Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Θανατική ποινή –Καμία θέση, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρη την υφήλιο

Της Σοφίας Τραχιώτη

Οι πληροφορίες τρέχουν γρηγορότερα και από τις ακτίνες φωτός. Χθες μόλις είχα διαβάσει για το κοριτσάκι που ψάχνουν στην Αγία Βαρβάρα και σε μια ώρα διάβασα πως την σκότωσε ο ίδιος της ο πατέρας. Πατέρας Έλληνας, Αστυνομικός, Χριστιανός Ορθόδοξος που υποθέτω ήταν και εκείνος στην εκκλησία πριν λίγες μέρες για το αναστάσιμο φως. Μόνο που το
φως δεν φώτισε όσο θα έπρεπε το νου του…

Όσο με φοβίζει αυτό το ΤΕΡΑΣ που σκότωσε τόσο με φοβίζουν και με τρομάζουν τα τέρατα- «δικηγόροι- ψυχολόγοι – αστυνομικοί»  που γράφουν κάτω από τα σχόλια των άρθρων.
Δεν θα κάτσω να κρίνω, να βρίσω, να δικάσω τον ΑΡΡΩΣΤΟ φονιά. Δεν σπούδασα νομική, ούτε αστυνομικός είμαι, ούτε η κακιά μάγισσα της Σμύρνης που θα ρίχνω κατάρες.

Δεν μπορώ να φανταστώ πως εμείς οι «νοήμονες» καθόμαστε και γράφουμε εν έτη 2017 για θανατική ποινή. Αγαπημένοι μου, όσοι πιστεύετε πως η θανατική ποινή είναι η λύση σε αυτό το τέλμα, προσωπικά λυπάμαι. Όσοι είναι υπέρ της θανατικής ποινής στην Ευρώπη δεν έχουν ΚΑΜΙΑ θέση.

 Μέχρι τώρα μας ενοχλούσαν οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι… Μας ενοχλούσαν αυτές οι φρικτές εικόνες με τον άντρα που κρατά ένα κεφάλι στο χέρι… Και αυτοί αποκεφαλίζουν εγκληματίες (έτσι υποστηρίζουν). Σε εκείνες τις εικόνες σχολιάζουμε ως Ευρωπαίοι. Γράφουμε πως είναι ζώα, πίσω από τον ήλιο, δεν έχουν θέση στη Δύση. Σήμερα εσύ που ρίχνεις κατάρες ανήκεις στην Ευρώπη; Εσύ που δεν ξέρεις τι σημαίνει πρόνοια, σωφρονισμός, ανθρώπινα δικαιώματα. Όσο μια ψυχή έχει δικαίωμα στη ζωή άλλο τόσο έχει το δικαίωμα στη μετάνοια και στη σωφροσύνη ο εγκληματίας. 

Σχόλια όπως «μπες στη φυλακή για να δεις πως θα σε κάνουν» με θλίβει. Το να ζει ο παιδοκτόνος, βιαστής, εγκληματίας και να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα μετά τις πράξεις του, αυτή είναι η χειρότερη θανατική ποινή. Ο άρρωστος για να γίνει καλά χρειάζεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Άρθρα τύπου «παρέμεινε αμετανόητος στην ομολογία του» πόσο κωμικά είναι; Αφού είναι ΑΡΡΩΣΤΟΣ τι περιμένεις; Να μετανοήσει και να συνειδητοποιήσει το έγκλημα στο 24ωρο; Οι επικίνδυνοι είναι εκείνοι που καταγγέλλουν «ήταν βίαιος, έπαιρνε φάρμακα, το ξέραμε καιρό». Γιατί κρατούσες τη σιωπή σου; Μήπως εσύ- ο «υγιής γείτονας» έχεις περισσότερη ευθύνη;; Μήπως εσύ –η «υγιής μητέρα» είσαι η πρώτη που έκλεισες με το χέρι σου τη μύτη της κόρης σου να μην αναπνεύσει για ζωή;; Οι προβληματισμοί δικοί σας. Ας παραμείνουν όμως προβληματισμοί και όχι ΠΟΙΝΕΣ, όχι ΤΙΜΩΡΙΕΣ. Εδώ ο Θεός δεν είναι τιμωρός. Γιατί να γινόμαστε εμείς τιμωροί, οι «αναμάρτητοι» ;;;

Θα προτιμούσα ένα κράτος που θα βοηθά τον άρρωστο γονέα να γίνει υγιή και να αναθρέψει τα παιδιά του σωστά, θα προτιμούσα εκπαιδευτικούς να κρατάνε πρωτόκολλο όταν βλέπουν κάτι μη φυσιολογικό, να απευθύνονται σε κοινωνικούς λειτουργούς, να μη φοβούνται να καταγγέλλουν την κακοποίηση, να μην κρατούν μυστικά στις γειτονιές, τύπου «όλοι το ξέραμε αλλά τι να πούμε». Θα προτιμούσα γυναίκες με καλύτερα κριτήρια συζύγου -πατέρα – συντρόφου. 

Και τώρα να μιλήσω ως νηπιαγωγός  με όσα έχω δει αυτά τα χρόνια σε σπίτια, δημόσιους χώρους κτλ. Πόσοι από σας έχετε φωνάξει σε ένα παιδί; Πόσοι το έχετε τραντάξει; Το έχετε σπρώξει και τη γλίτωσε από τύχη να μη χτυπήσει σε γωνία κάποιου τραπεζιού; Μπορεί πολλοί να γίνονται γονείς αλλά πόσοι από αυτούς έχουν την ωριμότητα να είναι σωστοί γονείς; Ο ένας θεωρεί αγάπη να του παίρνει όλο το jumbo, ο άλλος αγάπη να κάθεται και να παίζει μαζί του. Ο ένας θεωρεί αγάπη να του αγοράζει ακριβά ρούχα και ο άλλος να το μεγαλώνει με αξίες τύπου «εγώ είμαι Έλληνας, δεν κάνω παρέα με άλλα παιδάκια». Πόσοι από εσάς καθώς περπατάτε στο δρόμο έχετε κάνει ρεζίλι το παιδί σας με τη συμπεριφορά σας, του φωνάζετε, το σπρώχνεται να μπει στο αυτοκίνητο κοκ. Πόσοι από σας δεν του φτιάχνετε ένα σωστό πρωινό γιατί δεν βρίσκετε χρόνο και του αγοράζετε το ίδιο ψωμάκι 365 μέρες, ενώ το διπλανό παιδάκι έχει κάθε μέρα διαφορετικό πρωινό ;(δεν μπορείτε να αφιερώσετε λίγο χρόνο) Πόσοι από σας του δίνεται κόκα κόλα από 3 χρονών… και όλοι εσείς σήμερα κρίνετε τον φονιά. Φυσικά και καλά κάνατε. Τι βαρύτητα έχει μία κόκα κόλα με ένα φόνο; Πολύ λυπάμαι που ακόμη και αυτό το συνειρμό πρέπει να εξηγήσω.

ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώνει μια ψυχή είτε θύτη είτε θύμα. ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει εκ του αποτελέσματος. ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να χτυπά το παιδί (δικό του και μη). Η πρόνοια- το κράτος- οι κοινωνικοί λειτουργοί να είναι παρόντες, οι εκπαιδευτικοί να μιλούν και να μη φοβούνται.  Όλα για κάποιο λόγο γίνονται (όπως λέει και ο Παίσιος, όχι μόνο εκείνος αλλά επηρεασμένη από βιβλίο που διαβάζω)… Για κάποιο λόγο δεν μας δίνει ο Θεός παιδιά, ίσως για να αποτρέψει τα χειρότερα; Απ ότι διάβασα η οικογένεια προσπαθούσε να κάνει καιρό παιδιά με πολλές αποτυχημένες προσπάθειες…. Μη βιάζουμε καταστάσεις. Μη προτρέχουμε να ρίχνουμε ποινές και πόσο μάλλον θανατικές , εμείς οι ορθόδοξοι άνθρωποι που πριν λίγες μέρες πήραμε το αναστάσιμο φως το όποιο μόνο μετάνοια, συγχώρεση και αγάπη είναι γεμάτο.  Εμείς οι «ορθόδοξοι καλοί» άνθρωποι  μπορούμε να μεταφέρουμε το πνεύμα της θρησκείας μας και όχι να γινόμαστε σαν τον κύριο της φωτογραφίας με το κεφάλι στο χέρι, σαν το φονιά που ρίχνει πυραύλους σε αμάχους, σαν τον εγκληματία που είναι γεμάτος εκρηκτικά…;;;;;;; Μην πιστεύουμε σε δικούς μας νόμους.

Δικαίωμα στη ΖΩΗ φίλε, μην το ξεχνάς. Αν με κάνει  ένας παιδοκτόνος να μη λέγομαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ τότε πολύ λυπάμαι αλλά ήρθε το ….. ΤΕΛΟΣ.

Μόναχο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.