TAGESSPIEGEL:«Η τραγωδία της Αθήνας»

«Η εξουσία, το θέατρο και το σύστημα: Ένα τεράστιο σκάνδαλο κακοποίησης συγκλονίζει την ελληνική πρωτεύουσα»

Το ρεπορτάζ της Βασιλικής Πόθου αναφέρει, μεταξύ άλλων:

Κανείς δεν θα μπορούσε να μαντέψει το σκάνδαλο που θα κλόνιζε τον ελληνικό καλλιτεχνικό κόσμο στις αρχές του 2021.

Οι αποκαλύψεις για τον Δημήτρη Λιγνάδη συγκλόνισαν όχι μόνο τον κόσμο του Θεάτρου, αλλά και την ελληνική Πολιτική και την κοινωνία.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι γιος του γνωστού φιλολόγου, δασκάλου και κριτικού θεάτρου Τάσου Λιγνάδη. Η αξεπέραστη προσωπικότητα του πατέρα ενδεχομένως είχε ισχυρή επιρροή και στον γιο. Ο Δημήτρης Λιγνάδης σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Έχει σκηνοθετήσει αρκετές τραγωδίες στην Επίδαυρο και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στους πρόποδες της Ακρόπολης.

Αυτά που συνέβησαν έκτοτε γύρω από αυτόν τον καλλιτέχνη ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας κάθε θεατρικού συγγραφέα. Είναι μια νεοελληνική τραγωδία. Το σκάνδαλο περιστρέφεται γύρω από επίσημες καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και επαναλαμβανόμενης κακοποίησης ανηλίκων για πάνω από τριάντα χρόνια. Από την εποχή του ως φοιτητής στην Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, ο Δημήτρης Λιγνάδης φέρεται να δελέαζε ανηλίκους σε ένα πάρκο με υποσχέσεις για το επαγγελματικό τους μέλλον και να τους παρέσυρε στο διαμέρισμά του. Υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών, τα θύματα ήταν ανυπεράσπιστα. Στο μεταξύ έχουν κατατεθεί πολλές ονομαστικές μηνύσεις για σεξουαλική παρενόχληση και βιασμό. Πρόκειται για εγκληματικές πράξεις, μερικές εκ των οποίων δεν έχουν παραγραφεί.

Το 1984 ο Λιγνάδης, τότε ακόμη 20χρονος φοιτητής, κακοποίησε έναν 14χρονο μαθητή με το πρόσχημα της εγγραφής του σε ομάδα ποδοσφαίρου. Όταν τρία χρόνια αργότερα η υπόθεση επρόκειτο να δικαστεί, η μητέρα του θύματος απέσυρε την μήνυση. Το αρχείο παρέμενε  θαμμένο και ξεχασμένο μέχρι σήμερα. Το 2002, ένας άγνωστος άντρας τραυμάτισε σοβαρά με μαχαίρι τον Λιγνάδη στο διαμέρισμά του. Φημολογείτο ότι ο δράστης ήταν πατέρας ενός από τους νέους. Μέχρι σήμερα το αρχείο παρέμενε εξαφανισμένο.

Ο Λιγνάδης κυριαρχούσε στον θεατρικό κόσμο ασκώντας σχεδόν απόλυτη εξουσία. Νέοι ηθοποιοί και υπάλληλοι ήταν στα πόδια του. Είχε μεγάλη επιτυχία. Ο ναρκισσιστής αισθανόταν σαν παντοδύναμος θεός του Θεάτρου. Κυκλοφορούσαν φήμες για τις παράξενες τάσεις του. Ορισμένοι συνάδελφοί του δεν είχαν το θάρρος να αναλάβουν δράση, άλλοι δεν ήθελαν να το πιστέψουν. Μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα. Και η άγνοια μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη αμαρτία με μοιραίες συνέπειες. Ο Λιγνάδης ανέλαβε κατ’ εξαίρεση χωρίς προκήρυξη την θέση του Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Αθηνών το 2019. Επρόκειτο προφανώς για πολιτική απόφαση. Η κυβέρνηση φέρεται να μην γνώριζε τίποτα για τις παράνομες πράξεις του χαρισματικού καλλιτέχνη. Η Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας Λίνα Μενδώνη, διάσημη αρχαιολόγος, δεν αντέδρασε αμέσως όταν έγιναν γνωστές οι κατηγορίες εναντίον του Λιγνάδη, γεγονός που προκάλεσε περισσότερη οργή. Στο μεταξύ, η Υπουργός με την διστακτική της στάση κινδυνεύει να καταστεί και η ίδια θύμα του δράματος.

Το «χταπόδι Λιγνάδης» είχε απλώσει τα πλοκάμια του σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ο κατηγορούμενος είχε εργαστεί για χρόνια στο Αρσάκειο και σε άλλα διακεκριμένα σχολεία της Αθήνας, οργανώνοντας παραστάσεις. Το αποτέλεσμα της απασχόλησής του ήταν 285 καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση από τον Λιγνάδη και άλλους δασκάλους. Σήμερα οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους είναι άφωνοι και αγανακτισμένοι. Αυτό μπορεί να αποτελεί ένδειξη υποκρισίας και απόπειρας συγκάλυψης.

Ο Λιγνάδης είναι προσωρινά κρατούμενος στην φυλακή της Τρίπολης στην Πελοπόννησο, 100 χιλιόμετρα μακριά από την Επίδαυρο, όπου είχε γνωρίσει μεγάλους θριάμβους μόλις οκτώ μήνες νωρίτερα. Ο τρόφιμος λαμβάνει αντικαταθλιπτικά. Η άνοδος και η πτώση του σκηνοθέτη στο βιότοπο της πολιτικής και πολιτιστικής ελίτ της Αθήνας θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό για ένα ξεχωριστό θεατρικό έργο.