Welt: «Η αποτυχία του Macron έχει σοβαρές συνέπειες για τη Γερμανία»

Η ανάλυση του συντάκτη εξωτερικών θεμάτων Sascha Lehnartz αναφέρεται στις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, κατά τις οποίες το κόμμα του Προέδρου Macron δεν έλαβε αυτοδυναμία, μια «ηχηρή εκλογική ήττα», που σημαίνει την αρχή του τέλους για την εποχή Macron, όπως σχολιάζει ο δημοσιογράφος. 

Το άρθρο αναλύει τους λόγους που οδήγησαν στο αρνητικό για τον Γάλλο Πρόεδρο εκλογικό αποτέλεσμα, που συγχρόνως αποτελεί μια νίκη για τον Jean-Luc Mélenchon και τη Marie Le Pen, ενώ σχολιάζει ότι λόγω του αυξανόμενου δημοσίου χρέους και της ανόδου των επιτοκίων -την ώρα που οι προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας είναι περιορισμένες- μπορεί να κλιμακωθεί η κοινωνική ένταση, η οποία με τη σειρά της θα δώσει νέα ώθηση στην ριζοσπαστικοποίηση του πολιτικού τοπίου.

Μπορεί κανείς να απαριθμήσει τα λάθη του Emmanuel Macron, που οδήγησαν σε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε, όπως σχολιάζει ο δημοσιογράφος, και την ελλιπή συνεργασία της πρώην Καγκελαρίου Merkel με τον Γάλλο Πρόεδρο, μια συνεργασία που συνιστούσε ευκαιρία για την Ευρώπη, η οποία δεν θα επανέλθει. Όταν ανέλαβε τη γαλλική Προεδρία ο Macron, είχε πολλές προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της Ε.Ε., μεταξύ άλλων πρότεινε και ένα νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό συμβόλαιο, που θα μπορούσε να είχε προσελκύσει τους ψηφοφόρους, τους οποίους τώρα έχασε. Ωστόσο επί δύο χρόνια οι προτάσεις του Γάλλου Προέδρου είχαν ως απόκριση μόνο τη σιωπή της Καγκελαρίου Merkel, ενώ μετά ήρθε η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία, οπότε δεν υπήρξε περαιτέρω κινητικότητα ως προς τη μεταρρύθμιση της Ε.Ε.

Ο συντάκτης του άρθρου θεωρεί ότι το γεγονός ότι σήμερα ο Macron δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες σε αυτόν τον τομέα, οφείλεται και στην Angela Merkel, που αγνόησε τις προτάσεις του Γάλλου Προέδρου. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχει αποδυναμωθεί ένας Πρόεδρος, ο οποίος είναι τόσο φιλικός προς τη Γερμανία και την Ευρώπη, όσο κανείς άλλος στη σημερινή πολιτική σκηνή της Γαλλίας. Τώρα, ο Καγκελάριος Olaf Scholz θα έχει να κάνει με έναν εταίρο, που η πολιτική του αποδυνάμωση θα μειώσει τη διεθνή του απήχηση και ικανότητά του να δράσει, ειδικά στην παρούσα κρίση εξωτερικής πολιτικής, τη μεγαλύτερη από το 1945. Όσο θα περιορίζεται η ικανότητα του Macron να δράσει ως ηγετική φυσιογνωμία στην Ευρώπη, τόσο πιο γρήγορα θα αναγκαστεί ο Καγκελάριος Scholz να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, για αυτό και θα ωφελούσε να αναπτύξει επιτέλους, όπως σχολιάζει ο S. Lehnartz, μια συνεπή πολιτική έναντι της Ουκρανίας.

Τέλος, το άρθρο παρατηρεί ότι το Βερολίνο θα πρέπει ήδη από τώρα να λάβει υπόψη του ένα πιθανό δυσοίωνο σενάριο που μπορεί να επαληθευτεί μετά από πέντε χρόνια, όταν δηλαδή στο Élysée θα μπορούσε να βρεθεί κάποιος που δεν βλέπει τη Γερμανία ως εταίρο αλλά στην καλύτερη περίπτωση ως ανταγωνιστή, ή ακόμα και ως αντίπαλο. Σε μια τέτοια περίπτωση η γαλλο-γερμανική φιλία θα μπορούσε να τερματιστεί.