O Kώστας Αρβανίτης στον "ΔΟΡΥΦΟΡΟ" για τις εθνικές εκλογές

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον Κωνσταντίνο Αρβανίτη, Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα 

 

ΔΟΡ: Η Ευρώπη, σε σχέση και με το παρελθόν, παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας ; Εκφράζεται αγωνία για τυχόν ακυβερνησία ;

Κ. Α. Υπάρχει και αυτή η ανησυχία, αλλά σαφώς και δεν είναι το μείζον ζήτημα. Περισσότερο απασχολεί τους εταίρους μας ο θεσμικός κατήφορος της χώρας υπό τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Ξέρετε η ΕΕ έχει ήδη ζήσει μια ελληνική χρεοκοπία, οικονομική. Σήμερα οι εταίροι μας νιώθουν πως βαδίζουμε προς μια ακόμη ελληνική χρεοκοπία, θεσμική αυτήν τη φορά, με την καταρράκωση του Κράτους Δικαίου και την απόπειρα εξανδραποδισμού των Ανεξάρτητων Αρχών, την συντριβή της ποιότητας και της αξιοπιστίας της Ενημέρωσης στην Ελλάδα και τόσα άλλα που απασχολούν έντονα τους Ενωσιακούς θεσμούς. Δεν είναι λοιπόν η «ακυβερνησία», που τρομάζει τους εταίρους, πολλοί από αυτούς έχουν διαμορφώσει δεκαετίες τώρα κουλτούρα συμμαχικών κυβερνήσεων – το ζείτε κι εσείς στη Γερμανία - και δεν είναι αυτό που τους προβληματίζει, αλλά η τοξικότητα του κ.Μητσοτάκη, ενός πρωθυπουργού που παρακολουθούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, ενός ηγέτη που μιλά φιλελεύθερα αλλά κυβερνά Ορμπανικά, που παριστάνει τον φιλοευρωπαίο αλλά «πέτυχε» επί των δικών του ημερών να βγει το πιο επικριτικό και σκληρό κείμενο ευρωπαϊκού θεσμού για το Κράτος Δικαίου στη χώρα από την εποχή της Μεταπολίτευσης! 

Η Ευρώπη, πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις και αρκετοί αρθρογράφοι στην Γερμανία κουνάνε το δάχτυλο στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού / προσφυγικού. Από την άλλη όμως η Ευρώπη για άλλη μια φορά το αντιμετωπίζει ως θέμα της Ελλάδας και όχι της Ευρώπης. Ποια είναι η θέση σας όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης του προσφυγικού;

Κ. Α. Σωστά εντοπίζετε το θέμα στην Ευρωπαϊκή του διάσταση. Τα τραγικά λάθη και οι δυσκολίες της ΕΕ με το προσφυγικό έχουν τις ρίζες τους στα άθλια «Δουβλίνα», τους κανονισμούς που επιβαρύνουν υπέρμετρα τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα! Μάλιστα, όταν Φον Ντερ Λάιεν και Σχοινάς μας έφεραν το απαράδεκτο (αρχικά) Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, επικαλέστηκαν την ανάγκη να αποκαταστήσουν ακριβώς αυτήν την αδικία. Πάνω σ’ αυτό δουλέψαμε εξαντλητικά και βελτιώσαμε πολλές παραμέτρους του έτσι ώστε η διαπραγμάτευση ξεκινάει πια από πολύ καλύτερη αφετηρία. 

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητούμε ανοιχτά σύνορα, ζητούμε να φυλάσσονται με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, ζητούμε προσήλωση στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και έμπρακτη Ενωσιακή Αλληλεγγύη με υποχρεωτικό μηχανισμό μετεγκαταστάσεων αναλογικά με τον πληθυσμό κάθε κράτους – μέλους, ζητούμε και εδώ έμπρακτη Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη, όχι μόνο διακηρύξεις και ωραία λόγια. 

Από την άλλη μεριά όμως πρέπει να γίνει κατανοητό οτι πρακτικές που παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές. Καμία χώρα που αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί να απαιτεί από τους εταίρους της να κάνουν τα «στραβά μάτια», την ίδια στιγμή όμως δεν μπορεί να γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος μιας Ένωσης που αδυνατεί να συνεννοηθεί για ένα τέτοιο ζήτημα. 

Να σταματήσει η Υποκρισία της Ευρωπαϊκής Ηγεσίας, αλλά και κάθε πρακτική που αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο. 

ΔΟΡ: Του χρόνου θα έχουμε ευρωεκλογές που έχουν εξελιχθεί σε μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από υψολό ποσοστό αποχής των ευρωπαίων πολιτών. Βλέπετε ορατό τον κίνδυνο να απαξιωθεί τελείως η διαδικασία είτε με ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά αποχής είτε ψηφίζοντας αντιευρωπαικά κόμματα. Δεν θα ήταν άδικο απέναντι στις όποιες προσπάθειες της ΕΕ ή θα το θεωρούσατε ως ,,φυσιολογική,, εξέλιξη.

Κ. Α. : Δυστυχώς, ναι. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, και οφείλεται στο μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης για το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε κρίσιμες αποφάσεις για την Οικονομία, την Εργασία, την Υγεία, την Εκπαίδευση, τους θεσμούς του Κράτους Δικαίου και άλλα πολλά. Ταξιδεύοντας συνέχεια στην περιφέρεια της Ελλάδας αυτά τα τέσσερα χρόνια διαπιστώνω ο ίδιος το μεγάλο αυτό κενό αλλά και τους κινδύνους που περιγράφετε: να περιπέσει το κορυφαίο αυτό Δημοκρατικό πείραμα σε ανυποληψία. 

Ως Αριστερός, πιστεύω στη συνεργασία των Λαών, είμαι Ευρωπαϊστής και πιστεύω στην ΕΕ, όχι φυσικά όπως είναι συχνά στις μέρες μας ένα παζάρι συμφερόντων και σκληρό πεδίο σύγκρουσης υπερεθνικών ελίτ, αλλά μία Ένωση Ειρήνης Δημοκρατίας και Συνεργασίας των λαών που την απαρτίζουν. Ε, γι αυτήν την Ένωση θα παλεύω όσο έχω την τιμή να είμαι Ευρωβουλευτής, να μην αφήσουμε την Ακροδεξιά να ξεγελάσει ξανά με τον ψευτο-αντισυστημισμό της.

ΔΟΡ: Το ύψος του δημόσιου αλλά και του κρατικού χρέους ξεπέρασε σε απόλυτους αριθμούς αυτό που είχε  η χώρα μας κατά την κορύφωση της πρόσφατης κρίσης χρέους το 2011. Στο ενδεχόμενο επιστροφής της Ευρώπης στο Σύμφωνο Σταθερότητας και της  δημοσιονομικής πειθαρχίας, δημιουργούν πόσο πιθανό βλέπετε τον κίνδυνο τα στερεότυπα συκοφάντησης ενάντια στη χώρα μας να μπορούν να ξαναεμφανιστούν, να ενισχυθούν και να αποκτήσουν νέα μορφή .

Πρόσφατο παράδειγμα, η γνωστή Bild Zeitung είχε άρθρο με τίτλο : "Επιδοτήσεις τρέλα. Γερμανικοί φόροι για Έλληνικά ψυγεία".

Είστε έτοιμοι ως Σύριζα, αλλά και εσείς ως δημοσιογράφος- ευρωβουλευτής,  αυτού του είδους τις τραυματικές επιθέσεις να τις αντιμετωπίσετε και πως ;

Κ. Α. : Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικές διαφορές από τη μνημονιακή περίοδο κατά την οποία είχαν κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο όλα αυτά τα αρνητικά στερεότυπα για τη χώρα μας: Το χρέος είναι πια ρυθμισμένο με έναν καθαρό οδικό χάρτη, μια συμφωνία που πέτυχε με τους δανειστές της χώρας η προηγούμενη κυβέρνηση, του Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη να θυμηθούμε πως ενώ τότε η Ελλάδα ήταν το «Μαύρο Πρόβατο» στην Ευρωζώνη, σήμερα είναι σχεδόν κοινός τόπος η ανάγκη αναθώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας. 

Παρόλα αυτά ο κίνδυνος ενός οικονομικού εθνικισμού που θα παρουσιαστεί πάλι με τη λεοντή του δήθεν «πατριωτισμού» και του «αυτονόητου» είναι υπαρκτός. 

Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη ωστόσο παρά το πολύ θετικό αυτό πλασίο λειτούργησε ως πρόσθετος παράγοντας αστάθειας: από τη μία η διόγκωση του χρέους, από την άλλη  η αποτυχία Μητσοτάκη να δημιουργήσει στέρεες βάσεις για μια σταθερή αναπτυξιακή πορεία της χώρας, μια αποτυχία που μαρτυρά η ατελέσφορη προσπάθεια νε φέρει την πολυπόθητη «επενδυτική βαθμίδα». Όλα αυτά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ένα πολύ εκρηκτικό μείγμα, και σε μια τέτοια περίπτωση τότε τα στερεότυπα συκοφάντησης δεν θα ήταν το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας... 

ΔΟΡ: Μετά τον απογοητευτική συμμετοχή των Ελλήνων Εξωτερικού στην πλατφόρμα του ΥΠΕΣ, εμμένετε στην επιμονή σας (όπως το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25) να υπάρχουν κόφτες και περιορισμοί για την εγγραφή των αποδήμων στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους; Ιδιαίτερα στην Ευρώπη αποκλείστηκαν από τη διαδικασία χιλιάδες απόδημοι, πολλοί από αυτούς είναι και δικοί σας ψηφοφόροι. Τι κίνδυνο βλέπατε στο να μπορεί όποιος είναι εγγεγραμμένος στους εθνικούς καταλόγους να μπορεί να ψηφίσει από τον τόπο κατοικίας του;

Κ. Α. : Η ψήφος των αποδήμων είναι μία ακόμη περίπτωση τραμπικής αντιστροφής της πραγματικότητας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο απερχόμενος από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε το 2019 έτοιμο νομοσχέδιο. Εκατοντάδες σελίδες, μια στιβαρή ρύθμιση, αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς μιας κορυφαίας επιστημονικής ομάδας με γενική αναγνώριση, και μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. 

Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ με τον τότε υπουργό Εσωτερικών Θεοδωρικάκο επέλεξε να ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική πολιτική λογική, ενσωματώνοντας τους απόδημους στο γενικό εκλογικό σώμα. Οι όροι και οι προϋποθέσεις που τέθηκαν από την αντιπολίτευση ήταν μονόδρομος, σχεδόν αυτονόητοι, καθώς σε διαφορετική περίπτωση άνοιγε ο δρόμος για θεσμικές περιπέτειες καθώς θα μπορούσε ακόμη και να αμφισβητηθεί το κύρος της εκλογικής διαδικασίας.

Εύλογα οι αναγκαίοι αυτοί περιορισμοί, αλλά και μια σειρά κυβερνητικών αστοχιών οδήγησαν στον μικρό αριθμό των εγγεγραμμένων. 

Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη που αντί για τη γενναιότητα που είχε υποσχεθεί αντιμετώπισε το θέμα με μικροκομματική μικροψυχία και προσπάθεια χειραγώγησης της Αντιπολίτευσης.

Πρακτικά, με την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε εύκολα πέντε απόδημους βουλευτές, σήμερα δεν αναμένεται να είναι πάνω από τρεις. 

Η ευθύνη για όλο αυτό βαρύνει αποκλειστικά την απερχόμενη Κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη, που και στον τομέα αυτό άλλα διακηρύσσει υποκριτικά, και άλλα πράττει στο τέλος. 

ΔΟΡ: Πιστεύετε ότι τα αποτελέσματα θα μας οδηγήσουν και σε δεύτερες εκλογές ή θα έχουμε σχηματισμό κυβέρνηση ήδη από τις εκλογές του Μαΐου; Και ποια θα είναι η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει

Κ. Α. : Όσο προχωρούν οι μέρες και φτάνει η ώρα της κάλπης γίνεται όλο και πιο καθαρό πως μπορούμε, και θα έχουμε θετικό εκλογικό αποτέλεσμα, και δεν εννοώ μόνο την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης που θα επαναφέρει την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκή τροχιά, θα αποκαταστήσει τη ζημιά από την κακοποίηση του Κράτους Δικαίου, και θα στηρίξει στην πράξη όσους έπληξαν οι πολιτικές υπέρ των καρτέλ που εφάρμοσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Οι πολιτικές δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικές θα πρέπει να το αποδείξουν στην πράξη ότι νοιάζονται γι αυτούς που δεν βγάζουν το μήνα και όχι για θολές συμφωνίες κορυφής με εκείνους που έφεραν τη μεσαία τάξη να ζει με κουπόνια. Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου δεν θα κριθούν μόνο πριν από την κάλπη για τα προγράμματα και τις προτάσεις τους, αλλά κυρίως μετά: αν θα ανταποκριθούν στην ιστορική ευθύνη, αν θα δικαιώσουν τη λαϊκή εντολή για μια προοδευτική διακυβέρνηση που θα φέρει την αλλαγή ή αν τελικά επιλέξουν να συμπορευθούν με τις δυνάμεις εκείνες που απομακρύνουν την Ελλάδα από την υπόλοιπή Ευρώπη.