" Όχι άλλα λάθη στο θέμα του Ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο "

Με νέα του παρέμβαση στο ΔΟΡΥΦΟΡΟ ο πρ. Πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος για το Ελληνικό σχολείο Μονάχου σημειώνει "Κανείς δεν έχει το δικαίωμα είτε από λάθος εκτίμηση (;) είτε από έλλειψη αποφασιστικότητας (;) είτε από επιθυμία να κλείσει όπως όπως (;) το θέμα, να στερήσει τις γενιές των Ελληνόπουλων αλλά και όλο τον

Ελληνισμό του Μονάχου από υψηλής ποιότητας Παιδεία και Πολιτισμό και να επιτρέψει να ταπεινωθεί για μια ακόμα φορά η Ελλάδα και ταυτόχρονα να απογοητευθεί ο Απόδημος Ελληνισμός".

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο παρέμβαση του Φ. Πετσάλνικου

16/02/2018

    Εύχομαι, όσοι χειρίζονται το θέμα του Ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο να αντιλαμβάνονται ότι δεν επιτρέπονται άλλα λάθη στο θέμα αυτό.

    Θα θυμίσω για μια ακόμη φορά ότι η δημιουργία αυτού του σχολικού συγκροτήματος και η αγορά το 2001 του οικοπέδου των 15.000 m2 από το Ελληνικό Δημόσιο ερχόταν να υλοποιήσει ένα όραμα για την δημιουργία ενός σύγχρονου Εκπαιδευτηρίου για τα Ελληνόπουλα του Μονάχου και ταυτόχρονα Χώρο Πολιτισμού για ολόκληρο τον Ελληνισμό στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας.

    Η ανέγερση του βέβαια άρχισε το 2014 ( η δημοπράτηση του έργου  έγινε το 2010) αλλά για την καθυστέρηση της περιόδου 2001-2009 δεν ευθύνεται η Ελλάδα αφού η ισχύς της οικοδομικής άδειας, που εξέδωσαν οι γερμανικές αρχές, άρχισε μόλις τον Οκτώβριο του 2009.

    Ο Δήμος δυστυχώς είχε αλλάξει ήδη στάση και το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσιζε από το 2011 να αξιώσει την επιστροφή του οικοπέδου!

    Από το 2014 η ανέγερση προχώρησε με κάποιες καθυστερήσεις, ενώ ο Δήμος Μονάχου αύξησε κατακόρυφα τις πιέσεις του με στόχο «να στριμωχτεί» η Ελλάδα και ο ίδιος να πάρει πίσω το οικόπεδο!

    Το 2015 η ελληνική πλευρά ( Υπ. Παιδείας) κάνει μια σειρά από τραγικά λάθη, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2016 διάφοροι αρμόδιοι στην Αθήνα να θεωρούν χαμένη πλέον την υπόθεση του Ελληνικού Σχολείου.

    Όσοι χειρίζονται σήμερα το θέμα δεν επιτρέπεται να παραβλέπουν ότι :
α) Τον Αύγουστο του 2015 το Υπουργείο Παιδείας αποδέχτηκε και υπέγραψε (παρά την αντίθετη άποψη της Εταιρίας Ακινήτων Δημοσίου και του ΟΣΚ) τροποποίηση της αρχικής Σύμβασης του 2001 με αποτέλεσμα η ελληνική πλευρά να περιέλθει σε δυσμενέστατη θέση, αφού αυτή η νέα τροποποιητική Σύμβαση επέβαλε ασφυκτικές και πρακτικά αδύνατον να τηρηθούν προθεσμίες για την αποπεράτωση του κτιρίου.

Σημειωτέον ότι η αρχική συμφωνία του 2001 προέβλεπε ότι η επαναμεταβίβαση της κυριότητας δεν είναι δυνατή, αν ο αγοραστής (εν προκειμένω το Ελληνικό Δημόσιο) προσκομίσει απόδειξη ότι η χρηματοδότηση για την αποπεράτωση του σχολείου σε εύλογη προθεσμία είναι εξασφαλισμένη).
Με την τροποποίηση του Αυγούστου του 2015 η Ελλάδα έγινε όμηρος των ασφυκτικών προθεσμιών αποπεράτωσης που υπαγόρευε πλέον ο Δήμος Μονάχου!

β) Ενώ ο Δήμος Μονάχου αποφάσιζε τον Ιούνιο του 2016 να πάρει πίσω το οικόπεδο (!), ο τότε Υφυπουργός κ. Πελεγρίνης συναντιόταν με τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Τοπικών Υποθέσεων του Δήμου, δηλαδή με υπάλληλο (!) ο οποίος του υποσχόταν ότι θα φέρει νέα εισήγηση για προθεσμία στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά μόλις ο Υφυπουργός επέστρεφε στην Ελλάδα η Υπηρεσία του Δήμου μετέγραψε το οικόπεδο στην μερίδα του Δήμου στο Υποθηκοφυλακείο!!
Στον Δήμο μάλιστα παραδόθηκαν τότε από την ελληνική πλευρά και τα κλειδιά της περίφραξης του οικοπέδου (!) ενώ παράλληλα σταμάτησαν οι εργασίες αποπεράτωσης του κτιρίου.

Για τις πρωτοβουλίες που αναλάβαμε από τότε (και τις δικές μου ενέργειες προς την Καγκελάριο, τον Αντικαγκελάριο, τον ΥΠΕΞ  της Γερμανίας, τον Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Μονάχου και τον Πρωθυπουργό της Βαυαρίας αλλά και τις εισηγήσεις μου προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον ΥΠΕΞ της Ελλάδας) έχω αναφερθεί σε προηγούμενο ενημερωτικό κείμενο 

    Αποτέλεσμα των αναληφθησών πρωτοβουλιών από το Φθινόπωρο του ΄16, των συναντήσεων που έγιναν με την Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τον Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Μονάχου, ήταν να εγκαταλειφθεί από πλευράς Δήμου η άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να αφήσει το οικόπεδο και να γκρεμίσει τον ανεγερθέντα σκελετό του κτιρίου.

    Στον Δήμαρχο είχαμε υπογραμμίσει εκτός των άλλων ότι τα Ελληνικά Σχολεία στην Γερμανία σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο (Bundesgerichtshof) απολαμβάνουν ασυλία, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ασκηθεί σε βάρος της Ελλάδας αναγκαστική εκτέλεση. Τον Ιούνιο του 2017 ο Δήμαρχος διαβεβαίωνε επιτέλους γραπτώς ότι δεν επιθυμεί δικαστικές διαμάχες, αλλά μια κοινά αποδεκτή λύση.

    Στην συνάντηση που είχαμε ως γνωστόν στο γραφείο του στις 19 Σεπτεμβρίου του 2017 επανέλαβε ότι δεν επιθυμεί δικαστικές διαμάχες ούτε θέλει να συζητήσει άλλο για το αν ισχύει η ασυλία για το Ελληνικό Σχολείο , αφού γνώριζε ότι είχαμε ήδη στα χέρια μας ως Ελλάδα έγκυρη νομική γνωμοδότηση από διακεκριμένο Καθηγητή Πανεπιστημίου του Μονάχου για το θέμα αυτό.
    

Στη συνάντηση εκείνη, παρόντος του Γενικού Γραμματέα Νέας Γενιάς και του Νομικού Συμβούλου της ΚΤΥΠ, πρότεινε οι δύο πλευρές (Ελλάδα – Δήμος) να καταθέσουν πιο συγκεκριμένα τις απόψεις τους επί των εξής:
1)    Συνηγορία της Ελλάδας και προς την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας για να διατεθεί άλλο κατάλληλο για σχολείο οικόπεδο στον Δήμο.

2)    Αν δεν εξευρεθεί άλλο τέτοιο οικόπεδο να συζητήσουν οι δύο πλευρές την από κοινού αξιοποίηση του υπάρχοντος οικοπέδου με την λειτουργία Ελληνογερμανικού Ευρωπαϊκού Σχολείου υψηλών προδιαγραφών (όπως αυτό που είχαμε ιδρύσει παλαιότερα σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας του Βερολίνου στην Γερμανική πρωτεύουσα).

Στην περίπτωση αυτή βέβαια δήλωσε ότι ο Δήμος θα μπορούσε να αυξήσει  τον συντελεστή δόμησης για να κατασκευαστούν ακόμα μεγαλύτερες εγκαταστάσεις.

    Πληροφορούμαι ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν διατύπωσε εγκαίρως την άποψή του επί των ανωτέρω και ότι ο Δήμος στο τέλος του 2017 επανήλθε με άλλη πρόταση, η οποία προβλέπει να κρατήσει ο Δήμος εξ ολοκλήρου την κυριότητα του οικοπέδου, να επεκτείνει στον χώρο εγκαταστάσεις του Michaeli Gymnasium και να «νοικιάσει» στην Ελλάδα την δυνατότητα να οικοδομήσει αυτή νέο σχολικό συγκρότημα στο 50% του οικοπέδου, αφού γκρεμίσει βέβαια το μέχρι τώρα ανεγερθέν κτίριο! Σημειωτέον ότι με την κατεδάφιση του υπάρχοντος κτίσματος παύει να υφίσταται και η προστασία της Ελλάδος από αναγκαστική εκτέλεση (δηλαδή παύει η προστασία του σχολείου λόγω ασυλίας)!

    Αν αποδεχθούν κάτι τέτοιο όσοι χειρίζονται τις διαπραγματεύσεις με τον Δήμο θα έχουν κάνει ένα ακόμα μεγάλο λάθος σε βάρος των συμφερόντων της χώρας μας και του Ελληνισμού του Μονάχου.
    

Η Ελληνική Κυβέρνηση και πρωτίστως το Υπουργείο Παιδείας, πρέπει να αξιοποιήσει την νέα κατάσταση μετά από όλες τις πρωτοβουλίες και τις ενέργειες του τελευταίου χρόνου, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί σημαντικά η θέση της χώρας μας και να αλλάξει την αδιάλλακτη θέση του ο Δήμος Μονάχου.

    Κανείς δεν έχει το δικαίωμα είτε από λάθος εκτίμηση (;) είτε από έλλειψη αποφασιστικότητας (;) είτε από επιθυμία να κλείσει όπως όπως (;) το θέμα, να στερήσει τις γενιές των Ελληνόπουλων αλλά και όλο τον Ελληνισμό του Μονάχου από υψηλής ποιότητας Παιδεία και Πολιτισμό και να επιτρέψει να ταπεινωθεί για μια ακόμα φορά η Ελλάδα και ταυτόχρονα να απογοητευθεί ο Απόδημος Ελληνισμός.

    Δεν πρέπει να απεμποληθεί το δικαίωμα ιδιοκτησίας της Ελλάδας στο οικόπεδο, που αγοράστηκε το 2001 έναντι 2,5 περίπου εκατομμυρίων ευρώ και σήμερα εκτιμάται ότι έχει πιθανά επταπλάσια αξία, και βέβαια κανείς δεν έχει το δικαίωμα να οδηγήσει σε πράξεις που θα στερούν την προστασία (λόγω Immunität) του υπό κατασκευή σχολείου.
    Εύχομαι να αντιλαμβάνονται όλοι τις συνέπειες των χειρισμών και των αποφάσεών τους.

Φίλιππος Πετσάλνικος
Πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων