Διάκριση μαθητών του 1ου Γυμνασίου Ρόδου σε Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο

Tων Κατερίνα Σφακιανάκη (Διευθύντρια 1ου Γυμνασίου Ρόδου) και Αγγελική Νικολάου (Αρχιτέκτων - Εκπαιδευτικός Υπεύθυνη της δράσης) δημοσιεύτηκε στο essos

Όταν το σχολείο συνδέεται με την καθημερινότητα ή με πραγματικές καταστάσεις της ζωής, τότε ενισχύονται  τα κίνητρα της εμπλοκής των μαθητών και

η γνώση παύει να αναπαράγεται σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον.

Όταν μάλιστα η γνώση  κατακτιέται  με τη συμβολή της παγκόσμιας δικτύωσης και όχι με παραδοσιακά μέσα, τότε αποκτά νόημα η εκπαιδευτική διαδικασία και ανοίγονται οι  ορίζοντες της καινοτομίας .

Όταν η εκπαιδευτική διαδικασία οδηγεί στην καινοτομία,  τότε είναι σημαντικό το σχολείο να προωθεί τη διάχυση και να   επιστρέφει στη παγκόσμια κοινότητα την νέα γνώση.

Μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρόδου  επιστρέφουν  στην παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα,  την τεχνογνωσία-καλή πρακτική  που  κατακτήθηκε με σχολική  δραστηριότητα, συμμετέχοντας στο 17ο  Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο International Conference on Information, Communication Technologies in Education, CICTE 2017, για τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση,  το οποίο διεξήχθη στη Ρόδο 6, 7 και 8 Ιουλίου 2017. http://www.icicte.org/  

Τίτλος της εργασίας τους: Open Source and Maker Culture Unlock Innovation in School: The Rhodes High School Initiative. (Οι Ανοικτές Τεχνολογίες και η Κουλτούρα των Κατασκευαστών Ξεκλειδώνουν την Καινοτομία στο Σχολείο: Η Πρωτοβουλία Μαθητών της Ρόδου).

Αξίζει να σημειωθεί  ότι κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής, για την απονομή των βραβείων του συνεδρίου, η εξαιρετική παρουσία των μαθητών κατά το poster session και η πρωτοποριακή εργασία τους, έγινε θέμα συζήτησης και αποφασίσθηκε να τους δοθεί  ιδιαίτερη τιμητική διάκριση. Η συμμετοχή της ομάδας (Εύη Διακοκωνσταντή, Νίκος  Βαρνάβας, Κυριάκος Μαυράκης,  Σερίφ Μπάστιαλη,  Βασίλης Τσίμπος,   Θεοδώρα Πεσιρύδη,) με την υποστήριξη της εκπαιδευτικού  Αγγελικής  Νικολάου,   σε διεθνές  συνέδριο με κριτές, έχει πολλαπλή αξία.  

Αφενός μεν, έγινε ακαδημαϊκά αποδεκτή εκπαιδευτική πρακτική, που ξεφεύγει από τα στενά εκπαιδευτικά όρια και δίνει πρόσβαση στη γνώση που παράγεται «στο τώρα» για να εξυπηρετήσει «το αύριο» και η οποία δύσκολα  καταγράφεται σε αναλυτικά προγράμματα.

Αφετέρου δε, δόθηκε σαφές  μήνυμα ότι η γνώση πλέον παράγεται, αναπαράγεται και διαχέεται με ραγδαίους ρυθμούς, σε ένα παγκόσμιο στερέωμα. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον  κάθε ένας, από όπου κι αν βρίσκεται,  μπορεί να κινηθεί με κατάλληλη δικτύωση, προκειμένου να αξιοποιήσει τους παραγόμενους  πόρους,  για να ανταποκριθεί στις αναδυόμενες ανάγκες και απαιτήσεις του 21ου αιώνα.

Τέλος η διάκριση των παιδιών επιβεβαιώνει ότι οι νέοι μας μπορούν αξιοποιήσουν τα νέα δεδομένα, ξεπερνώντας  τοπικούς και οικονομικούς περιορισμούς και να βρεθούν όχι μόνο στο επίκεντρο της καινοτομίας αλλά και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εκπαιδευτικής έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο.