Spiegel :«Ο Erdogan συμπεριφέρεται σαν διπλός πράκτορας»
Το σχόλιο του Maximilian Popp στη συνδρομητική σελίδα του περιοδικού αναφέρει ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan τα περίπου είκοσι χρόνια που κυβερνά έχει μάθει να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες των αντιπάλων του, όπως αποδεικνύεται και στην τρέχουσα διένεξη σχετικά με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Ο Τούρκος Πρόεδρος προσπαθεί να αποκομίσει από αυτή την κρίση το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για τον εαυτό του, σχολιάζει ο αρθρογράφος, προσθέτοντας ότι το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να υποχωρήσει στις πιέσεις του Erdogan.
Εξάλλου, δεν συνιστά κάποια αυθαιρεσία των δυτικών εταίρων ο περιορισμός στις προμήθειες οπλικών συστημάτων στην Τουρκία, τη στιγμή που η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια διεξάγει πόλεμο στη Συρία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου σε βάρος του συριακού βραχίονα του PKK. Επιπλέον, οι μαχητές του PKK και οι υποστηρικτές του Gülen μπορούν να εκδοθούν στην Τουρκία μόνο εφόσον είναι εγγυημένη εκεί η δίκαιη δίκη τους, κάτι που αυτή τη στιγμή δεν συμβαίνει. Τα τελευταία χρόνια ο Erdogan συμπεριφέρεται σαν διπλός πράκτορας, υποστηρίζει ο Μ. Popp, καθώς από τη μία πλευρά είναι μέλος του ΝΑΤΟ και από την άλλη προχωρά σε συναλλαγές όπλων με τη Ρωσία και απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, επίσης μέλος του ΝΑΤΟ. Ο Erdogan είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που παλεύει για την πολιτική του επιβίωση, δεδομένης της οικονομικής κρίσης στη χώρα του και της συνακόλουθης πτώσης της δημοτικότητάς του, κάτι που του προκαλεί φόβο για την έκβαση των επερχόμενων εκλογών του 2023. Για αυτό και αναμένεται ότι το επόμενο διάστημα θα γίνεται όλο και πιο θρασύς έναντι της Δύσης, εκτιμά ο δημοσιογράφος, που επισημαίνει στη συνέχεια ότι είναι μάλλον απίθανη η πλήρης ρήξη με το ΝΑΤΟ, το οποίο θα πρέπει όμως να βάλει φρένο στις εκβιαστικές προσπάθειες του Τούρκου Προέδρου και για στρατηγικούς λόγους: σε διαφορετική περίπτωση θα δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο, αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη και ο Πρόεδρος της Κροατίας φέρνει αντιρρήσεις στην ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να επιτρέψει να εξελιχθεί σε πεδίο εκβιασμών, καλύτερο θα είναι να συγκρουστεί με τον Erdogan, καταλήγει το σχόλιο.
Frankfurter Allgemeine Zeitung – «Τι θέλει πραγματικά ο Erdogan»
«Η απειλή βέτο στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ δείχνει πόσο έχουν αποξενωθεί η Τουρκία και η Δύση. Κύριος αποδέκτης των τουρκικών αξιώσεων είναι η Ουάσιγκτον»
Το άρθρο του πολιτικού συντάκτη Rainer Hermann αναφέρει ότι κύριος αποδέκτης των τουρκικών απαιτήσεων σε σχέση με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ είναι η Ουάσιγκτον, αν υπολογίσει κανείς ότι μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του, Antony Blinken, o Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Mevlüt Cavusoglu, δήλωσε ότι οι συνομιλίες με την αμερικανική κυβέρνηση για την αγορά των F-16 είναι σε καλό δρόμο και ότι η αμερικανική κυβέρνηση επεσήμανε στο Κογκρέσο ότι η προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών δεν είναι μόνο σημαντική για την Τουρκία αλλά και για τις ΗΠΑ. Ο αρθρογράφος επισημαίνει τη δυσαρέσκεια της Άγκυρας για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα προμηθεύσουν την Ελλάδα και όχι την Τουρκία με F-35 -εξαιτίας της αγοράς S-400 από τη Ρωσία- για αυτό και τον περασμένο Οκτώβριο ζήτησε την προμήθεια F-16, ως μια μεταβατική λύση έως ότου η Τουρκία αναπτύξει τα δικά της μαχητικά αεροσκάφη TF-X.
Δεύτερο βασικό θέμα που ήθελε να θέσει η Τουρκία στην Ουάσιγκτον είναι η αμερικανική στάση έναντι της κουρδικής οργάνωσης YPG στη Βόρεια Συρία, καθώς μέχρι στιγμής έχουν αποτύχει όλες οι προσπάθειες της Άγκυρας να τερματίσει τη συνεργασία του ΝΑΤΟ με την οργάνωση, η οποία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του ISIS. Τώρα η Άγκυρα ασκεί πιέσεις ώστε οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες να σταματήσουν να παρέχουν υποστήριξη στην YPG, ενώ, επιπρόσθετα, όπως αναφέρει ο R. Hermann, η Συρία αποτελεί και έναν από τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία είναι συγκρατημένη στη στάση της έναντι της Ρωσίας: στις 10 Ιουλίου το ΣΑ του ΟΗΕ θα αποφασίσει για την παράταση του ψηφίσματος που αποτελεί βάση για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε 4,1 εκατ. Σύρους στη βορειοδυτική Συρία και σε περίπτωση βέτο της Ρωσίας, που θα εμποδίσει την περαιτέρω παροχή βοήθειας από τον ΟΗΕ, η Τουρκία απειλείται με ένα προσφυγικό κύμα. Επιπλέον, η Άγκυρα φοβάται ότι ενδεχόμενη απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Συρία, μπορεί να ενδυναμώσει την YPG.
Οι τουρκικές επιχειρήσεις στη Β. Συρία έχουν επιδεινώσει τις σχέσεις της Τουρκίας και με άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, καθώς Σουηδία, Φινλανδία, Νορβηγία και Τσεχία επέβαλαν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, την άρση του οποίου ζητά τώρα η Τουρκία. Η Άγκυρα ασκεί επίσης κριτική στην Σουηδία για το ότι δεν έχει εκδώσει στην Τουρκία 33 άτομα, κάτι που δείχνει όχι μόνο τη δυσπιστία έναντι της τουρκικής δικαιοσύνης, αλλά και τη διαφορετική αντίληψη περί τρομοκρατίας στην Ευρώπη και την Τουρκία. Αυτό έχει οδηγήσει και σε στασιμότητα τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., για την απελευθέρωση των θεωρήσεων εισόδου, κάτι που θα είχε ως επακόλουθο την ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων.
Το άρθρο καταλήγει με το συμπέρασμα ότι λόγω της σημασίας που έχει το θέμα του PKK στη δημόσια σφαίρα της Τουρκίας, αν ο Erdogan βγει κερδισμένος από το «παζάρι» με τους εταίρους, θα μπορεί να το «πουλήσει» ως επιτυχία και να εμφανιστεί στις επερχόμενες εκλογές ως εγγυητής της τουρκικής ισχύος. Αν δεν πετύχει καμία παραχώρηση, δεν θα μπορεί πλέον να υπαναχωρήσει στις απειλές περί βέτο στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.