Πολιτική Αποχή: Όταν τα κόμματα αναζητούν Δήμαρχο μέσω αγγελιών

Αφορμή του άρθρου που ακολουθεί είναι μια αγγελία ενός γερμανικού κόμματος που ,,έπεσε στα χέρια μας,, για τη θέση του υποψήφιου Δημάρχου μιας κοινότητας της Βαυαρίας. (Από τη φωτογραφία αφαιρέσαμε το όνομα του κόμματος καθώς και της περιοχής για να δημιουργηθούν εντυπώσεις εις βάρος μόνο ενός κόμματος και μια περιοχής καθώς αυτη την πρακτική την ακολουθούν πολλά κόμματα σε διαφορετικές περιοχές)

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται ένα ανησυχητικό φαινόμενο: η ολοένα αυξανόμενη απροθυμία των πολιτών να αναλάβουν ενεργό ρόλο στα κοινά. Το φαινόμενο αυτό εκδηλώνεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο σε μικρές κοινότητες και περιφέρειες της Γερμανίας, όπου τα πολιτικά κόμματα, αδυνατώντας να βρουν υποψήφιους δημάρχους, καταφεύγουν σε πρωτόγνωρες μεθόδους, όπως η δημοσίευση αγγελιών. Η εικόνα αυτή, που κάποτε θα φάνταζε σουρεαλιστική, αποτελεί πλέον μια σκληρή πραγματικότητα και σηματοδοτεί μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης και συμμετοχής.

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι πίσω από αυτή τη μαζική απομάκρυνση από την πολιτική σκηνή;

1. Η απώλεια εμπιστοσύνης και η απογοήτευση.

Ο κύριος παράγοντας είναι η εκτεταμένη δυσπιστία προς το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς. Οι πολίτες αισθάνονται ότι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι, ότι υπηρετούν συμφέροντα και όχι το κοινό καλό, και ότι οι υποσχέσεις τους δεν έχουν καμία αξία. Αυτή η απογοήτευση, που συχνά τροφοδοτείται από συνεχή σκάνδαλα και αποτυχίες, οδηγεί πολλούς στο συμπέρασμα ότι η ενασχόληση με την πολιτική είναι μάταιη.

2. Το υψηλό προσωπικό κόστος.

Η είσοδος στην πολιτική συνοδεύεται από ένα δυσβάσταχτο προσωπικό κόστος. Οι υποψήφιοι εκτίθενται σε έντονη δημόσια κριτική, συχνά άδικη και κακόβουλη. Η προσωπική και οικογενειακή τους ζωή τίθεται υπό το μικροσκόπιο, ενώ ο κίνδυνος συκοφαντικής δυσφήμισης είναι διαρκής. Πολλοί επιτυχημένοι επαγγελματίες και άνθρωποι με υψηλή κοινωνική θέση επιλέγουν να παραμείνουν μακριά από τον πολιτικό στίβο για να προστατεύσουν την καριέρα, την ψυχική τους ηρεμία και τις οικογένειές τους.

3. Η εικόνα του «επαγγελματία» πολιτικού.

Η πολιτική έχει μετατραπεί σε ένα κλειστό επάγγελμα, όπου οι θέσεις κατά κύριο λόγο καταλαμβάνονται από άτομα που έχουν αναπτύξει μια συγκεκριμένη σταδιοδρομία εντός του κομματικού μηχανισμού. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν υπάρχει χώρος για τον απλό πολίτη που θέλει να προσφέρει, αλλά δεν διαθέτει την απαραίτητη κομματική «υποδομή». Η πολιτική δεν θεωρείται πλέον πεδίο εθελοντικής προσφοράς, αλλά μια καριέρα που απαιτεί συγκεκριμένες διαδρομές και σχέσεις.

4. Η ιδιαιτερότητα των μικρών κοινοτήτων.

Σε μικρές περιοχές, η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη. Ο υποψήφιος δήμαρχος είναι πρόσωπο γνωστό σε όλους, με αποτέλεσμα η δημόσια κριτική και η προσωπική πίεση να είναι ακόμη πιο έντονες. Επιπλέον, οι πόροι και οι δυνατότητες είναι συχνά περιορισμένες, οι προσδοκίες όμως της τοπικής κοινωνίας είναι ιδιαίτερα υψηλές. Η θέση του δημάρχου σε μια μικρή κοινότητα μπορεί να είναι άκρως απαιτητική, με ελάχιστη ή καθόλου αποζημίωση, γεγονός που την καθιστά μη ελκυστική για όσους διαθέτουν άλλες επαγγελματικές επιλογές.

Επιπλέον, συνήθως η δυσκολία αναζήτησης υποψηφίου μέσω αγγελίας έχει να κάνει και με το εκλογικό αποτέλεσμα. Δύσκολα θα βρεθεί ένας υποψήφιος όταν γνωρίζει ότι το κόμμα που θα τον υποστηρίξει δεν του δίνει πιθανότητες επιτυχίας (εκλογής) άρα δεν βλέπει το λόγο να εκτεθεί δημόσια ,,χωρίς λόγο,,

Όμως η απροθυμία αυτή (όσο και εξηγήσιμη να είναι στις μικρές περιοχές και Κοινότητες) δεν αποτελεί ένα στατιστικό στοιχείο, αλλά ένας δείκτης μιας ευρύτερης κοινωνικής και δημοκρατικής κρίσης. Όταν οι πολίτες απομακρύνονται από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ανοίγει ο δρόμος για την επικράτηση της αδράνειας ή, ακόμη χειρότερα, για την άνοδο μη κατάλληλων προσώπων σε θέσεις εξουσίας. Η αναζήτηση δημάρχου με αγγελίες δεν είναι απλά μια πρακτική δυσκολία, αλλά ένα καμπανάκι κινδύνου για την υγεία της τοπικής δημοκρατίας.

ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ