«Πάμε Φρανκφούρτη και Κολωνία για ελληνικές ταινίες»

«Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Βερολίνου χαράσσει εδώ και χρόνια τη δική του πορεία στη γερμανική πρωτεύουσα. Φέτος μετοικεί για λίγο στην Φρανκφούρτη και την Κολωνία.»

Aρθρο της ανταποκρίτριας της Deutsche Welle Δήμητρας Κυρανούδη αναφορικά με το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Βερολίνου που επεκτείνεται φέτος στις πόλεις της Φρανκφούρτης (για δεύτερη φορά) και της Κολωνίας (για πρώτη φορά) με τη στήριξη και Γενικών Προξενείων Φρανκφούρτης και Ντίσελντορφ:

//Στο σινεφίλ κοινό της γερμανικής πρωτεύουσας και ειδικότερα στους λάτρεις ξενόγλωσσων κινηματογραφιών το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου έχει καταφέρει να κερδίσει επάξια τη δική του θέση, κάτω από τους προβολείς του ιστορικού κινηματογράφου Babylon. Μετά από μια επιτυχημένη διοργάνωση την άνοιξη του 2023, επιχειρεί τώρα ένα άνοιγμα προς δυσμάς υπό τον τίτλο «Τhe Greek Film Festival goes Frankfurt and Köln», για δεύτερη φορά στην Φρανκφούρτη στον κινηματογράφο Eldorado και για πρώτη φορά στην Κολωνία στον κινηματογράφο Filmhaus Köln.

Για την Σοφία Σταυριανίδου, διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Βερολίνου (Τhe Greek Film Festival in Berlin), η μεταφορά ενός φεστιβάλ εκτός έδρας δεν είναι εύκολη υπόθεση.  Απαιτεί τεχνογνωσία, ανίχνευση φορέων και πόρων, κατάλληλους συνομιλητές αλλά και νέες επαφές, νέες αίθουσες, νέο κοινό. «Πάμε Φρανκφούρτη, πάμε Κολωνία! Αυτή η επέκταση του Φεστιβάλ Βερολίνου είναι σημαντική γιατί κάθε φεστιβάλ πρέπει να επιδεικνύει δραστηριότητα, να μεγαλώνει. Είναι μεγάλη η συγκίνηση, αλλά και η πρόκληση» αναφέρει στην DW η Σοφία Σταυριανίδου, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για δύο πόλεις με τη δική τους παράδοση στην κινηματογραφική παραγωγή, με το δικό τους απαιτητικό κοινό.

Επιλογές νέων ελληνικών ταινιών 

Με πέντε ταινίες που προβλήθηκαν και στο Βερολίνο ξεκινά το ταξίδι του στη δυτική Γερμανία το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, δίνοντας μια γεύση λίγο από όλα. Με την οικογενειακή κομεντί «Εκεί που ζούμε» του Σωτήρη Γκορίτσα, το βραβευμένο «Black Stone» του Σπύρου Ιακωβίδη, το καλογυρισμένο mainstream «Dodo» του Πάνου Κούτρα, την ιδιαίτερη, πειραματική ταινία «Μαγνητικά Πεδία» του Γιώργου Γούση -που αποτέλεσε και την ελληνική πρόταση για τα Όσκαρ-, την ιδιότυπη σκοτεινή ταινία «Ησυχία 6-9» του Χρήστου Πασσαλή (μόνο στην Κολωνία) αλλά και το ντοκιμαντέρ «5 ½ χρόνια» για τη δίκη της Χρυσής Αυγής που υπογράφουν η Μυρτώ Συμεωνίδου και η Ιωάννα Παπαϊωάννου (μόνο στην Φρανκφούρτη).

Δεν είναι όμως μόνο οι ταινίες που συνθέτουν την ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ στο Βερολίνο, αλλά και οι συζητήσεις που ακολουθούν, με σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές ή παραγωγούς. Στην Φρανκφούρτη θα βρεθεί ο ηθοποιός Προμηθέας Αλειφερόπουλος που πρωταγωνιστεί στην ταινία «Εκεί που ζούμε» μαζί με τον Γιώργο Γούση σκηνοθέτη των «Μαγνητικών Πεδίων» και τις δύο σκηνοθέτριες του ντοκιμαντέρ για τη δίκη της Χρυσής Αυγής «επειδή είναι πολύ επίκαιρο», παρατηρεί η Σοφία Σταυριανίδου. Στην Κολωνία θα βρεθεί ο κινηματογραφικός παραγωγός Ηρακλής Μαυροειδής της Blacktree Productions για μια συζήτηση γύρω από το making of του «Εκεί που ζούμε», αλλά και ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Χρήστος Πασσαλής για την ταινία του «Ησυχία 6-9», γνωστός και από τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην ταινία «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου.

Από τον Αγγελόπουλο στον Λάνθιμο

Κι επειδή συμπληρώνεται μια εβδομάδα από τη σπουδαία διάκριση του Γιώργου Λάνθιμου στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου κατέκτησε τον Χρυσό Λέοντα για την ταινία «Poor Things», η συζήτηση περί σινεμά δεν μπορούσε παρά να καταλήξει σε αυτό. «Ένα τόσο σπουδαίο βραβείο σε ένα από τα σημαντικότερα Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Βερολίνου, Βενετίας, Καννών) έχουμε να δούμε από το 1998, όταν κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες ο Θόδωρος Αγγελόπουλος για την ταινία ‘Μία αιωνιότητα και μια μέρα’» αναφέρει η Σοφία Σταυριανίδου.  

«Μια τέτοια διάκριση όπως του Λάνθιμου στρέφει το βλέμμα στην Ελλάδα, βάζει στο ραντάρ του διεθνούς κοινού τον ελληνικό κινηματογράφο.Ο Λάνθιμος έχει ένα πολύ συγκεκριμένο ύφος, έναν συγκεκριμένο τρόπο, ένα όραμα κι ένα ταλέντο που τον κάνουν να ξεχωρίζει από άλλους σκηνοθέτες. Έχει κερδίσει το διεθνές φάσμα του κινηματογράφου. Αν και πρέπει να πούμε ότι μόνο το όνομά του είναι ελληνικό. Πρόκειται για μια ‘ξένη’ ταινία», παρατηρεί ο Σοφία Σταυριανίδου.

Για την ίδια, το «κλειδί» της επιτυχίας του ανοίγματος του ελληνικού σινεμά τα τελευταία 10-12 χρόνια στον κόσμο έγκειται σε μεγάλο βαθμό στη διευρυμένη πια ματιά και τεχνογνωσία της νέα γενιάς παραγωγών. Των ανθρώπων εκείνων δηλαδή που βρίσκονται πίσω από την ταινία και συμβάλουν στην υλοποίησή της. «Σκηνοθέτες καλούς είχε πάντα η Ελλάδα. Αυτό που έλειπε ήταν παραγωγοί με γνώσεις, σπουδές, τεχνογνωσία και εξωστρέφεια» παρατηρεί. Και προς αποφυγή γκρίνιας -ως είθισται συχνά σε συζητήσεις περί τέχνης εν Ελλάδι- για την ίδια είναι χρήσιμη φυσικά και η στήριξη πλέον νέων Ελλήνων κινηματογραφιστών από φορείς όπως το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και πιο νέων, από φορείς όπως από το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ). 

To Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στην Φρανκφούρτη 16 και 17 Σεπτεμβρίου και την Κολωνία 23 και 24 Σεπτεμβρίου διοργανώνεται υπό την αιγίδα του ελληνικού υπ. Πολιτισμού και τη στήριξη των δραστήριων προξενείων Φρανκφούρτης και Ντίσελντορφ. Στην Κολωνία για τη μεταφορά του εργάστηκε η ελληνογερμανική πολιτιστική ομάδα ΠΟΠ ενώ τη χρηματοδότηση ανέλαβε ο δήμος Κολωνίας, που έχει αδελφοποιηθεί με την Θεσσαλονίκη.//