίες, αλλά να θέσουν συγκεκριμένους άξονες και να κάνουν συγκεκριμένους σχεδιασμούς, ώστε με τη λήξη του φόρουμ να προχωρήσουμε σε υλοποίηση προγραμμάτων από κοινού» εξήγησε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στην Σοφία Παπαδοπούλου ο γενικός γραμματέας Νέα Γενιάς Παυσανίας Παπαγεωργίου, λίγο πριν από την επίσημη έναρξη του Φόρουμ.

Αναλύοντας τους άξονες, ο κ. Παπαγεωργίου σημείωσε: «Είναι η επανένταξη των νέων σ' έναν κοινωνικό ιστό, που είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα για εμάς, επειδή έχουμε το ζήτημα στα εργασιακά, όπου μένουν εκτός. Έχουμε το ζήτημα της εκπαίδευσης, όπου οι περισσότεροι έχουν περάσει από την εκπαίδευση, είναι ακόμη στην ομάδα των νέων, αλλά δεν μπορούν να συνεχίσουν στις βαθμίδες ένταξης στον κοινωνικό ιστό. Είναι το προσφυγικό, που αποτελεί μέρος της ατζέντας σε κάθε χώρα της Ευρώπης πλέον και για τους νέους και για όλες τις άλλες ηλικίες και μετά τα διάφορα διαπολιτισμικά».

Σ' αυτή την ελληνογερμανική συνάντηση νεολαίας θα τεθούν, επίσης, επί τάπητος ζητήματα «που ενδιαφέρουν και τους δύο πληθυσμούς ή έχουμε κάποια θέματα που θέλει να φέρει ο άλλος την άλλη πλευρά πιο κοντά», αλλά και «το ζήτημα της μνήμης μεταξύ των σχέσεων των δύο λαών. Δηλαδή πρέπει να ξεπεράσουμε και κάποια εμπόδια, τα οποία έχουν προκύψει σε περιόδους ιστορικές τελείως διαφορετικές από τις σημερινές και ο απώτερος στόχος -που είναι και το επίκεντρο του γιατί γίνεται τώρα αυτό το φόρουμ- είναι να καταφέρει η Ελλάδα, μέσα στην οικονομική κρίση, να μη μείνει πίσω σε επιμέρους ζητήματα».

Ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Παπαγεωργίου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:

Ερ: Πόσο δεκτικός μπορεί να είναι ένας μεσήλικας σε νέα γνώση, που είναι και υποχρεωτικά ανατρεπτική των προτύπων που είχε; Και, αντίστροφα, μήπως η απόκτηση γνώσης από τους "μεγάλους" στερεί το συγκριτικό πλεονέκτημα των νέων;

Απ: Η νεολαία, η νέα γενιά έχει μια πολύ μεγάλη γκάμα ηλικιακή. Ξεκινάει από τα 16 και εκτείνεται ως τα 35. Δεν μπορεί όμως να λειτουργήσει αποκομμένη από τις άλλες ηλικιακές ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι είναι σε συνεχή επαφή συνήθως με μεγαλύτερους από αυτή την ηλικία και έχει τις διαδικασίες της άτυπης εκπαίδευσης. Δηλαδή, η επαφή μαζί με ομάδες πληθυσμιακές διαφορετικές προσδίδει μία περαιτέρω γνώση σε όλες αυτές τις ομάδες νέων που θα τη χρησιμοποιήσουν μετέπειτα στην καθημερινή ζωή και στις δράσεις τους. Υπάρχει εμπειρία και καλές πρακτικές στην Ελλάδα και φαντάζομαι αντίστοιχες και στη Γερμανία που αποδεικνύουν ακριβώς αυτό το αντικείμενο. Η ΧΑΝΘ, για παράδειγμα, στην Ελλάδα μεταδίδει γνώσεις από μεγαλύτερης ηλικίας πληθυσμούς σε νεότερους και διαπιστώνουμε ότι αυτά τα παιδιά που έχουν περάσει από αυτές τις διαδικασίες -είτε είναι μη τυπικής, όπως σεμινάρια είτε είναι τελείως άτυπης, όπως συμμετοχικής διαδικασίας- έχουν μετά ιδιαίτερα αυξημένα πλεονεκτήματα και ιδιαιτερότητες στην κοινωνικοποίησή τους και στη μετάδοση αυτών των γνώσεων και σε άλλες ομάδες παρακάτω. Οπότε είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι αναπόσπαστη αλυσίδα, η οποία βρίσκεται για τη γνώση από τους μεγαλύτερους προς τους νεότερους. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, παρά μόνο έτσι.

Ερ: Πώς ενημερώνονται οι νέοι σε σχέση με τα ευρωπαϊκά προγράμματα που τους αφορούν; Προχωράει ο προγραμματισμός της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και του δήμου Θεσσαλονίκης για δημιουργία εθνικού δικτύου πόλεων, στο πλαίσιο του intercity youth;

Απ: Η πραγματικότητα είναι ότι από το 2005 και μετά -έχουμε ένα μικρό peak το 2004, λόγω εθελοντισμού που σχετίζεται με ζητήματα που έχουν να κάνουν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες- αρχίζει η κατιούσα. Σήμερα έχουμε αρχίσει να επαναφέρουμε την ενημέρωση από τα ευρωπαϊκά όργανα προς την Ελλάδα, αλλά δεν μπορούμε να τη μεταγγίσουμε στον βαθμό που θα έπρεπε να γίνεται κάτι τέτοιο. Γιατί τα γραφεία για την ενημέρωση των νέων, τα τοπικά συμβούλια, όλες αυτές οι δραστηριότητες είχαν ξεκινήσει σε εκείνη την περίοδο και το 2008 και το 2009 με την οικονομική κρίση είχαν αρχίσει όχι απλώς να λιγοστεύουν, αλλά να καταργούνται. Σήμερα επαναφέρουμε την επικοινωνία με την Ευρώπη και με τους έξω, αλλά προσπαθούμε και να τη μεταγγίσουμε και στους πραγματικά ενδιαφερόμενους που είναι οι νέοι. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας είναι και η συνεργασία με τον δήμο της Θεσσαλονίκης, δηλαδή να βρούμε αυτούς που όλο αυτό το διάστημα έμειναν ενεργοί. Ο δήμος Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστικότατο παράδειγμα γι αυτό, έκανε την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για τους νέους, έχει πολύ μεγάλο πληθυσμό νέων, διατήρησε το δικό μας γραφείο τής Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς μέσα στον δικό του ιστό, στο δημαρχείο. Να εκμεταλλευτούμε, λοιπόν, αυτή την παρουσία και υπεραξία του δήμου, να τον φέρουμε σε επαφή με τους άλλους, αυτό το δίκτυο το διεθνές με το οποίο έχουμε ήδη αναπτύξει σχέσεις και να καταφέρουμε να φτιάξουμε αυτόν τον πομπό προς τη νεολαία και τη νέα γενιά. Τα οικονομικά δεν μας επιτρέπουν να δημιουργήσουμε απευθείας σε κάθε πόλη ένα κέντρο. Χρησιμοποιώντας όμως τους δήμους και τις σχέσεις μεταξύ των ΟΤΑ, αυτό γίνεται ακόμη πιο εύκολο. Αυτό που μας επιτρέπει η οικονομική συνθήκη, γιατί δεν έχει άμεση σχέση μαζί της, είναι να δημιουργήσουμε τους πολλαπλασιαστές. Δηλαδή να κάνουμε επιμόρφωση ανθρώπων που ασχολούνται με τα θέματα νέας γενιάς, είτε είναι υπάλληλοι της γγ Νέας Γενιάς είτε των δήμων, είτε ΜΚΟ, είτε άλλων συλλογικοτήτων και να δημιουργήσουμε αυτούς τους λειτουργούς, οι οποίοι μπαίνουν μέσα στη νέα γενιά, στα σημεία όπου δραστηριοποιούνται και γίνονται πολλαπλασιαστές για την ενημέρωση και την προώθηση των προγραμμάτων.

Ερ: Ποιες είναι οι μορφές μη τυπικής εκπαίδευσης που μπορεί να συμβάλουν στην εξέλιξη των δεξιοτήτων των νέων;

Απ: Εδώ έχουμε έναν χώρο όπου υπάρχουν διάφορες συγκρούσεις. Εμείς, ως Γενική Γραμματεία, έχουμε δραστηριότητα στη μη τυπική εκπαίδευση. Είναι σε μορφή κατάρτισης που αποσκοπούσε στην επαγγελματική απασχόληση. Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές κατάρτισης, οι οποίες δεν αποσκοπούν απλώς και μόνο στην ένταξη στον χώρο εργασίας. Για τον λόγο αυτόν έχουμε προγράμματα, τα οποία προσδίδουν κάποιες δεξιότητες. Μέσω της μη τυπικής εκπαίδευσης αποκτά ο νέος κάποιες δεξιότητες, οι οποίες τον βοηθούν και για τον χώρο εργασίας και για τον χώρο κοινωνικοποίησης. Αυτά είναι προγράμματα που τρέχει η Γενική Γραμματεία σε συνεργασία με άλλους φορείς, π.χ. με πανεπιστήμια, όπως το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, ή με συλλογικότητες κ.λπ. Αυτές οι δραστηριότητες προσπαθούμε -όσο το δυνατόν- να είναι χρηματοδοτούμενες από ευρωπαϊκά προγράμματα, για ευνόητους λόγους. Επαναφέραμε το Erasmus Plus Youth που είχε διακοπεί το 2014. Μας έδωσε έναν πρώτο αέρα, αλλά διαπιστώνουμε πως υπάρχουν κι άλλα, πολλά προγράμματα, στη συζήτησή μας με τη γενική διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα θέματα της τυπικής εκπαίδευσης και σκοπεύουμε το επόμενο εξάμηνο να εντάξουμε ακόμη περισσότερα, για να έχουν μεγαλύτερη γκάμα επιλογών οι νέοι που ενδιαφέρονται.

Ερ: Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες νεαρής ηλικίας, υπάρχει σχέδιο που να προωθεί την ένταξή τους στο φάσμα της οικονομίας;

Απ: Υπάρχουν τρεις διαφορετικές ομάδες στους νεαρούς πρόσφυγες: οι ανήλικοι ασυνόδευτοι, που έχουν πολύ μεγαλύτερες ανάγκες απ? αυτές που μπορούμε να τους δώσουμε εμείς και γι αυτό και περνάνε στο υπουργείο Εργασίας, στο κομμάτι που ασχολείται με την Πρόνοια. Υπάρχουν οι ανήλικοι που είναι από 16 και πάνω και ασυνόδευτοι, δηλαδή ο νόμος τους αντιμετωπίζει ως ασυνόδευτους ανηλίκους αλλά στην πραγματικότητα είναι άνδρες, καθώς προέρχονται από έναν χώρο όπου ωριμάζεις πολύ πιο γρήγορα λόγω των αναγκών. Γι αυτούς ψάχνουμε να βρούμε πώς θα μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα στην ιδιαιτερότητά τους. Και υπάρχει και η ομάδα των νέων, οι οποίοι είναι και ενήλικες. Είναι η ομάδα στην οποία έχουμε κατευθυνθεί τώρα και έχουμε φτιάξει ένα τεχνικό δελτίο, μια πρόταση, για να κάνουμε τη δράση, η οποία θα διαγνώσει τις δεξιότητές τους και το επίπεδο μόρφωσής τους και θα τους προσφέρει, παράλληλα, -ανάλογα σε ποιο επίπεδο βρίσκονται- περαιτέρω δεξιότητες, ώστε όπου κι αν κατευθυνθούν να είναι π.χ. γλωσσικά έτοιμοι να ενταχθούν ή να έχουν ένα επαγγελματικό δικαίωμα, μια επαγγελματική δεξιότητα, που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ανά πάσα στιγμή στη ζωή τους και θα στηρίζεται επάνω στις γνώσεις που έχουν πάρει στη χώρα προέλευσης. Αυτό δίνει μια υπεραξία. Γιατί δεν έχουμε απλώς ψυχές που τις βάζουμε τη μία επάνω στην άλλη, μέχρι να περάσει ένα συγκεκριμένο διάστημα για να προωθηθούν σε άλλες χώρες ή να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Έχουμε ανθρώπους ενεργούς που θα προσφέρουν είτε στις δικές τους συλλογικότητες και στη δική τους προσπάθεια, είτε ευρύτερα. Διαβάζοντας τις δυνατότητές τους έχουμε και μια πολύ πιο σωστή αντιμετώπιση του δυναμικού, το οποίο υπάρχει. Κάτι τέτοιο δεν έχει αρνητική πτυχή ούτε οικονομική -γιατί η οικονομική υποστήριξη αυτού του προγράμματος είναι από κονδύλια ευρωπαϊκά που αφορούν το προσφυγικό- ούτε κατά κάποιον τρόπο «κλοπή» θέσεων εργασίας τις οποίες θα χρησιμοποιούσαμε για κάποιον άλλον πληθυσμό. Είναι κάποιες έξτρα δραστηριότητες που δημιουργούνται για τους πρόσφυγες και προσφέρουν -εν αντιθέσει- πολύ μεγάλες διεξόδους στην ανεργία των εκπαιδευτικών, που θα ενταχθούν για να κάνουν όλο αυτό το σχέδιο πραγματικότητα.