Η σπίθα που άναψε τον καταστροφικό πόλεμο στη Συρία πετάχτηκε τέτοιες μέρες πριν από 7 χρόνια σε μια -ελάχιστα γνωστή- πόλη κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία, την Νταράα, όταν μαθητές, από 13 μέχρι 16 χρονών, έγραψαν συνθήματα κατά του Άσαντ στον τοίχο του σχολείου τους.
Ορισμένα από τα παιδιά συνελήφθησαν, ένα από αυτά ξεψύχησε από τα βασανιστήρια στο κρατητήριο, ο κόσμος -στο γενικότερο κλίμα εκείνης της εποχής των αραβικών εξεγέρσεων- βγήκε στους δρόμους.
Σήμερα, εφτά χρόνια μετά, ο πόλεμος αυτός -ο οποίος έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή περίπου σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους κι έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από τον δεύτερο παγκόσμιο και μετά- όχι μόνο δε δείχνει ότι οδεύει προς το τέλος του -αντίθετα μαίνεται εκτός ελέγχου (περίπου 5,4 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες)
Έξι εκ. άνθρωποι έφυγαν από τη χώρα, 13 εκ άνθρωποι ζουν μόνο με βοήθεια. Μόνο ένα στα δυο νοσοκομεία είναι ανοιχτά, 1,7 εκ παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.
Υπάρχει προοπτική "τέλους"
Μια πολιτική λύση δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Αντίθετα η κόντρα των μεγάλων δυνάμεων είναι πιό ρεαλιστικό σενάριο.
Η κυβέρνηση της Συρίας μάλλον θα επικρατήσει στην ανατολική Γκούτα που είναι από τα τελευταία προπύργια των ανταρτών. Αυτό δεν θα γίνει χωρίς εκατοντάδες νεκρούς.
Η Τουρκία θα πάρει την πόλη Αφρίν και θα έχει τον έλεγχο βορειοδυτικής Συρίας. Αυτό όμως θα οδηγήσει σε αντάρτιτικο των κούρδικων δυνάμεων.
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ θα προσπαθήσουν να περιορίσουν την επιρροή του Ιράν κάτι που δεν θεωρείται από εκτιμητές εύκολο.
Όλα αυτά και πολλά άλλα δεν είναι τίποτε περισσότερο από την απόδειξη ότι η παγκόσμια κοινωνία απέτυχε στην αποστολή της για ειρήνη στη Συρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.